Η Αθήνα δεν βλέπει αδιάφορα τον "μεγάλο συνασπισμό"

Της Μαρίνας Μάνη

Η επίσημη θέση της κυβέρνησης για το εκλογικό αποτέλεσμα στη Γερμανία είναι πως δεν περιμένει καμία αλλαγή στην πολιτική που ασκεί διότι «οι αποφάσεις του Βερολίνου στα μείζονα δεν εξαρτώνται από το κόμμα που βρίσκεται σε κεντρικό κυβερνητικό ρόλο».

Ωστόσο, κορυφαία πηγή της κυβέρνησης δεν έκρυβε τις προηγούμενες ημέρες την εκτίμηση ότι ένας «μεγάλος συνασπισμός» θα έγερνε ελαφρώς τη ζυγαριά υπέρ ενός αναπτυξιακού μοντέλου –κατ΄αρχήν εντός Γερμανίας που όμως δεν είχε αντανάκλαση και στην ευρωζώνη.

Η ίδια πηγή έλεγε ότι σε μία συγκυβέρνηση CDU-SPD ο W. Schaeuble

“και το κέντρο που εκφράζει” δεν θα παρέμενε στο τιμόνι του υπουργείου Οικονομικών.

Οι συζητήσεις πάντως που γίνονται για τον J. Asmussen στο ρόλο του διαδόχου προκαλούν προβληματισμό στην Αθήνα, καθώς οι δικές του θέσεις (και) για το “ελληνικό πρόβλημα” είναι εκπεφρασμένες και “σκληρές”.

Για την Αθήνα είναι “σημαντικό” το φρενάρισμα του ευρωσκεπτικιστικού Alternativa: Το χειρότερο σενάριο – σύμφωνα με κυβερνητικούς κύκλους – θα ήταν να μπει πανηγυρικά στη Βουλή και να προκαλέσει “αναταραχές” με τη θέση του εναντίον του ευρώ –αρχής γενομένης από την έξοδο της Ελλάδας από το κοινό νόμισμα.

“Θετικά”, επίσης, αποτιμάται η έξοδος από τη Βουλή των Φιλελεύθερων: Οχι μόνο για την ιδιαίτερα σκληρή στάση που είχε κρατήσει ο Ph. Roesler απέναντι στη χώρα, αλλά και διότι μία επανάληψη της κυβερνητικής συνεργασίας Χριστιανοδημακρατών-Φιλελευθέρων με διατήρηση του ισχυρού διδυμου Μέρκελ-Σόιμπλε, δεν θα άφηνε – λένε – καμία χαραμάδα “αλλαγής” στις αποφάσεις του Βερολίνου.

Παράγοντες τόσο από τη ΝΔ όσο και από το ΠΑΣΟΚ επικαλούνται και ένα επιπλέον επιχείρημα για την (τυχόν) επιλογή του “μεγάλου συνασπισμού”: ότι –όπως λένε– θα ανοίξει τη συζήτηση και σε χώρες που δεν έχουν κουλτούρα συνεργασιών (σ.σ. την Ελλάδα, εννοούν) για ευρύτερες δυνατές συμπράξεις. “Όχι μόνο επειδή το επιβάλλουν οι αριθμοί αλλά και ως πολιτική επιλογή για το μέλλον”...