Μόνος δρόμος η συμπαράσταση

Οταν ξεκινάς πόλεμο δεν μπορείς να περιμένεις ότι θα βρείς το “δίκηο σου”, όπως κι αν το εννοείς. Δεν μπορεί να μην το είχε σκεφτεί ο Πούτιν. γράφει ο Μπάμπης Παπαδημητρίου* Απλώς αδιαφορεί για σημερινή έννοια Δικαίου. Σε κάτι άλλο αποσκοπεί. Αν δεν σε βολεύει η εξέλιξη των πραγμάτων εν ειρήνη, επιδιώκεις να κερδίσεις από την έκβαση της σύγκρουσης. Οπως το έγραψε (ξανά) αυτές τις μέρες ο Χένρυ Κίσιντζερ “το πραγματικό τεστ των αποφάσεων γεωπολιτικής “είναι πως τελειώνει και όχι πως ξεκινά” μια πάντοτε σκληρή εισβολή. Σε όσα μας αφορούν, εμάς τους Έλληνες, το μάθημα είναι σπουδαίο. “Igitur qui desiderat pacem, praeparet bellum” όπως σκωπτικά είχε θέσει την σχέση ειρήνης και πολέμου, το επιτελείο Rei Militaris υπό τον Ρωμαίο στρατηγό Vegetius. Κανείς – σίγουρα όχι ο Γιώργος Τσίπρας – δεν περίμενε να επιβεβαιωθεί τόσο γρήγορα και τόσο τραγικά η ένταξη νέων, σύγχρονων, εξοπλισμών στον αυτοσκοπό της πανεθνικής άμυνας, τους οποίους, δυστυχώς, καταψήφισε στην Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ. […]