Αντιμνημονιακή ψήφος αλήθειες και ψέματα

Γράφει ο Μπουσιούτας Χρήστος
Στη μέση μιας πρωτοφανούς κρίσης ο Ελληνικός λαός καλείται να επιλέξει τα κόμματα και εκείνους που θεωρεί ότι τον εκφράζουν, εκείνους που συμμερίζονται τις ανησυχίες, τους φόβους, τα όνειρα του και υπερασπίζονται το συμφέρον και το μέλλον της πατρίδας του .Έχουμε λοιπόν έναν Ελληνικό λαό παγιδευμένο στην δικαιολογημένη του οργή και αγανάκτηση, νοιώθοντας ότι η ευημερία που του έταξαν ήταν ψεύτικη και μη μπορώντας να αντιμετωπίσει τα καθημερινά του προβλήματα, λόγω της φτώχειας, της ανέχειας και της .......ανεργίας, δεν μπορεί να δει το ρεαλιστικό και το εφικτό.
Βλέπεις μια κοινωνία που κραυγάζει. Με παράπονο, με αγανάκτηση, με υστερία, με απόγνωση, με θυμό, με οργή .Μια κοινωνία που οι άνθρωποί της ζουν τα 5 στάδια του δικού τους πένθους. Κάποιοι είναι στο πρώτο, στην άρνηση, άλλοι στον θυμό, άλλοι στην διαπραγμάτευση, άλλοι στην κατάθλιψη και άλλοι στην αποδοχή . Άνθρωποι παγιδευμένοι στον ιστό της αράχνης του ΔΝΤ που προσπαθούν απεγνωσμένα να ξεφύγουν από αυτόν και όταν φτάνουν στη άκρη, διαπιστώνουν ότι έξω από αυτόν βρίσκεται ένα απύθμενο χάος , και εδώ καλούνται να επιλέξουν την μοιραία έξοδο, ή την παράταση της δυστυχίας τους .Καλούνται οι Έλληνες στις 6 Μαΐου να αποφασίσουν πως θα ψηφίσουν.Η ψήφος τους θα είναι ψήφος τιμωρίας η ψήφος συνειδητής επιλογής. Και πόση ανταπόκριση μπορεί να βρει η αντιμνημονιακή τους ψήφος στα κόμματα που την εκφράζουν ?
Σε ένα ΚΚΕ που το έχει προσπεράσει ο χρόνος, εγκλωβισμένο στα συνθήματα και στην δεκαετία του 60-70, αδυνατώντας να παρακολουθήσει τις εξελίξεις με την παρηκμασμένη και ισόβια ηγεσία του, προτείνει ξεκάθαρα την αποχώρηση από την ΕΕ την στάση πληρωμών και την χρεοκοπία .
Σε ένα ΣΥΡΙΖΑ με τις 12 συνιστώσες και τις 8 τάσεις, με έναν αρχηγό που νομίζει ότι είναι ακόμη πρόεδρος του δεκαπενταμελούς και κατεβαίνει σε κατάληψη, επειδή οι καθηγητές δεν ανταποκρίθηκαν στο αίτημα του για εκδρομή, θέλει τα χρήματα αλλά όχι το μνημόνιο, αδυνατώντας όμως να εξηγήσει πως μπορεί να συμβεί αυτό.
Σε μία ΔΗΜ.ΑΡ αποτελούμενη από την 13η και άτυχη συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ και από ένα συνονθύλευμα αποτυχημένων σοσιαλιστών, που γνώριζαν ότι δεν είχαν καμία τύχη επανεκλογής τους με τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ, δεν λένε όχι στο μνημόνιο και τα χρήματα του, αλλά τα θέλουν με τους δικούς τους όρους, λες και τους όρους δανεισμού τους επιβάλει ο δανειζόμενος και όχι ο δανειστής .
Στους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ. ΕΛΛΗΝΕΣ τα αποπαίδια της δεξιάς μέρος και αυτοί του καθεστώτος και του παλιού συστήματος, οπαδοί του δεύτερου μνημονίου, με την συμμετοχή του Δημαρά ( και εσύ τέκνο Γιάννη ) που ξαφνικά ξύπνησε μέσα τους η εθνική συνείδηση, υπερασπιζόμενοι τάχα την εθνική κυριαρχία, επιβεβαιώνοντας αυτό που έλεγε ο Νίκος Δήμου, "ο Έλληνας όταν κοιτάζεται στον καθρέφτη, βλέπει τον εαυτό του με περικεφαλαία, σαν τον Μ. Αλέξανδρο ή σαν τον Κολοκοτρώνη άντε και σαν τον Ωνάση! Ποτέ σαν τον "Καραγκιόζη".
Όλοι αυτοί ζητούν την αντιμνημονιακή ψήφο του Ελληνικού λαο