Δέκα χρόνια iPod

Το iPod δεν ήταν το πρώτο MP3 player της αγοράς, η Apple όμως και ο Steve Jobs ήταν οι πρώτοι που κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα προϊόν τόσο επιτυχημένο, ώστε να αλλάξει τον τρόπο που ακούμε μουσική.

Όταν ο Steve Jobs πήρε

στα χέρια του το πρώτο iPod είπε στους μηχανικούς του ότι ήταν πολύ μεγάλο. Αυτοί του απάντησαν ότι ήταν τόσο μικρό όσο θα μπορούσε να είναι και ότι δε θα μπορούσε να συρρικνωθεί άλλο, ενσωματώνοντας όλες αυτές τις τεχνολογίες.

Ο CEO της Apple έκανε μία παύση και, στη συνέχεια, πήρε το iPod και το έριξε μέσα σ’ ένα ενυδρείο με ψάρια. Επεσήμανε τις φυσαλίδες που είχαν δημιουργηθεί και είπε στους μηχανικούς του ότι, εφόσον υπήρχε αέρας σε αυτό, υπήρχε και κενός χώρος. «Κάντε το μικρότερο» διέταξε.

Η ιστορία δεν έχει επιβεβαιώθεί, αλλά μπορούμε να την πιστέψουμε, δεδομένης της τελειομανίας του Jobs. Όταν η Apple τελικά λάνσαρε το iPod -10 ακριβώς χρόνια πριν- άλλαξε τον τρόπο που ακούμε μουσική, έφερε επανάσταση στη μουσική βιομηχανία και μεταμόρφωσε την εταιρεία.

To iPod δεν ήταν το πρώτο MP3 player της αγοράς, ήταν όμως το πρώτο που χρησιμοποίησε την τεχνολογία τόσο σωστά, ώστε να γίνει ένα προϊόν με τεράστια εμπορική επιτυχία. Καμία από τις προτάσεις που είχαν κυκλοφορήσει έως τότε δεν ήταν τόσο ολοκληρωμένες: είτε ήταν μεγαλύτερες και βαρύτερες, είτε αποθήκευαν λιγότερη μουσική, είτε χρειαζόταν περισσότερο χρόνο για να αποθηκεύσουν τραγούδια, είτε είχαν μικρότερη διάρκεια ζωής της μπαταρίας τους. Το iPod, από την άλλη, μπορούσε να αποθηκεύσει 1.000 κομμάτια, είχε 10 ώρες ζωής μπαταρίας και σου επέτρεπε να μεταφέρεις πολλά κομμάτια από τον υπολογιστή σου σε πολύ μικρό χρόνο. Και όλα αυτά σε μία συσκευή στο μέγεθος μίας… τράπουλας.

Η Apple αποφάσισε να δημιουργήσει ένα music player στις αρχές του 2001, έτσι ο Steve Jobs ζήτησε από τον Jon Rubinstein, που ήταν επικεφαλής στο τμήμα του hardware engineering να ερευνήσει το θέμα. Τον Ιανουάριο εκείνης της χρονιάς, η Apple είχε λανσάρει τα iTunes, ένα μουσικό πρόγραμμα για υπολογιστές Mac. Ένα μήνα αργότερα, σε ένα ταξίδι του Rubinstein στην Ιαπωνία, του έδειξαν ένα σκληρό δίσκο 1.8» από την Toshiba. «Μου είπαν ότι δε γνωρίζουν πώς να τον αξιοποιήσουν. Σκεφτόταν την περίπτωση να τον τοποθετήσουν σ’ ένα μικρό notebook». ανέφερε αργότερα ο Rubinstein. «Πήγα πίσω στον Steve και του είπα. Ξέρω πώς θα το κάνω αυτό». Και αυτός συμφώνησε «Οκ προχώρησέ το».

Το μόνο μειονέκτημα ήταν ο χρόνος. O Jobs ήθελε η νέα συσκευή να είναι διαθέσιμη έως τα Χριστούγεννα του 2001. Μία ομάδα 30 ατόμων ξεκίνησε να δουλεύει για ατελείωτες ώρες στο «Project P-68″, όπως ονομάστηκε. Ο Jonathan Ive, ο διάσημος πλέον Βρετανός σχεδιαστής που εργάζεται στην Apple από το 1992, αναφέρει: «Όπως όλοι οι άλλοι, ήθελα να συμμετέχω,όχι επειδή ήταν μία μεγάλη ευκαιρία -που ναι ήταν- αλλά επειδή ήθελα να αποκτήσω μία τέτοια συσκευή».

Ο Rubinstein έφερε στο project τον Tony Fadell, ένα μηχανικό που είχε μία ιδέα για ένα digital music player και τη