O KAΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΛΥΣΙΑΣΠου λέτε … το πόσο μου άρεσε στα παιδικά μου χρόνια, ο Καραγκιόζης, δεν μπορώ να το περιγράψω ….Και για το μόνο που λυπόμουν, ήταν που μεγάλωνα κι αυτός θα μου έλειπε, γιατί πια τα ενδιαφέροντα από τον μπερντέ, θα τα αποσπούσαν τα προβλήματα της καθημερινότητας .Μαζί με τον … ενταφιασμό της παιδικότητας μου, θα ενταφιάζετο και ο φίλτατος μου Καραγκιόζης.Αμ δε … που να το φανταζόμουν , πως η φιγούρα του Καραγκιόζη, θα με συνόδευε πιστά και σε όλη την υπόλοιπη του βίου μου πορεία. Ένα τσούρμο Καραγκιόζηδες, που μου αλέθουν καθημερινά τη ζωή, κάνοντας μου τα όνειρα κιμά. Κακέκτυπα θα μου πείτε,  Και μακράν της αθωότητας, του γνήσιου Καραγκιόζη, των παιδικών μου χρόνων .Του Καραγκιόζη εκείνου, που έκανε ο............
άμοιρος, τον αγώνα του, μαζί με το Κολλητήρι του, για ένα καρβέλι ψωμί .Ενώ οι σύγχρονοι Καραγκιόζηδες, που μολύνουν ραδιενεργά, το πολιτικό βίο της χώρας, μαζί με τα εκατοντάδες «Κολλητήρια» τους κάνουν τον αγώνα τους, για κάποιους πακτωλούς εκατομμυρίων, από μίζες υποβρυχίων, αεροπλάνων, και αρμάτων …..Από δομημένα ομόλογα (και αδόμητη τιμή) από χρηματιστήρια, από κατασκευαστικά έργα και Βατοπεδια .Και αφήνουν οι άθλιοι, τον αγώνα για το καρβέλι, σε μένα .Δηλαδή … άκουσον,  άκουσον, αλλαξανε ρόλους, πέρασαν τον δικό τους οι Καραγκιόζηδες, σε μας τους θεατές . Κατέβασαν δηλαδή τον προβληματισμό, στην πλατεία, και κράτησαν για την πάρτη τους, τα γέλια και την καλοπέραση .Κάποτε ο Καραγκιόζης, των παιδικών μου οραμάτων, τα έβαζε με το Σεράι και τον … «πολυχρονεμένο» του Βεζίρη, ενώ αργότερα, στο έργο με τίτλο «Ο Καραγκιόζης στην πολιτική» τα έβαζε με τα «περήφανα γηρατειά» με «το καλάθι της νοικοκυράς» και μ’ άλλα νόστιμα σκετσάκια .Ύστερα ήρθε ο άλλος «Καραγκιόζης» που δημιούργησε κι αυτός, τα δικά του τζάκια υπό τη δικαιολογία του «Πώς να το κάνουμε άλλωστε» …. Κι αργότερα άλλος  που με την δικαιολογία της ΟΝΕ του ευρώ και των Ολυμπιακών έργων, μάσησε το καταπέτασμα …Ύστερα άλλος που μας έπαιξε την σπαρταριστή παράσταση με τίτλο «Επανίδρυση του κράτους» . Μετά πάλι άλλος Καραγκιόζης που ανέβασε το έργο «Η αλλάζουμε η βουλιάζουμε» με υπότιτλο «Λεφτά υπάρχουν»Βέβαια εμείς εδώ κάτω στην πλατεία, η λεγόμενη γαλαρία, αποφασίσαμε και αλλάξαμε, γιαυτο και βουλιάξαμε .Κι ύστερα …. Μα δεν υπάρχει ύστερα, ο … βουλιαγμένος, μαλλιά ψάχνει για να κρατηθεί, μα έλα που επίτηδες, όλοι τους είναι φαλακροί …. Και όσοι είχαν τα κούρεψαν …. Τρίχα ήθους δεν υπάρχει στην λεβεντιά τους …. Και από  που διάολε να κρατηθούμε, τόσοι γύρω μας Καραγκιόζηδες και κανένας για μας, κανένας Ελληναράς Καραγκιόζης, όλοι τους Ελβετοί, μιας και εκεί έχουν τους … κόπους του «ιδρώτα» τους …..Τόσοι Καραγκιόζηδες, μα κανένας σαν και  εκείνον, τον γνήσιο, τον ατόφιο, τον κρυστάλλινο, των παιδικών μου χρόνων …..Εκείνον που συνομιλούσε με τον μπάρμπα  Γιώργη, τον Νιόνιο, τον Χατζηαβάτη …. Και που τρυφερά  μου έκλεινε το μάτι …..Αυτοί τώρα, συνομιλούν με την ΤΡΟΙΚΑ, την Μερκελ και τις αρπαχτες τους, ενώ πονηρά μου βγάζουν το μάτι …..Και μ