Ο Π. Αγανίδης στον ΑΘΗΝΑ984

Ο οικονομολόγος και μέλος της κίνησης των 58 για την κεντροαριστερά, Πασχάλης Αγανίδης, μίλησε στις 9/12 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τον Άρη Τόλιο.

Μεταξύ άλλων, είπε:

«Είμαι ένας άνθρωπος που πραγματικά κινείται στον χώρο της κεντροαριστεράς και έχω πολύ ενδιαφέρον και αγωνία για τον χώρο. Θεωρώ ότι αξίζει αυτή η προσπάθεια και γι' αυτό συμμετέχω σε αυτήν».

Δημοσιογράφος: Ποιες είναι οι προσδοκίες αυτής της κίνησης;

Π. Αγανίδης: «Ξεκινάμε από μια κοινή βάση, ότι υπάρχει μια κοινωνική πραγματικότητα, μια αναγκαιότητα, η οποία λέει ότι η κομματική γεωγραφία -όπως διαμορφώνεται αυτή τη στιγμή-, δημιουργεί ένα αντιπαραγωγικό δίπολο, το οποίο συγκρούεται με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην μας αφήνει περιθώρια να φανταζόμαστε ότι η χώρα μπορεί να πάει ένα βήμα μπροστά. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια κοινωνική πλειοψηφία ανθρώπων, οι οποίοι έχουν πραγματική αγωνία για το τι συμβαίνει στον χώρο. Αυτό, πολιτικά και εκλογικά, πρέπει με κάποιο τρόπο να μεταφραστεί. Αυτό που κάνει η κίνηση των 58 είναι να προτείνει -με ορίζοντα τις ευρωεκλογές, αλλά και τις αυτοδιοικητικές εκλογές-, να υπάρξει ένα σχήμα, ένας εκλογικός φορέας - ομπρέλα, που θα συστεγάσει όλους τους πολιτικούς σχηματισμούς που κινούνται στο χώρο, καθώς και όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις του χώρου, ώστε ενωμένα να προτείνουν μια συγκεκριμένη πρόταση στην κοινωνία, ενόψει των ευρωεκλογών. Αυτός είναι -ας το πούμε-, ο στρατηγικός στόχος».

Δημοσιογράφος: Αυτός ο στόχος είναι εγκλωβισμένος μέσα στα κόμματα και στον πρωτεύοντα στόχο που είναι η ενίσχυση της κυβερνητικής σταθερότητας... Ας πούμε, στην Ιταλία, ο Ματέο Ρέντσι λέει ότι η νέα κεντροαριστερά είναι το τέλος μιας πολιτική τάξης, η οποία την οδήγησε εδώ... Υπάρχουν τέτοιες προσδοκίες ή τέτοιο κλίμα σήμερα;

Π. Αγανίδης: «Υπάρχουν διάφορες αντίρροπες δυνάμεις, αλλά και σκέψεις οι οποίες είναι σε ένα βαθμό αντικρουόμενες. Νομίζω ότι θα πρέπει να τις υπερβούμε. Συμμερίζομαι απόλυτα αυτόν τον προβληματισμό. Δεν μπορεί να υπάρξει γέννηση κάποιου καινούργιου εκ του μηδενός. Αυτό θα ήταν άλλωστε και κάτι υπερφίαλο. Είναι προφανές -κατά την γνώμη μου-, ότι επειδή δεν έχουμε βγει ακόμη από την κρίση, ακόμα και αν ενδιαφερόμαστε πολύ να συζητήσουμε ποια θα είναι η Ελλάδα μετά την κρίση, παρόλα αυτά είμαστε ακόμα μέσα στην κρίση. Άρα, οποιοδήποτε εγχείρημα στο χώρο θα πρέπει ουσιαστικά να συνυπολογίσει τον παράγοντα της πολιτικής σταθερότητας, χωρίς όμως -κατά την γνώμη μου-, να μπορεί την ίδια στιγμή να υποχωρεί σε θέματα που έχουν να κάνουν με τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η κοινωνία, με την αντίθετη ματιά απέναντι σε μια πολιτική πυγμής, που ενδεχομένως θίγει τους περισσότερο αδύναμους. Είναι δύσκολος ο συμβιβασμός και αυτή είναι και η μέρα της κεντροαριστεράς».

Δημοσιογράφος: Γίνεται να πάμε σε ένα τέτοιο κλίμα, σε μια πιο επιθετική κεντροαριστερά , πιο ανοιχτή, χωρίς έναν Ματέο Ρέντσι, ένα καινούργιο πρόσωπο, μια νέα ηγεσία;

Π. Αγανίδης: «Αυτό που λέτε μοιάζει λογικό και αυτονόητο, απλά πρέπει να καταλάβουμε ότι οι ηγεσίες προκύπτουν μέσα από συγκεκριμένες κοινωνικές διεργασίες. Έχουν κοινωνική αναφορά, προκύπτουν από τα κάτω. Δεν μπορούν να προκύψουν από τα πάνω, ούτε μέσα από διαδικασίες διαχείρισης φιλοδοξιών, ούτε από μικρές ομάδες που ενδεχομένως επιδιώκουν πρόσβαση σε ένα νέο σύστημα εξουσίας. Ο κάθε Ρέντσι θα πρέπει να προκύπτει αυθόρμητα από την κοινωνία και η κεντροαριστερά πρέπει να πάει στην κοινωνία. Είναι προφανές. Πρέπει να κοινωνικοποιηθεί το εγχείρημα. Ας μην έχουμε, λοιπόν, καμία αμφιβολία ότι θα προκύψουν πράγματα τα επόμενα χρόνια, αλλά αυτά πρέπει να γίνονται με σιγουριά και όχι υπερφίαλα ή με πράγματα τα οποία μπορεί να φαντάζουν τυχοδιωκτικά σε πολλούς».

«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ