«Εκείνης»...του Αντρέι Μπέλι

Τα χορτάρια φορούν μαργαριτάρια.
Κάπου ακούω χαιρετισμούς
Θλιβερούς, χαιρετισμούς γλυκούς ...

Καλή μου, πού είσαι; -
Καλή μου;
Του δειλινού τα χρώματα είναι καθάρια, -
Του δειλινού τα χρώματα είναι πορφυρά ...
Τα χέρια μου είναι ανοιχτά: σε περιμένω ...

Καλή μου, πού είσαι; -
Καλή μου;
Τα χέρια μου είναι ανοιχτά: σε περιμένω.
Στα ρυάκια της Λήθης, πλένομαι
Στα χλομά της Λήθης ρυάκια ...
Καλή μου, πού είσαι, -
Καλή μου;

Μας τραγουδά το ιπτάμενο δάσος
Με τη φωνή του γέρου βάρδου.
Στην πλαγιά των αέρινων ουρανών
Είν'

απλωμένο το τομάρι ενός γατόπαρδου.

Δεν πιστεύεις, αν κι είναι ξεκάθαρο
Πως η παλιά ευτυχία είναι δυνατή.
Από την ανατολή πλησιάζει μια σκιά
Απειλητική.

Απόθεσα το στεφάνι, από ρόδα,
Που αγαπάω κι εκείνο έβγαλε φωτιές.
Και να σε κοιτάζω,
Και βλέπω πως είσαι μαγεμένη από όνειρα.

Και κυνηγώντας το όνειρο αυτό
Θα μετρήσω όλο το έρεβος της έκστασης
Θα πεις ότι η έκσταση τούτη είναι ιερή ...
Δεν σε πιστεύω!

Μας τραγουδά το ιπτάμενο δάσος
Με τη φωνή του γέρου βάρδου.
Στην πλαγιά των αέρινων ουρανών
Είν' απλωμένο το τομάρι ενός γατόπαρδου.

Το ποίημα «Εκείνης» του Αντρέι Μπέλι, μετέφρασε από τα ρωσικά, ειδικά για τον ιστότοπο του Αθήνα 9.84 fm, ο Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.

 

Αντρέι Μπέλι, ο μελαγχολικός ιππότης

του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη
Μα ‘γω στα πάθη δε θα προσευχηθώ!
Μπροστά σε άλλη να γονατίσω συμφωνώ! ...
Αχ, να μπορούσα ν' αποκοιμηθώ ... γιατί ακόμη ξαγρυπνώ.

Αλεξαντρ Μπλοκ

Ο Αντρέι Μπέλι, λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Μπορίς Νικολάγιεβιτς Μπουγκάγιεφ, γεννήθηκε στην Μόσχα, στις 14 Οκτωβρίου 1880 . Ήταν γιος καθηγητή, διάσημου μαθηματικού της εποχής και κοσμήτορα της Μαθηματικής Σχολής. Μέχρι τα είκοσι του χρόνια ζούσε στο κέντρο της Μόσχας, στην περίφημη συνοικία Αρμπάτ. Από το 1881 μέχρι 1899 φοίτησε το Γυμνάσιο του Λ.Ι. Πολιβάνοφ, όπου φοιτούσαν τα παιδιά της πνευματικής ελίτ της εποχής. Κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στις τελευταίες τάξεις τον απασχόλησε ιδιαίτερα ο πνευματισμός, ενώ παράλληλα μελετούσε τη λογοτεχνία με έμφαση στα έργα του Ντοστογιέφσκι, του Ίψεν και του Νίτσε. Μαθητής του γυμνασίου ακόμη, έγινε φίλος με τον Μιχαήλ Σεργκέγιεβιτς Σολοβιόφ, αδελφό και εκδότη του γνωστού φιλόσοφου.

Σπούδασε στο τμήμα Φυσικών Επιστημών της Μαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Μόσχας. Κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων γνώριζε τους «πρεσβύτερους συμβολιστές», προσπαθώντας να συνταιριάσει τις μυστικιστικές καλλιτεχνικές του ανησυχίες με το Θετικισμό. Ως φοιτητής μελετάει με ενάργεια τη θεωρία του Δαρβίνου, τη Χημεία και ρουφάει κυριολεκτικά τα άρθρα του περιοδικού «Ο κόσμος της Τέχνης». Το 1903 αναλαμβάνει την πρωτοβουλία της ίδρυσης του λογοτεχνικού κύκλου «Οι αργοναύτες». Το 1904 σε μια συν