Ο Δ. Αποστολάκης στον ΑΘΗΝΑ984

Καλεσμένος στην εκπομπή του «ΑΘΗΝΑ 9.84», «Radio GaGa» -που επιμελούνται και παρουσιάζουν ο Βαγγέλης Καργούδης και ο Θόδωρος Σαραντής-, ο Δημήτρης Αποστολάκης, ιδρυτικό μέλος της μουσικής ομάδας «Χαΐνηδες». Με αφορμή τον τελευταίο τους δίσκο «Αγροκτηνοτροφικά και Μητροπολιτικά»,

μεταξύ άλλων, είπε:


Θ. Σαραντής: Με αυτή τη διπλή δουλειά, θα έλεγα -γιατί, ουσιαστικά, είναι διπλή δουλειά, θα μπορούσε να κυκλοφορήσει και σαν δύο ξεχωριστά έργα-, θέλετε να δώσετε την πραγματική, σημερινή, εικόνα του τόπου;

Δ. Αποστολάκης: «Όχι. Τη φαντασιακή.»

Θ. Σαραντής: Γιατί διαβάζω στο Δελτίο Τύπου, ότι «μερικά από τα συμπτώματα μιας χώρας σε κατάσταση κρίσης: φοβικότητα, ατομικισμός, έλλειψη τόλμης» κ.λπ.. Εδώ δίνετε, αν θέλετε, μία εικόνα τού τι συμβαίνει σήμερα στον τόπο μας...

Δ. Αποστολάκης: «Βεβαίως. Και η απάντηση στην αντιπαραγωγικότητα και τη μιζέρια της εποχής, είναι η απάντηση που πρέπει να δώσει κάθε άνθρωπος, που ξέρει να κάνει καλά κάτι. Δηλαδή, ένας καλλιτέχνης να τολμήσει και να κάνει όχι μία παραγωγή, δύο τολμήσαμε να κάνουμε και μάλιστα υπερπαραγωγές. Αν δείτε, δηλαδή, αποκαταστήσαμε -ας πούμε- μία ελάσσονα κοινωνική συμπάθεια με αυτούς τους δύο δίσκους, από τον Πουλικάκο μέχρι τον Ψαραντώνη. Και άλλους πολλούς. Σε μία εποχή, που η κοινωνία η οποία βρίσκεται σε αυτόν το γεωγραφικό χώρο, είναι απολύτως κοινωνικά κατακερματισμένη. Άρα, δεν έχουμε αίσθηση του μέτρου.»

Β. Καργούδης: Θα μου επιτρέψεις μία ένσταση; Η προτίμησή σας στις μικρές, περίκλειστες κοινωνίες, όπως είναι οι αγρότοποι...

Δ. Αποστολάκης: «Όχι, δεν υπάρχει καμία προτίμηση...».

Β. Καργούδης: Η προνομιακή αναφορά σε αυτές σαν χώρος δημιουργίας -εν πάση περιπτώσει-, μπορεί σήμερα να σταθεί σαν πρόταση, με δεδομένα τα νούμερα, τους υπερπληθυσμούς, τα μεγάλα μεγέθη που ταλανίζουν το μυαλό και την καθημερινότητα;

Δ. Αποστολάκης: «Οι κοινότητες, νομίζω, ότι είναι το μέλλον του κόσμου. Δεν υπάρχουν αγροκτηνοτροφικές κοινότητες, ούτε για Μαορί. Θεωρώ, δηλαδή, ότι είναι πια έκδηλη η αποτυχία της έμμεσης δημοκρατίας και του κρατικού συγκεντρωτισμού. Όταν λέω για κοινότητες, εννοώ ανθρώπους οι οποίοι να συνδημιουργούν. Κι αν δείτε πραγματικά την ιστορία αυτού του κόσμου, θα δείτε ότι ήταν παρέες ανθρώπων που δημιούργησαν τις πόλεις, αυτά που λέμε -σε εισαγωγικά- "τα κράτη", "τα έθνη". Ήταν παρέες ανθρώπων, που βέβαια και άλλοι άνθρωποι, στην περιφέρεια, μπορούσαν να επικοινωνήσουν τις αλλαγές τους...
Εάν πάμε στα τεράστια μεγέθη, όπως είναι σήμερα, θα έχουμε αυτές τις τεράστιες αντιθέσεις που είναι κοιτίδες οργής, βίας, εγκληματικότητας, τρομοκρατίας από παντού, και φυσικά, απουσίας καλλιτεχνικής προσπάθειας. Το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών μεγαλώνει στον κόσμο...


Το ξέρετε, ότι έχουμε φτάσει στα όρια της ύβρεως; Δηλαδή, στον πλανήτη πετάμε 1,3 δισ. τόνους τροφίμων -που αντιστοιχεί στο 1/3 της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων-, από τη στιγμή που  πεντέμισι εκατομ