Πακέτο...

του Γιάννη Λαυράνου

Τα επιχειρήματα των δυνάμεων που επιζητούν την υπερψήφιση του νέου πακέτου μέτρων δεν έχουν καμία πρωτοτυπία. «Να αποφύγουμε την καταστροφή». «Να απομακρυνθεί ο κίνδυνος της χρεοκοπίας και της εξόδου από το ευρώ, για να έρθουν οι επενδύσεις». «Να ανακτήσουμε την αξιοπιστία μας». Είναι η τρίτη φορά που θα επιχειρήσουμε να την ανακτήσουμε και οι δύο προηγούμενες αποτυχημένες προσπάθειες μεγέθυναν σε εξωτερικό και εσωτερικό την αναξιοπιστία όσων εφάρμοσαν μια μονομερή πολιτική λιτότητας που μόνο νέα

μνημόνια έφερε.

Λαϊκισμός δεν είναι να λες την αλήθεια για το πως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση στη χώρα ή για το πόσο αποτυχημένη είναι στην πράξη η πολιτική που μας έχει υπαγορευθεί από τους δανειστές με ολίγη από εσωτερικά συμφέροντα. Λαϊκισμός είναι να προσπαθείς να πείσεις ότι η ακολουθούμενη πολιτική των μνημονίων είναι η μόνη λύση που υπάρχει και να επιμένεις ότι αυτή είναι που φέρνει αποτελέσματα, ενώ το μόνο που επιτυγχάνεται στα σίγουρα είναι η συνέχιση της ύφεσης και τελικά η αδυναμία αποπληρωμής του χρέους που συνεχώς αυξάνεται.

Διεκδικούμε την επόμενη δόση των 31,5 δισ. για να δώσουμε τα 7,5 δισ. στους ιδιώτες και να εξοφλήσουμε τις οφειλές του δημοσίου. Όμως εν τω μεταξύ οι οφειλές (λόγω της ιδιότυπης στάσης πληρωμών του δημοσίου μόνο προς το εσωτερικό) έχουν φτάσει τα 8,3 δισ. ευρώ. Αντίθετα, μέσω της ανακεφαλαιοποίησης δίνουμε χωρίς εγγυήσεις λεφτά σε χρεοκοπημένες τράπεζες οι οποίες δεν έχουν δείξει καμία όρεξη να τα επαναδιαθέσουν στην πραγματική οικονομία.

Για άλλη μια φορά θα δούμε ένα κακογυρισμένο ριμέικ του έργου που παρακολουθούμε εδώ και καιρό. Τα μέτρα θα περάσουν έστω και οριακά, αφήνοντας βαθιές πληγές στην τρικομματική κυβέρνηση, θα περιμένουμε να δούμε, βάσει και των εσωτερικών αντιπαραθέσεων των δανειστών, ποιες άλλες αποφάσεις θα ληφθούν για την Ελλάδα (αναδιάρθρωση ή επαναγορά χρέους, μείωση επιτοκίων, επιμήκυνση δημοσιονομικής προσαρμογής) οι οποίες διαρκών αποδεικνύονται και ανεπαρκείς και καθυστερημένες και μετά θα συνεχίσουμε να βράζουμε στο ζουμί μας.

Γιατί επενδύσεις ή αξιοσημείωτη αύξηση των εξαγωγών που θα έδινα μια ώθηση στην οικονομία είναι όνειρα θερινής νυκτός, όταν η παγκόσμια οικονομία εξακολουθεί να επιδεινώνεται. Από που θα έρθουν επενδύσεις και προς τα που θα εξάγουμε; Την ώρα που οι μισθοί έχουν συρρικνωθεί βλέπουμε επιχειρήσεις να φεύγουν από τη χώρα μας και να επιλέγουν χώρες με πιο ακριβά εργατικά χέρια. Με την εσωτερική κατανάλωση να μειώνεται ακόμα περισσότερο ως απόρροια των μέτρων λιτότητας, με ακόμα λιγότερες δημόσιες επενδύσεις και την κρίση χρέους στην Ευρώπη να μαίνεται, καμία πολιτική λιτότητας δεν είναι αποτελεσματική. Τουλάχιστον για την ανάκαμψη της οικονομίας της χώρας. Γιατί αποδεικνύεται ιδιαίτερα αποτελεσματική για κάποιους λίγους, που την πρότειναν και τη στήριξαν (http://www.athina984.gr/node/211765).

Το πολιτικό σύστημα που έριξε την οικονομία στον γκρεμό δεν επεξεργάστηκε κανένα εναλλακτικό πολιτικό