Ο Δ. Βίτσας στον ΑΘΗΝΑ984

Ο γραμματέας της κεντρικής πολιτικής επιτροπής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., Δημήτρης Βίτσας, μίλησε στις 15/9 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τη Νόνη Καραγιάννη.

Μεταξύ άλλων, είπε:

* Για ενδεχόμενη πρόταση από την συγκυβέρνηση, για αλλαγή του εκλογικού νόμου με κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών:

«Δεν θα συναινέσουμε σε μια λογική που θέλει να παίζουν τα κόμματα της κυβέρνησης με τον εκλογικό νόμο. Η θέση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι σαφέστατη. Απλή αναλογική, συνταγματικά κατοχυρωμένη, που θα είναι το μόνιμο εκλογικό σύστημα στην Ελλάδα. Τις εξυπνάδες -αν θέλετε-, μια βάζουμε τον εκλογικό νόμο έτσι, άλλη φορά έτσι, κατά πώς μας συμφέρει, θα πρέπει να τις ξεχάσουν. Αυτό το πάρτι τελείωσε και τελείωσε και με την θέληση του ελληνικού λαού».

Δημοσιογράφος: Γιατί αυτή η πολιτική δεν απέδωσε τα προηγούμενα χρόνια, πριν από το μνημόνιο, αλλά αντίθετα διόγκωσε τα ελλείμματα;

Δ. Βίτσας: «Γιατί ήταν μια πολιτική -ξεκινώντας από τον κ. Σημίτη, κατά κύριο λόγο-, η οποία είχε σαν στόχο την ανάπτυξη μέσω ενός πλασματικού οικονομικού φαινομένου. Αν παρακολουθήσει κανείς τα χρόνια από το 1995 και μετά, καταλαβαίνει ότι η πολιτική απόφαση ήταν το δημόσιο χρέος να είναι στο 100%. Έτσι, ενώ εμφανιζόταν μια πλασματική ανάπτυξη του 4% - 5% επί μια δεκαετία, στην ουσία ήταν ανάπτυξη μέσω δανεικών. Το δικό μας πρόγραμμα δεν προβλέπει δανεικά. Αντίθετα, προβλέπει μια ισχυρή διαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους το οποίο δεν είναι βιώσιμο. Λέμε, λοιπόν, ότι αν στραφείς στην πραγματική οικονομία και στις ανάγκες εκείνου του κόσμου που έχει πληγεί βάναυσα από την μνημονιακή πολιτική, τότε θα έχεις αποτελέσματα».

* "Όλο το χρέος είναι επαχθές όχι στην νομική, αλλά στην πραγματική του διάσταση":

Δημοσιογράφος: Πρόσεξα την διατύπωση του κ. Τσίπρα, ο οποίος είπε ότι διεκδικούμε την επαναδιαπραγμάτευση, προκειμένου να απομειωθεί η ονομαστική αξία του χρέους. Η ονομαστική αξία του χρέους είναι αριθμητικά δεδομένα. Αντιλαμβάνομαι ότι δεν βρίσκεστε πλέον στην λογική ότι ένα μέρος του χρέους είναι επαχθές...

Δ. Βίτσας: «Έχει γίνει ένα μπλέξιμο εδώ και κάποια χρόνια. Το τι είναι επαχθές χρέος ορίζεται από νομολογία η οποία υπάρχει και στον ΟΗΕ και αλλού. Αυτό είναι μια διαδικασία νομικού χαρακτήρα... Έτσι κι αλλιώς, θα έλεγα ότι όλο το χρέος είναι επαχθές, όχι στην νομική του διάσταση, αλλά στην πραγματική του διάσταση. Αν δεν πάρει αυτό το χρέος το ελληνικό δημόσιο, θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Αλλά, αν ψάξουμε να βρούμε πώς διαμορφώθηκε αυτό το χρέος, βλέπουμε πολιτικές οι οποίες εστίαζαν να εξυπηρετήσουν συμφέροντα συγκεκριμένων οικονομικών ομίλων και να δημιουργήσουν ένα πελατειακό και κομματικό κράτος. Εμείς λέμε το εξής. Αυτή την στιγμή, όλοι, όλες οι μελέτες, λένε ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας -αλλά και πολλών άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης-, δεν είναι βιώσιμο. Ελάτε, λοιπόν, λέμε, να κάνουμε μια συμφωνία -κατά τα πρότυπα της συμφωνίας που έγινε για την Γερμανία το '53, στο Λονδίνο και το οποίο μαζί και με άλλα μέτρα έσωσε την Γερμανία και την έκανε μεγάλη δύναμη, ώστε σήμερα να κουνάει και το δάχτυλο-, ώστε να απαλλαχτούμε από αυτό το βάρος του χρέους και να μπορούμε να το εξυπηρετήσουμε. Από αυτό, βεβαίως, κατανοούμε πάρα πολύ καλά ότι κάποιος θα χάσει. Και αυτοί που θα χάσουν είναι μεγάλα funds, τα οποία λειτουργούν τοκογλυφικά και επιμένουν να πιέζουν χώρες, άρα και τις κοινωνίες τους».

«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ