Μια αναίτια αργοπορημένη μεταρρύθμιση στον πολιτισμό

Μια σειρά από παράδοξα χαρακτηρίζουν τις αντιλήψεις και τις συμπεριφορές μας στην Ελλάδα σε σχέση με τον πολιτισμό: Είμαστε από τους λαούς που εκφράζουν μεγάλη υπερηφάνεια για την πολιτιστική τους κληρονομιά, και δικαίως, αλλά έχουν χαμηλή συμμετοχή σε πολιτιστικές δράσεις και επισκέπτονται μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους και χώρους πολιτισμού αραιά, ενώ η πολιτιστική δαπάνη των νοικοκυριών είναι αρκετά χαμηλότερη από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Γράφει
ο Νικόλας Γιατρομανωλάκης* Διατεινόμαστε ότι ο πολιτισμός είναι, μαζί με τον τουρισμό, η «βαριά βιομηχανία» της χώρας μας, αλλά οποιαδήποτε συζήτηση για την πολιτιστική οικονομία πέφτει στο κενό. Εκτιμάμε τους καλλιτέχνες αλλά παράλληλα θεωρούμε ότι ο κλάδος απαρτίζεται από «χομπίστες» και όχι από επαγγελματίες που παλεύουν για την επιβίωσή τους. Αυτή η θεώρηση δεκαετιών δυστυχώς έχει καλλιεργήσει ή επιτρέψει μια σειρά από στρεβλώσεις και παθογένειες που η οικονομική κρίση και στη συνέχει η πανδημία όξυναν περαιτέρω. Στην Ελλάδα, την περίοδο 2012-2019, περισσότεροι από 18.000 αυτοαπασχολούμενοι καλλιτέχνες και εργαζόμενοι στον πολιτισμό έκλεισαν τα βιβλία τους, ως απόρροια […]
Keywords
Τυχαία Θέματα