Το μεγάλο μυστήριο του Σύμπαντος είναι οι γυναίκες – και άλλες 10 σκέψεις του Στίβεν Χόκινγκ

Για πολλά χρόνια μιλούσε με τις εξισώσεις του, πολλές φορές και χωρίς αυτές για να προσεγγίσει ένα μεγαλύτερο κοινό.

Ο Στίβεν Χόκινγκ, που από τη δεκαετία του 80 ήταν τελείως σιωπηλός, αλλά ήταν πάντα πρόθυμος να πει τη γνώμη του για τα μεγάλα και περισσότερο γήινα που αντιμετωπίζουμε – και όσα αντιμετώπιζε ο ίδιος στο μέλλον.

Η ασθένεια και η αξία της ζωής

Η διάγνωση της πάθησης και η αρχική εκτίμηση των γιατρών ότι έχει λίγα χρόνια ζωής μπροστά του τον βύθισαν στην κατάθλιψη, από όπου βγήκε με τη βοήθεια μιας γυναίκας.

Αργότερα, για αυτήν την πιθανότητα

ενός πρόωρου θανάτου, έλεγε ότι «σε κάνει να αντιλαμβάνεσαι ότι αξίζει να ζεις τη ζωή και ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που θες να κάνεις».

Η περιέργεια για τα άστρα

«Να θυμάσαι να κοιτάς προς τα αστέρια και όχι προς τα πόδια σου. Να προσπαθείς να συνδέσεις αυτά που βλέπεις και να αναρωτιέσαι τι τα κάνει να υπάρχουν. Να είσαι περίεργος»…

Μαθήματα από την αρρώστια

Το 2010 έλεγε στον Μάκη Προβατά στο ΒΗΜΑgazino ότι «το πιο ασήμαντο πράγμα στη ζωή είναι η αυτολύπηση.

» Δεν έχω τίποτε θετικό να πω για την αρρώστια μου, όμως με έμαθε το πιο σημαντικό. Να μην οικτίρω τον εαυτό μου και να συνεχίσω με ό,τι ήμουν ικανός να κάνω. Αλλοι είναι χειρότερα από εμένα. Είμαι πιο ευτυχής τώρα από όταν προτού αρρωστήσω».

Η ακτινοβολία

Ο Χόκινγκ ξάφνιασε τους φυσικούς με την ανακάλυψή του ότι μια μαύρη τρύπα εκπέμπει ένα είδος ακτινοβολίας, η οποία αργότερα ονομάστηκε προς τιμήν του «ακτινοβολία Χόκινγκ». Αργά αλλά σταθερά η ακτινοβολία «εξατμίζει» την μαύρη τρύπα και τελικά θα την εξαφανίσει εντελώς στο πολύ μακρινό μέλλον.

Είχε ζητήσει ακόμη να χαραχτεί στον τάφο του η εξίσωση που περιγράφει την ακτινοβολία πάνω στον τάφο του.

Και όμως ο ίδιος έλεγε ότι «οι εξισώσεις είναι το βαρετό κομμάτι των μαθηματικών».

Το 1978 ο φυσικός παραδέχτηκε ότι η ανακάλυψη ήταν έκπληξη και για αυτόν. «Απλώς σκόνταψα πάνω στα σωματίδια. Εκνευρίστηκα αρκετά». Οσο για το τι θα συμβεί αν πλησιάσει κάποιος αρκετά σε μια μαύρη τρύπα; «Δεν θα επιβιώσει».

«Δεν φοβάμαι τις μαύρες τρύπες»

Λέμε τις μαύρες τρύπες «μαύρες» γιατί δεν εκπέμπουν φως, είναι η τυπική απάντηση.

Ο Χόκινγκ είχε και μιαν άλλη: «Σχετίζονται με τον φόβο του ανθρώπου ότι θα τον καταπιούν ή θα τον καταστρέψουν. Εγώ δεν φοβάμαι ότι θα με ρίξουν σε μαύρη τρύπα. Τις καταλαβαίνω. Κατά μία έννοια νοιώθω ότι είμαι ο κυρίαρχός τους».

Τα ζάρια του Θεού

Ένα από ερωτήματα που γέννησε η έρευνα του Χόκινγκ και άλλων φυσικών για τις μαύρες τρύπες είναι τι συμβαίνει με την πληροφορία που πέφτει μέσα στην τρύπα.

Ο ίδιος πίστευε ότι χάνεται για πάντα και παραφράζοντας τον Αϊνστάιν έλεγε ότι «ο Θεός όχι μόνο παίζει ζάρια, αλλά κάποιες φορές τα ρίχνει εκεί που δεν μπορούμε να δούμε».

Τελικά είχε άδικο και το 2004 παραδέχτηκε την θεωρητική ήττα του. Η πληροφορία «εκπέμπεται» ξανά στις τελευταίες στιγμές της μαύρης τρύπας. Οπότε ο Χόκινγκ ζήτησε συγγνώμη από τους οπαδούς της επιστημονικής φαντασίας: μια μαύρη τρύπα δεν μπορεί να βοηθήσει να ταξιδέψουμε σε παράλληλο σύμπαν.

Βορείως του Βορείου Πόλου

Τι υπήρχε πριν από τη Μεγάλη Εκρηξη που δημιούργησε το Σύμπαν; Για τον Χόκινγκ το ερώτημα δεν είχε νόημα, δεν υπήρχε χρόνος και χώρος, δεν υπήρχε «κάτι» και «κάπου».

Είναι σαν να ρωτάς «τι υπάρχει ένα μίλι βόρεια του Βόρειου Πόλου;» είχε πει, δείχνοντας ότι ο μεγάλος επιστήμονας είναι μεγάλος γιατί δίνει ένα απλό και παραστατικό παράδειγμα.

Γιατί πέταξε σε αεροσκάφος μηδενικής βαρύτητας;

Τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του ο Χόκινγκ ήταν απόλυτα καθηλωμένος σε αμαξίδιο – έτσι τον θυμόμαστε όλοι εξάλλου. Ωστόσο αυτόν δεν τον εμπόδισε το 2007, στα 65 του, να πετάξει με το τροποποιημένο αεροσκάφος όπου ασκούνται στην έλλειψη βαρύτητας οι αστροναύτες.

«Ηθελα να δείξω ότι οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να περιορίζονται σωματικές αναπηρίες αρκεί να μην είναι ανάπηροι στο πνεύμα».

Από τι κινδυνεύει η ανθρωπότητα

Τα τελευταία χρόνια, ίσως μακριά από τις εξισώσεις αλλά πιο κοντά στα προβλήματα της ανθρωπότητας όπως την κλιματική αλλαγή και τη γενικευμένη καταστροφή του περιβάλλοντος, προειδοποιούσε: «Η εξέλιξη του είδους έκανε την απληστία και την επιθετικότητα έμφυτη στα γονίδια του ανθρώπου. Δεν υπάρχουν σημάδια ότι οι διαμάχες λιγοστεύουν ενώ η ανάπτυξη της στρατιωτικής τεχνολογίας και των όπλων μαζικής καταστροφής μπορούν να έχουν καταστροφικά αποτελέσματα».

Και ακόμη: «Η Γη γίνεται πλέον πολύ μικρή για εμάς, οι φυσικοί πόροι εξαντλούνται με έναν πολύ ανησυχητικό ρυθμό».

Η ελπίδα και ο κίνδυνος είναι πέρα από τη Γη: «Δεν πρέπει να επικοινωνήσουμε με εξωγήινους πολιτισμούς, γιατί αυτό θα θέσει σε κίνδυνο την ανθρωπότητα. Είναι πιθανό να μας δουν σαν κατώτερο και αδύναμο πολιτισμό, σαν κάτι όχι πολύτιμο, όπως βλέπουμε οι άνθρωποι τα βακτηρίδια».

Μια θεωρία για όλα – και για όλους

Το έργο του Χόκινγκ σήμερα γενικά θεωρείται σαν ένα σημαντικό βήμα προς μια Θεωρία των Πάντων, που θα ενοποιήσει τις θεωρίες για την βαρύτητα και τις πυρηνικές δυνάμεις.

Ζητούσε αυτή η θεωρία σταδιακά να γίνει αρκετά απλή «ώστε να την κατανοούν στις βασικές της αρχές οι πάντες και όχι οι επιστήμονες».

Τότε όμως «όλοι, φιλόσοφοι, επιστήμονες και απλοί άνθρωποι θα μπορούμε να παίρνουμε μέρος στη συζήτηση γιατί υπάρχει αυτό που υπάρχει και γιατί υπάρχει το Σύμπαν. Αν βρούμε την απάντηση σε αυτό, θα είναι ο απόλυτος θρίαμβος της ανθρώπινης λογικής, γιατί τότε θα γνωρίζουμε το πνεύμα του Θεού».

Και το απόλυτο μυστήριο

Ακόμη και για τον Χόκινγκ έμενε ένα μεγάλο μυστήριο: «Οι γυναίκες».

The post Το μεγάλο μυστήριο του Σύμπαντος είναι οι γυναίκες – και άλλες 10 σκέψεις του Στίβεν Χόκινγκ appeared first on Protagon.gr.