Καρυοφυλλιά Καραμπέτη: «Είπα όχι στα χρήματα και ας τα είχα ανάγκη»

Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό «People» και μίλησε μεταξύ άλλων για τα όχι που αναγκάστηκε να πει σε επαγγελματικές δουλειές εξαιτίας της ποιότητάς τους.

Μιλώντας για το τίμημα, κάνοντας ένα ταμείο για αυτά που έχει κερδίσει, πόσο το «κοστολογεί»; Είναι μικρό ή μεγάλο;

«Είναι διαφορετικά τα μεγέθη. Αλλιώς στο Hollywood και την Αμερική, και αλλιώς στη μικρή μας Ελλάδα. Εκεί οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τεράστια πίεση. Οι απαιτήσεις της βιομηχανίας του κινηματογράφου τούς συνθλίβουν. Η αξία τους μετριέται στο ταμείο. Τα media παρεμβαίνουν στη ζωή τους. Όλο αυτό δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμο. Γι’ αυτό και υπάρχουν αυτοκτονίες, όπως αυτή του Robin Williams, ή οι θάνατοι του Philippe Seymour Hoffman και του Heath Ledger. Στην Ελλάδα τα μεγέθη είναι πολύ μικρότερα. Έτσι, δεν μπαίνει η έννοια «τίμημα», ειδικά αν είσαι ένας άνθρωπος συγκροτημένος και με στόχους. Εγώ ήμουν πάντοτε στο χώρο της Τέχνης κι αυτό ήταν το μεγάλο κέρδος μου. Ακόμη και στην τηλεόραση οι επιλογές μου ήταν αυστηρά καλλιτεχνικές, συνήθως ήταν μεταφορές μυθιστορημάτων. Δεν έκανα εμπορικά ή καθημερινά σίριαλ. Δεν μπήκα ποτέ στο ελληνικό star system.»

Τα ποσά που της είχαν προτείνει τότε, για να πρωταγωνιστήσει σε σίριαλ, δεν ζάλιζαν;

«Η επιλογή μου ήταν συνειδητή. Φυσικά και είχα ανάγκη αυτά τα χρήματα, όμως τα αρνήθηκα. Ζω αποκλειστικά από τη δουλειά μου, δεν έχω άλλους πόρους, συντηρώ η ίδια τον εαυτό μου από τα είκοσί μου. Και ο μισθός του ηθοποιού, στις θεατρικές ομάδες και τις πειραματικές σκηνές όπου δούλευα συνήθως, δεν ήταν μεγάλος. Προτιμούσα, όμως, να ζω με έναν λιτό τρόπο και να είμαι συνεπής στις αρχές μου, παρά να κάνω κάτι που δεν με κάλυπτε καλλιτεχνικά».

Αισθανθήκε ποτέ να προδίδει τον εαυτό της;

«Όχι. Όλες μου οι επιλογές είχαν πάντοτε ως γνώμονα το έργο, τον συγγραφέα, τους συνεργάτες. Βέβαια κρίνοντας με πολύ αυστηρά προσωπικά κριτήρια, αν είχα την οικονομική δυνατότητα, κάποιες από αυτές τις δουλειές δεν θα τις έκανα. Θα ήθελα να κινούμαι σε ένα πολύ συγκεκριμένο χώρο, του πειραματικού, του avant garde θεάτρου. Αλλά δεν μπορείς να είσαι συνεχώς εκεί, γιατί δεν μπορεί να σου προσφέρει τα προς το ζην. Πέρυσι με την ομάδα Bijoux De Kant, παρά τη μεγάλη μου καλλιτεχνική απόλαυση, τα οικονομικά μου έφτασαν σε αδιέξοδο. Δεν μπορείς να ζήσεις με τον τρόπο που ζουν αυτά τα παιδιά σήμερα. Είναι τεράστιο πρόβλημα για τις πειραματικές ομάδες, τους νέους ανθρώπους, το να υπάρξουν. Οι περισσότεροι αναγκάζονται και κάνουν και άλλες δουλειές για να επιβιώσουν. Βέβαια όπως έχουν έρθει τα πράγματα, όλοι πια κάνουμε τρεις και τέσσερις δουλειές μέσα σε μία σεζόν».http://www.tvnea.com