Ο Κ. Χατζής στον ΑΘΗΝΑ984

Ο ερμηνευτής και τραγουδοποιός, Κώστας Χατζής, μίλησε στις 20/8 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και την Ναταλία Κανταρτζή.

Μεταξύ άλλων, είπε:

Δημοσιογράφος: Οι διάλογοι και τα σκετσάκια στην παράσταση με τη Μαρινέλλα, πέραν του ότι είναι ξεκαρδιστικά, μέσα από αυτά είχα την ευκαιρία να μάθω ότι όλοι στην οικογένειά σας μιλούν αγγλικά κι ότι η μητέρα σας ήταν Γαλλίδα...

Κ. Χατζής: «Γαλλίδα από την Αγία Βαρβάρα. Το πιο φαιδρό να ειπωθεί, περνάω μηνύματα. Βρίσκω την ευκαιρία να περνώ μηνύματα. Άλλωστε ο Αριστοφάνης μας έχει μάθει ότι με τον αυτοσαρκασμό μπορείς να περάσεις καταπληκτικά μηνύματα και το κάνω αυτό συνέχεια εδώ και 45 χρόνια».

Δημοσιογράφος: Περνάτε μηνύματα που ίσως τα έχουμε ξεχάσει και είναι μία καλή ευκαιρία να μας τα υπενθυμίζετε. Είναι μηνύματα τα οποία φαντάζομαι και στην πρώτη παράσταση που δίνατε με τη Μαρινέλλα, περνούσατε, αλλά είναι τόσο επίκαιρα σήμερα...

Κ. Χατζής: «Δυστυχώς, αυτό που θα έπρεπε να είναι ρετρό, υπάρχει και τώρα. Δηλαδή, υπάρχουν τα ίδια προβλήματα. Πραγματικά είναι κρίμα. Αλλά, γνωρίζετε πολύ καλά ποια είναι η αιτία. Όλα αυτά τα χρόνια -όχι ότι θα διόρθωνα κάτι, αλλά για τη δική μου συνείδηση-, ήθελα να αναφέρομαι στα ανθρώπινα δικαιώματα, στα ανθρώπινα καθήκοντα, να καταγγέλλω την πολιτεία, αλλά με σεβασμό. Γιατί επιμένω στο να την σέβομαι. Εμείς, οι καλλιτέχνες -που είναι και σύνθετη λέξη-, δεν υπηρετούμε την τέχνη. Διαιωνίζουμε διαφθορά, είμαστε κομπλεξικά άτομα και νομίζαμε ότι επειδή έπιασε το πιατάκι μας λίγο νερό, κάνουμε τους πολύ σπουδαίους και ξεχνάμε τις ρίζες μας, που είναι το χειρότερο. Όταν λέω ότι η μάνα μου είναι Γαλλίδα, ο πατέρας μου Άγγλος, περνάω αυτό το μήνυμα, ότι δεν πρέπει να ντρεπόμαστε γι' αυτό που είμαστε. Να μιλάμε για τις ρίζες μας, να αγαπάμε και να εκτιμούμε αυτό από το οποίο ξεκινήσαμε και να μην το ξεχνάμε και να αποκτούμε συνήθειες, οι οποίες βλάπτουν κι εμάς τους ίδιους, αλλά και τους συνανθρώπους μας, τους γύρω μας, όταν δεν είμαστε ειλικρινείς... Δυστυχώς, έχω τεκμηριωμένα επιχειρήματα ότι εάν στην υδρόγειο υπάρχουν δύο - τρεις λαοί που ξεχωρίζουν, ο ένας είναι ο ελληνικός, αλλά δεν είχε ποτέ παιδεία... Όταν άρχισα να μελετώ, για να μπορώ να γράψω για τα ανθρώπινα δικαιώματα κ.λπ., συνειδητοποίησα ότι από το 500 μέχρι το 323 π.Χ. -δεν θυμάμαι ακριβώς-, το σπορ των Ελλήνων ήταν ο διχασμός κ.λπ. Ο Αριστοφάνης, ο Αριστοτέλης, όλοι αυτοί, πέθαναν στην εξορία, από πείνα και δηλητήριο. Είναι κάτι τρομακτικό. Ενώ ο λαός είναι καταπληκτικός...
Συνέχεια γράφω και πρέπει να τα παρουσιάσω και μου αρέσουν οι μικροί χώροι, γιατί μπορείς να έχεις επικοινωνία με τους ανθρώπους. Αν είναι πολύς κόσμος, κάτι που θα σου πουν, μπορεί να μην το ακούσεις και να μην απαντήσεις...».

Δημοσιογράφος: Και έχετε αυτή την επικοινωνία με το κοινό...

Κ. Χατζής: «Ναι. Αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία, γιατί με αυτόν τον διάλογο περνάς πάρα πολλά μηνύματα. Τώρα παρουσιάζουμε το "Ρεσιτάλ", είναι κάποια άλλα ποιήματα ή στίχοι που αναφέρονται στην προδοσία και το γεγονός ότι όλοι έχουμε κατά κάποιο τρόπο συμβάλλει στην προδοσία ή στο να υπάρχει αυτό το σύστημα. Και ποια είναι η σκυτάλη που παραδίδουμε στους νέους, για παράδειγμα η δική μου γενιά; Πολύ φοβάμαι ότι θα πω ότι ήταν πολύ άσχημη...».

* Για τον ρατσισμό:

«Πολλά θέματα τα χρησιμοποιώ με την πρώτη ευκαιρία. Για παράδειγμα ο ρατσισμός. Ο Έλληνας έχει ρατσισμό, αλλά όχι με επίγνωση. Είναι ωραίος άνθρωπος ο Έλληνας. Είναι ένας τρόπος έκφρασης, αν θέλετε, που λέει "έλα τώρα, τον γύφτο, τον βλάχο". Δεν το λένε με μίσος. Κι ωστόσο, τον ρατσισμό που έχουν, δεν τον έχουν με επίγνωση, όπως στο εξωτερικό. Είναι αυθόρμητος ο Έλληνας. Και παρόλο που περνάει τόσα, δεν κιοτεύει. Θα βγει, θα φάει την ελίτσα του, το τυράκι του, θα πιει το κρασάκι του. Απολαμβάνει τον ήλιο του. Μόνο που δεν ξέρει να μην πετάει όπου να 'ναι το μπουκάλι του, τη σακούλα. Δεν ξέρουμε να εκτιμήσουμε την χώρα μας...».

* Για την συνεργασία του με την Μαρινέλλα:

«Η Μαρινέλλα είναι φοβερό τσακάλι. Ό,τι και να της δώσεις το τραγουδάει. Από δημοτικό, λαϊκό, μπαλάντα, τζαζ, ό,τι θέλεις. Είναι κάτι καταπληκτικό για εμένα. Και άλλοι καλλιτέχνες, που έχω συνεργαστεί στο παρελθόν, όπως η Πίτσα Παπαδοπούλου, τι πράγμα είναι αυτή... Έπειτα η Αλεξίου, η Βιτάλη... Έχουμε φοβερούς καλλιτέχνες, καταπληκτικούς».

«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ