Ο Σαμαράς, η Μπάρτσα και η δύναμη μιας φήμης

του Διονύση Δελλή

Γράφτηκε χθες στην Ισπανία, σε μια από τις κορυφαίες εφημερίδες της χώρας. Η Μπαρτσελόνα αναζητά έναν επιθετικό με διαφορετικά αγωνιστικά στοιχεία από εκείνα του Μέσι, του Νέιμαρ και του Σάντσεζ.

Και μάλιστα το ρεπορτάζ ανέφερε ότι ο Τάτα, ο νέος προπονητής των Μπλαουγκράνα έχει στα χέρια του μια λίστα με υποψηφίους, όπου μεταξύ άλλων υπάρχει και το όνομα του Γιώργου Σαμαρά. Του άσου της Σέλτικ, που έχει αντιμετωπίσει διαδοχικές σεζόν τη Μπάρτσα και μάλιστα έχοντας όντως κάνει πολύ καλές εμφανίσεις.

Πόσο πιθανό είναι η Μπαρτσελόνα να θέλει τον Σαμαρά; Ας το αφήσουμε καλύτερα. Πιο... ενδιαφέρουσες πιθανότητες έχουμε να βγούμε από την οικονομική κρίση. Ο διεθνής μας δεν είναι καν σέντερ φορ περιοχής, θέση δηλαδή που θεωρητικά η καλύτερη ομάδα της τελευταίας επταετίας ψάχνει μια έξτρα προσθήκη για το rotation. Εξτρέμ είναι, άντε περιφερειακός. Πώς λοιπόν στη Μπάρτσα; Επειδή είναι ψηλός; Μα δεν ψάχνουν παραστάτες για την παρέλαση στη Βαρκελώνη! Μάλλον η αναφορά του λοιπόν δεν είναι και τόσο εύστοχη.

Πόσο ωφέλιμο είναι όμως ότι, ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες ένας Έλληνας ποδοσφαιριστής αναφέρεται σε ρεπορτάζ της Μπάρτσα; Απίστευτα. Και αυτό μπορούν να το καταλάβουν κυρίως εκείνοι που το ζουν. Όλοι οι Έλληνες ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στο εξωτερικό. Σαν παρακατιανοί αντιμετωπίζονται ακόμη. Και αυτό δεν είναι δικό μας σχόλιο, αλλά δικό τους συμπέρασμα. Ας είναι σήμερα ο Παπασταθόπουλος στη φιναλίστ της Ευρώπης Ντόρτμουντ ή ο Τοροσίδης στην πρωτοπόρο του Καμπιονάτο Ρόμα. Ας κοστολογείται 15-20 εκατομμύρια ευρώ ο Κυριάκος Παπαδόπουλος της Σάλκε.

Ας είναι (μαζί με το Κυπριακό πρωτάθλημα) κοντά στους εκατό πια οι «λεγεωνάριοι» σε όλο το ποδοσφαιρικό μήκος και πλάτος της Ευρώπης. Ο Έλληνας είναι ακόμη πολίτης... β' κατηγορίας στη συνείδηση των κορυφαίων κλαμπ. Αν δεν ήταν; Ο Μήτρογλου των τεσσάρων χατ τρικ σε 36 ημέρες και του ενός γκολ κάθε 55 αγωνιστικά λεπτά (μακράν πρώτος στην Ευρώπη) θα είχε γίνει ήδη η αιτία ώστε ο Ολυμπιακός να έχει προτάσεις σε διψήφιο αριθμό εκατομμυρίων ευρώ και σίγουρα δεν θα είχε ρήτρα τα 8 εκατομμύρια ευρώ. Ή ο Μαυρίας -που κατά τους σκάουτερ είναι ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της Ευρώπης- δεν θα πήγαινε με... 12 άτοκες δόσεις στην Σάντερλαντ.

Και μεταξύ μας; Αν δεν παραβιαστεί η... πόρτα των αληθινών μεγάλων κλαμπ της Ευρώπης και αν κάποιος Έλληνας δεν πετύχει πραγματικά εκεί, δεν θα αλλάξει αυτή η κατάσταση. Το έκανε ο Γεωργάτος μια σεζόν στην Ίντερ, ο Νικολαΐδης άλλη μια στην Ατλέτικο, έπαιξε αρκετά στην Λίβερπουλ ο Σωτήρης Κυργιάκος, η ο Δέλλας στην Ιταλία. Η... τότε ευκαιρία όμως χάθηκε. Πέρασε ανεκμετάλλευτη και δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και σήμερα τη μεγαλύτερη καριέρα Έλληνα στην Ευρώπη, την έχει ο Άγγελος Χαριστέας.

Σήμερα, υπάρχει ακόμη μια ευκαιρία στο προσκήνιο. Σήμερα, που η Εθνική μας είναι στις 15 κορυφαίες του κόσμου και συνεπής σε όλα τα μεγάλα ραντεβού. Σήμερα που, εξαιρώντας τον Ολυμπιακό και ίσως τον ΠΑΟΚ, καμία άλλη ομάδα της χώρας μας δεν μπορεί να κρατήσει τους καλύτερους Έλληνες. Σήμερα, που υπάρχει ένα μεγάλο δείγμα παιδιών που έφυγαν και κατάφεραν αρκετά, υπό δύσκολες συνθήκες.

Προς το παρόν όμως και αυτή η ευκαιρία δεν αξιοποιείται στον βαθμό που της αξίζει.

Ακόμη λοιπόν και ένα τόσο άστοχο ρεπορτάζ σαν αυτό του Σαμαρά και της Μπάρτσα λειτουργεί υπέρ αυτής της ευκαιρίας. Γιατί έβαλε τον Έλληνα ποδοσφαιριστή στο... κεντρικό ταμπλό (έστω σε ένα ημερήσιο φύλλο εφημερίδας). Στην καρδιά της συζήτησης. Σε μια μεταγραφική φήμη που αφορά ολόκληρη Μπαρτσελόνα. Δεν είναι λίγο πράγμα. Μακάρι οι Ισπανοί στο άμεσο μέλλον να κάνουν και άλλα τέτοια λάθη