Απόλυση διευθύντριας κλινικής για το θάνατο επτάχρονου

Δώδεκα χρόνια χρειάστηκε να περάσουν για να επιβληθεί η ποινή της οριστικής απόλυσης σε διευθύντρια παιδιατρικής κλινικής νοσοκομείου του Αιγαίου, η οποία έδωσε δεκαπλάσια από την προβλεπόμενη δόση σε επτάχρονο αγοράκι, με συνέπεια να αποβιώσει από εγκεφαλικό οίδημα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της υπόθεσης η οποία οδηγήθηκε πρόσφατα στο Συμβούλιο της Επικρατείας το Σεπτέμβριο του 2000 το επτάχρονο αγοράκι μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, καθώς είχε πιει το περιεχόμενο ενός φιαλιδίου Depon. Η γιατρός χορήγησε στο ανήλικο ενδοφλεβίως ως αντίδοτο το φάρμακο Parvolex. Όμως, -όπως αποδείχθηκε- δεν υπολόγισε

σωστά το βάρος του ασθενούς ούτε τις δόσεις του αντιδότου οι οποίες ήταν δεκαπλάσιες των προβλεπομένων.

Κατόπιν αυτού το παιδί υπέστη αλλεργικό σοκ και μεταφέρθηκε εσπευσμένα στην Αθήνα στο νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», αφού παρουσίασε γενικευμένους σπασμούς και σημαντικό οίδημα στον εγκέφαλο. Ωστόσο, παρά τις προσπάθειες να κρατηθεί στη ζωή δυστυχώς δεν τα κατάφερε.

Αρχικά κρίθηκε αθώα!

Η γιατρός και διευθύντρια της παιδιατρικής κλινικής αρχικά κρίθηκε αθώα από το πειθαρχικό συμβούλιο των ιατρών του ΕΣΥ. Στη συνέχεια, όμως, το Τριμελές Εφετείο Αιγαίου (το 2006) την κήρυξε ένοχη για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια και της επέβαλε ποινή φυλάκισης 12 μηνών με τριετή αναστολή. Της καταδικαστικής αυτής απόφασης (η οποία επικυρώθηκε το 2008 και από τον Άρειο Πάγο) ακολούθησε το 2009 επανέλεγχος της υπόθεσης με απόφαση του τότε υπουργού Υγείας.

Και αυτή τη φορά, όμως, το πειθαρχικό συμβούλιο εξάντλησε την επιείκεια του στη διευθύντρια, αφού της επέβαλε κατά πλειοψηφία, την πειθαρχική ποινή της προσωρινής παύσης ενός έτους.

Τελικά, χρειάστηκε η παρέμβαση του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης ο οποίος προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της πειθαρχικής απόφασης, υποστηρίζοντας ότι έπρεπε να της επιβληθεί η ποινή της οριστικής παύσης. Έτσι και έγινε… Το ΣτΕ με την υπ’ αριθμ. 329/2012 απόφασή του έκρινε ότι είναι προσήκουσα η πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης, καθώς η διευθύντρια υπέπεσε στο πειθαρχικό παράπτωμα της ατελούς εκπλήρωσης των καθηκόντων της, σε συνδυασμό με το βαθμό υπαιτιότητάς της και τη θέση ευθύνης που κατείχε.