Μια μεγάλη ευκαιρία...

του Διονύση Δελλή

Το γήπεδο αύριο; Γεμάτο. Όλα τα ρεπορτάζ αναφέρουν ότι το «προσκλητήριο» βρίσκει τον κόσμο σε «επαγρύπνηση». Το «Καραϊσκάκης» λοιπόν θα είναι αληθινή έδρα για την Εθνική μας ομάδα και το σημαντικότερο παιχνίδι της τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Το πρώτο μπαράζ με την Ρουμανία. Εκεί όπου ο Φερνάντο Σάντος και οι ποδοσφαιριστές του καλούνται να κάνουν τουλάχιστον τη... μισή δουλειά, με θέα πια στην Βραζιλία. Σε μια ακόμη συμμετοχή σε τελική φάση παγκοσμίου κυπέλλου.

Ναι η πιο μεγάλη ώρα έφτασε για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Ένας «διπλός» τελικός που εάν και εφόσον μας βάζει σε πτήση καλοκαιρινή για το Ρίο και το κορυφαίο γεγονός του ποδοσφαίρου. Ένα Μουντιάλ στην αληθινή πατρίδα του football. Αύριο το μισό, και την Τρίτη στο Βουκουρέστι το υπόλοιπο.

Η Ρουμανία μοιάζει... η ιδανική παρτενέρ για αυτόν τον «χορό». Όχι μόνο γιατί δεν είναι Σουηδία ή Γαλλία δύο άλλες υποψήφιες στην κλήρωση της Ζυρίχης. Είναι ο κατάλληλος αντίπαλος διότι στο ρόστερ της ταλέντο ιδιαίτερο δεν υπάρχει! Ούτε καν μια μεγάλη προσωπικότητα όπως εκείνες του παρελθόντος (Χάτζι, Μούτου κλπ) που έδιναν πάντα ένα ιδιαίτερο στίγμα στους «Δράκουλες». Και σίγουρα δεν υπάρχει εμπειρία. Ειδικά σε μια τέτοια δύσκολη διαδικασία. Κάποτε οι Ρουμάνοι ήταν σημείο αναφοράς στα Βαλκάνια. Σήμερα ποδοσφαιρικά δεν λένε πολλά πράγματα.

Η Ελλάδα πήγε και στο Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής, το 2010 με τον ίδιο τρόπο. Βρέθηκε σε μπαράζ με την Ουκρανία και με ένα ιστορικό γκολ του Σαλπιγγίδη εκτός έδρας, πέτυχε μια αληθινή υπέρβαση. Πόσο είχε λήξη το πρώτο ματς στην Ελλάδα; Ισόπαλο χωρίς σκορ. Η ομάδα μας όμως είχε και την ψυχραιμία και την ικανότητα να επενδύσει σε αυτό το αποτέλεσμα. Και μπόρεσε να τελειώσει τη... δουλειά εκτός έδρας. Και από εκείνη την ομάδα, είναι ακόμη εδώ οι περισσότεροι. Καραγκούνης, Σαμαράς, Σαλπιγγίδης, Κατσουράνης, Τοροσίδης... Αυτοί ξέρουν λοιπόν πως γίνεται. Και μπορούν να το κάνουν ξανά!

Τι πρέπει να σημειώσουμε για τον αυριανό αντίπαλο; Ότι βρίσκεται στα μπαράζ παίρνοντας την δεύτερη θέση σε έναν δύσκολο όμιλο (με Ολλανδία, Τουρκία) επενδύοντας σε μια εξαιρετική διαχείριση δεδομένων. Ο τεχνικός Βίκτορ Πιτούρκα, έχει δημιουργήσει ένα αληθινά ομοιογενές σχήμα ποντάροντας σε τεράστιο βαθμό στο ρόστερ της Στεάουα Βουκουρεστίου.

Και σε ένα επίπεδο που είναι ζήτημα στους 13 μήνες των προκριματικών να γίνονται 30-40 προπονήσεις το να έχεις ποδοσφαιριστές που έχουν αναπτύξει...κώδικες επικοινωνίας στο χορτάρι, σου δίνει πλεονέκτημα. Εκεί πάτησε λοιπόν. Εκεί δικαιώθηκε. Φτάνει αυτό για να την... περάσει από τα μπαράζ; Ας ελπίσουμε πως όχι.

Τι πρέπει να υπενθυμίσουμε προς όλους για την δική μας ομάδα; Ότι εδώ και μια δεκαετία με το δικό της στιλ έχει βρει τον τρόπο να τα καταφέρνει. Ένα σκληρό, ρεαλιστικό σύνολο που δέχεται δύσκολα γκολ που ξέρει να παίρνει αποτελέσματα. Σε αυτά τα στοιχεία θα επενδύσει και αύριο βράδυ. Και μακάρι να αποδειχθεί για άλλη μια φορά ότι ο τρόπος αυτός είναι και ο κατάλληλος.