Πέταξαν λευκή πετσέτα στο ρινγκ των εκλογών

Σε ένα πυγμαχικό αγώνα, όταν ο ένας παίκτης δέρνει ανηλεώς τον άλλον και είναι φανερό ότι από στιγμή σε στιγμή…

Παραδέχεται, δηλαδή, την ήττα του πυγμάχου του και εγκαταλείπει τον αγώνα για να προστατεύσει τουλάχιστον τη ζωή του.

Κάτι τέτοιο έχω την αίσθηση ότι συμβαίνει εδώ και δυο-τρεις μέρες με τους Σαμαρά και Βενιζέλο. Έχουν αποδεχτεί πλήρως την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ

στις εκλογές που έρχονται, τον πιθανό σχηματισμό κυβέρνησης με πρωθυπουργό Τσίπρα και ήδη διαμορφώνουν τα σχέδιά τους σαν κόμματα της αντιπολίτευσης.

Παράλληλα, όταν διάβασα χθες (11/1/2015) στο κυριακάτικο Βήμα, σε αυτή την παραδοσιακή εφημερίδα του κεντροδεξιού χώρου, να έχει βασικό τίτλο στην πρώτη σελίδα της τη φράση για τη «μεγάλη ευκαιρία της Αριστεράς» και όταν διάβασα ότι στο Mega καλούν τον Καρτερό, τον πολύ καλό συνάδελφο της Αυγής, να αναλάβει το σχολιασμό στο δελτίο ειδήσεων των 8, και πάλι ήρθε η εικόνα στο μυαλό μου ενός προπονητή που πετάει λευκή πετσέτα στο ρινγκ. Δηλαδή, οι λεγόμενοι «μιντιάρχες» (όχι όλοι) εγκαταλείπουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ; Προφανώς όχι. Απλά στρίβουν τη ρότα τους και λίγο προς αριστερά. Ίσως η δήλωση Τσίπρα, ότι ένα από τα άμεσα μέτρα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ θα είναι να ξεκαθαρίσει τους θολούς λογαριασμούς με τους μιντιάρχες (όπου υπάρχουν αυτοί), κινητοποίησε το ένστικτο επιβίωσης των μιντιαρχών, που κλείνουν πλέον το μάτι τους και προς την Αριστερά.

Το ερώτημα είναι αν θα προχωρήσει ο Τσίπρας –σαν πρωθυπουργός πλέον αυτοδύναμης ή όχι κυβέρνησης- σε μία ευθεία σύγκρουση με τη βαρωνία των ΜΜΕ. Είναι ένα από τα βασικά στοιχήματα για τη νέα κυβέρνηση της Αριστεράς, εφόσον αυτή υπάρξει στις 26 του μηνός.

Πάντως, μέχρι τώρα καμία κυβέρνηση, ούτε καν του Κωνσταντίνου Καραμανλή ή του Ανδρέα Παπανδρέου, δεν τόλμησε να τα βάλει με τους εκάστοτε κυρίαρχους των μίντια στην Ελλάδα. Είτε γιατί τους χρειαζόντουσαν σαν στήριγμα της επικοινωνιακής τους πολιτικής είτε γιατί οι λεγόμενοι μιντιάρχες με τους δημοσιογράφους τους «κρατούσαν στο χέρι» και γνώριζαν πολλά από τα άπλυτα πολιτικών ηγετών και στελεχών κομμάτων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ με την παρθενογένεσή του και όντας έξω από διαπλοκές και αλισβερίσια (τουλάχιστον ακόμα) με τα ΜΜΕ, ίσως μπορέσει, ίσως τολμήσει αυτή τη σύγκρουση με τους μιντιάρχες.

Αρκεί να μην τους βάλει όλους στο ίδιο σακί (γιατί υπάρχουν και μιντιάρχες που λειτουργούν άψογα, είναι απόλυτα καθαροί, δεν παίζουν βρώμικα πολιτικά παιχνίδια και προσφέρουν χιλιάδες θέσεις εργασίας) και να μην οδηγήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σε μία τυφλή σύγκρουση με κάποιους ιδιοκτήτες ΜΜΕ, νέες στρατιές δημοσιογράφων και τεχνικών σε κανάλια, εφημερίδες, ραδιόφωνα, περιοδικά και ηλεκτρονικό Τύπο στην ανεργία.

Ίσως αυτό είναι το πιο ευαίσθητο και κρίσιμο ζήτημα στην όλη υπόθεση.

Διαβάστε επίσης:

Τα παιδιά καταδικάζουν σε βαριά ήττα τον Σαμαρά

Εκεί που έφτυναν, γλείφουν οι βαρόνοι των ΜΜΕ

Τι προβλέπει η τελική πρόταση ΣΥΡΙΖΑ για τα Media