Αναζητώντας το «πνεύμα των Χριστουγέννων»…

Γράφει ο Μαγια
Ποιά ανάπτυξη και ποιος πόλεμοςκατά της ακρίβειας; Τι μέτρα είναι σε θέση να πάρουν αυτοί που κυκλοφορούν απότα κομματικά στα κυβερνητικά γραφεία και τανάπαλιν, με κάποιες στάσεις στιςδεξιώσεις των πολιτικών τους φίλων; Πάντως, όλοι, ακόμη και οι«βρεγμένες κότες», κατά τον Λοβέρδο, παριστάνουν τους πολιτικούς σχολιαστές καιμιλούν γενικώς και αορίστως για την αναγκαιότητα του Μνημονίου και την ανάπτυξη,που θα έρθει κάποτε, εάν κάνουμε υπομονή και δεν πολυαντιδρούμε. Ο κόσμος παρακολουθεί απελπισμένοςκαι πεισμένος ότι, έρχονται τα χειρότερα. Βλέπει απέναντί του πολιτικές ηγεσίεςπου μετατοπίζουν τις ευθύνες τους στην πλάτη του, ζητώντας του μάλιστα «ναπληρώσει το μάρμαρο»… Πυκνώνει η αµφισβήτηση, πως οι..............αριθµοί «δεν βγαίνουν». Πως το ελληνικό χρέος, κάθε µέρα, που περνάγιγαντώνεται και απειλεί να καταπιεί το καράβι αύτανδρο.
Το δράμα είναι ότι, οι πολίτες δενβλέπουν προοπτική. Δεν φαίνεται φως στο τούνελ, δεν υπάρχουν φωνές που ναξεχωρίζουν, να δημιου