Αναζήτηση συμμαχιών σε συνθήκες κατάρρευσης

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Η τριήμερη επίσκεψη Πέρες στην Αθήνα χαιρετίστηκε γενικώς ως μια ακόμη απόδειξη σύσφιξης της συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ. Από πολλούς η νέα σχέση μεταξύ των δύο χωρών χαρακτηρίζεται ως «στρατηγικής σημασίας» και δεν είναι λίγοι όσοι θεωρούν ότι στην πραγματικότητα έχουμε μπροστά μας μια συμμαχία η οποία, μεταξύ άλλων, μπορεί να θωρακίσει την Ελλάδα από την....... επιθετικότητα της Άγκυρας.
Αυτή την εντύπωση ενίσχυσε εμμέσως και ο πρόεδρος του Ισραήλ, ο οποίος, σε συνέντευξή του στο «Βήμα», απαντώντας σε ερώτημα του Άγγελου Αθανασόπουλου για την προοπτική ενεργειακής συνεργασίας των δύο χωρών, τη συνέδεσε τεχνηέντως με κοινά ζητήματα ασφάλειας τονίζοντας τη βεβαιότητα (ή μήπως... ελπίδα;) ότι και άλλες χώρες (δηλαδή η... Τουρκία) θα συμπεριφερθούν σύμφωνα με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου.Βεβαίως το κυρίως «πιάτο» των επαφών του Σίμον Πέρες, από όσα τουλάχιστον έγιναν γνωστά, αφορούσε μπίζνες: αγροτικές και ενεργειακές κατά βάση, με κερασάκι στην τούρτα το ισραηλινό ενδιαφέρον για το ελληνικό ξεπούλημα εθνικής περιουσίας και ειδικότερα για τη Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ), η οποία βγαίνει οσονούπω «στο σφυρί».
Απομονωμένη χώραΠολλοί λοιπόν είναι αυτοί που μιλούν για τη σημασία της ελληνοϊσραηλινής συνεργασίας και η αλήθεια είναι ότι, σε μια τόσο ταραγμένη περίοδο, στην πιο ανασφαλή περιοχή του κόσμου, όπου οι ανακατατάξεις τα επόμενα χρόνια ίσως είναι κατακλυσμιαίες, η Ελλάδα έχει να εμφανίσει τα τελευταία ως μόνη κίνησή της τη συνεργασία με το Ισραήλ. Απίστευτο για μια χώρα η οποία έχει κάθε λόγο να αισθάνεται ανασφαλής:● Αποκομμένη από τον βαλκανικό της περίγυρο, με διαρκώς απομειούμενο πολιτικό και οικονομικό ρόλο στην άμεση γειτονιά της.● Χρεοκοπημένη και «μαύρο πρόβατο» στα μάτια των πλούσιων Ευρωπαίων, βλέπει τη σημασία της να μειώνεται συνεχώς, όσο περισσότερο η κρίση του ευρώ επιτείνεται.● Υποχρεωμένη από τις αποικιοκρατικές δανειακές συμβάσεις με την τρόικα να μην μπορεί να συνάψει ούτε καν δάνειο με χώρες εκτός ευρωζώνης, ΕΚΤ και ΔΝΤ.● Με την Τουρκία όχι μόνο να μην εγκαταλείπει επ’ ουδενί λόγω, αλλά και να αναβαθμίζει τις βλέψεις της στο Αιγαίο και τη Θράκη, με τελευταία εξέλιξη τις περιπλοκές που προκαλεί η Άγκυρα στη Ρόδο.● Με την Κύπρο αποδυναμωμένη – ως θύμα, μεταξύ άλλων, της ελληνικής χρεοκοπίας – να απειλείται ευθέως από την ίδια αποικιοκρατική αντιμετώπιση που η ευρωζώνη και οι λοιποί δανειστές δείχνουν προς την Ελλάδα.Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, με τη διεθνή θέση της χώρας σε τραγική κατάσταση, με τους Βορειοευρωπαίους ακατανόητα εχθρικούς, παραμένει πάντα εξαιρετικά πιθανό – αν όχι... αναπόφευκτο – το ενδεχόμενο μιας νέας χρεοκοπίας, προς την οποία σπρώχνουν ταυτοχρόνως, αν όχι... συντονισμένα, η Γερμανία και το ΔΝΤ, η οποία ενδέχεται να εξελιχθεί σε πλήρη πτώχευση και ανεξέλεγκτη κατάρρευση.
Η «συμμαχική» τετράδαΜε αυτά τα δεδομένα και αυτές τις προοπτικές στο τραπέζι, είναι δυνατόν μια περαιτέρω ελληνοϊσραηλινή προσέγγιση, στην οποία διακριτικά αλλά σα