Iσπανία-Iταλία: Πορεία μέσα στον ιστορικό χρόνο

Αλλωστε, η πρόσφατη σύμπραξη του Μαριάνο Ραχόι με τον Μάριο Μόντι στη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης κόντρα στη γερμανική πολιτική αποδεικνύει του λόγου το αληθές.

Οι Ρωμαίοι στην Ιβηρική
Το 218 πχ (κατά άλλες πηγές το 201) οι Ρωμαίοι αποφασίζουν να εισβάλλουν στην Ιβηρική Χερσόνησο...
Το κάνουν και σε χρόνο ρεκόρ θα έλεγε κανείς καταφέρνουν να εκδιώξουν τους Καρχηδόνιους κατακτητές και να χαρίσουν μία προσωρινή ανακούφιση στους γηγενείς Ιβηρες... Η κατάκτηση της Ιβηρικής βοήθησε τους Ρωμαίους να γιγαντώσουν την αυτοκρατορία τους και να επεκταθούν με ευκολία και προς Ανατολάς χρησιμοποιώντας, μάλιστα, Ιβηρες στρατιώτες. Εκτός των άλλων, η πλούσια γη της σημερινής Ισπανίας και Πορτογαλίας χάριζε στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία πλούσιο ανεφοδιασμό (όχι μόνο σε τροφή αλλά και σε εμπορεύματα πάσης φύσεως).

Οι γηγενείς Ιβηρες υποδέχθηκαν αρχικά τους Ρωμαίους ως ελευθερωτές, σύντομα όμως αντιλήφθηκαν ότι η ρωμαϊκή μπότα δεν ήταν καλύτερη από την καρχηδονιακή. Για περίπου 180 χρόνια, η ένταση μεταξύ των Ιβήρων και των Ρωμαίων θα κυριαρχήσει στην περιοχή μέχρι που οι Ρωμαίοι θα καταφέρουν να επικρατήσουν ολοκληρωτικά και να σβήσουν κάθε εστία αντίστασης.

Μαζί με τα ρωμαϊκά στρατεύματα, στο χώρο της Ιβηρικής ήρθε και η Λατινική γλώσσα που χρησίμευσε ως βάση για τη δημιουργία και την εξέλιξη της σημερινής ισπανικής (αλλά και της πορτογαλικής). Οπως μας πληροφορεί ο Βασίλης Ραφαηλίδης στο εξαιρετικό βιβλίο του "Οι Λαοί της Ευρώπης" (εκδόσεις του εικοστού πρώτου) "η ισπανική γλώσσα είναι μείγμα ιβηρικής και λατινικής, γι΄αυτό δεν υπάρχουν μακρά και βραχέα φωνήεντα και όλα ηχούν καθαρά και με την ίδια διάρκεια κάνοντάς την την πιο ρυθμική νεολατινική γλώσσα". Τέλος, οι Ρωμαίοι θα αφήσουν στο σημερινό ισπανικό έδαφος και μία σπουδαία πόλη, τη Σεβίλλη, που αποτελεί δική τους χτίση.

Ο βασιλιάς της Αραγονίας στην Ιταλία
Τα χρόνια περνούν, η πάλαι ποτέ πανίσχυρη ρωμαϊκή αυτοκρατορία διαλύεται και καινούργιες δυνάμεις έρχονται στο προσκήνιο. Στα χρόνια προ Aναγέννησης, η ισπανική αυτοκρατορία είναι μία από τις μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης και η ανακάλυψη της Αμερικής από το Χριστόφορο Κολόμβο το 1492 (του οποίου η επιχείρηση χρηματοδοτήθηκε με ισπανικά κεφάλαια) γιγαντώνει την Ισπανία η οποία επεκτείνει την κυριαρχία της στο Νέο Κόσμο. Ομως ουδείς ξεχνάει και τα ευρωπαϊκά εδάφη τα οποία έχουν τη δική τους ξεχωριστή σημασία.

Το 1501 οι Γάλλοι ζήτησαν τη βοήθεια των Ισπανών για να κατακτήσουν μία σειρά από ιταλικά εδάφη. Ο βασιλιάς της Αραγονίας Φερδινάδος έσπευσε και τα στρατεύματα των δύο αυτοκρατοριών έβαλαν κάτω από την κυριαρχία τους σχεδόν όλη τη νότια σημερινή Ιταλία. Οπως συνηθίζεται σ΄αυτές τις περιπτώσεις σύντομα άρχισαν οι διαμάχες για το μοίρασμα των λαφύρων οι οποίες οδήγησαν σε ισπανικογαλλική σύρραξη επί ιταλικού εδάφους.
Ο Φερδινάδος παίρνει εύκολα τις δύο μεγάλες μάχες που δίνονται και εκδιώκει τους Γάλλους από τη Νότια Ιταλία (αποσύρονται στα εδάφη της σημερινής Λομβαρδίας) και