Τι καλάθι να κρατήσω;

Να ξεκαθαρίσω κάτι καταρχάς. Δεν είμαι ούτε υπήρξα ποτέ ψηφοφόρος της ΝΔ (για την ακρίβεια δεν θεωρώ πως με εκφράζει κάποιο από τα υπάρχοντα κόμματα στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό). Ομως, η εκλογή του νέου προέδρου της ΝΔ μας αφορά, πρέπει να αφορά όλους! Διότι τον τελευταίο χρόνο (και φυσικά και τα προηγούμενα), είναι κοινή διαπίστωση πως η χώρα από το εμπόριο ελπίδας (λαϊκισμού θα το λέγαμε σωστότερα) έχει περάσει σε μια κατάσταση αυτόματου πιλότου, όντας στην ουσία ακυβέρνητη. Ή αν προτιμάται, κυβερνάται, από μια κυβέρνηση δίχως στρατηγική και δίχως, αποδεδειγμένα πλέον, ικανότητα διακυβέρνησης!

Ηταν άλλωστε και η παντελώς λαθεμένη στρατηγική της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία βασίστηκε σε λάθος ανάγνωση της κατάστασης, που έριξε την χώρα στα βράχια, πτωχεύοντας οριστικά τις τράπεζες, την ίδια ώρα που συνεχίζει να εμπορεύεται το παραμύθι της «αριστερής πολιτικής», όταν συνεχίζει να εκτελεί τις επιταγές των δανειστών για περικοπές και ύφεση.

Δεν είναι όμως ούτε οι επιταγές των δανειστών που με τρομάζουν, ούτε η αδυναμία να βρω εργασία, όντας στον 26ο χρόνο της ζωής μου, ούτε οι κραυγές για «αριστερή πολιτική». Είναι η ανικανότητα της σημερινής κυβέρνησης να προσφέρει ένα σχέδιο ανάπτυξης. Ενα σχέδιο που θα δημιουργήσει έστω και μια θέση εργασίας, ή διαφορετικά, ένα σχέδιο που θα σώσει από περικοπές έστω και μία σύνταξη (γιατί η αληθινή λύση στην εξίσωση του ασφαλιστικού συστήματος είναι η ανάπτυξη και η δημιουργία θέσεων εργασίας και όχι η ουσιαστική κατάργησή του). Ενα σχέδιο με άλλα λόγια που θα βασίζεται στην ανάπτυξη της ιδιωτικής οικονομίας (της ιδιωτικής, όχι της κρατικοδίαιτης και πελατειακής). Που θα βασίζεται στην προώθηση της καινοτομίας, της πρωτοβουλίας, της κινητροδότησης για παραγωγή πλούτου. Κάτι που σαφώς δεν γίνεται με το κράτος να ληστεύει κυριολεκτικά τον όποιο πλούτο παράγει ο ιδιώτης με κάθε φόρο και εισφορά. Αντιθέτως, βλέπουμε μια κυβέρνηση παραδομένη, να συνεχίζει να είναι προσκολλημένη στον κρατισμό και στο χτίσιμο του δικού της κομματικού στρατού σε ένα κράτος που έχει πτωχεύσει. Μια κυβέρνηση που την μια μέρα ψηφίζει μέτρα και την επόμενη καλεί τους πολίτες σε κινητοποιήσεις εναντίον αυτών των μέτρων!

Περιμένω, όμως, μια διαφορετική αντιμετώπιση της ιδιωτικής οικονομίας, της επιχειρηματικότητας, της πρωτοβουλίας από την πλευρά των πολιτών. Στοιχείων δηλαδή που η σημερινή συγκυβέρνηση δεν δείχνει να ενδιαφέρεται ή να εκτιμά ιδιαίτερα

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προέρχεται από μια πολιτική δυναστεία. Αυτό είναι δεδομένο. Γέννημα θρέμμα του πολιτικού συστήματος που έριξε την χώρα στον ύψιστο εξευτελισμό και εξαθλίωση. Σίγουρα, εξαρχής θεωρούσα από τους τέσσερις υποψηφίους για την προεδρία της ΝΔ, τον Κ. Μητσοτάκη ως τον καλύτερο, ή, ας πούμε, την λιγότερη κακή επιλογή. Οχι ως ψηφοφόρος της ΝΔ, αλλά ως Έλληνας πολίτης, έχοντας την αγωνία για το ποιος μπορεί να είναι ο εν δυνάμει επόμενος Πρωθυπουργός της χώρας μου.

Είναι βέβαιο πως πολλά πράγματα δεν περιμένω. Δεν αναμένω πόλεμο με την διαπλοκή, σύνθημα που έγινε σημαία στον προεκλογικό αγώνα του Κώστα Καραμανλή παλαιότερα, ή του Αλέξη Τσίπρα. Περιμένω, όμως, μια διαφορετική αντιμετώπιση της ιδιωτικής οικονομίας, της επιχειρηματικότητας, της πρωτοβουλίας από την πλευρά των πολιτών. Στοιχείων δηλαδή που η σημερινή συγκυβέρνηση δεν δείχνει να ενδιαφέρεται ή να εκτιμά ιδιαίτερα. Η χώρα μας χρειάζεται ανάπτυξη, χρειάζεται καινοτομία, χρειάζεται κίνητρα που θα φέρουν επενδύσεις και πρωτοβουλία. Χρειάζεται ένα δομημένο πλάνο. Ας αναρωτηθεί, όμως, ο σημερινός -πλέον- πρόεδρος της ΝΔ και πιθανός επόμενος Πρωθυπουργός της χώρας. Μπορεί να γίνουν όλα αυτά αν δεν τιθασεύσει έστω τα συμφέροντα και την ολιγαρχία που κυριαρχούν στο ελληνικό πολιτικό, οικονομικό και μιντιακό γίγνεσθαι; Θεωρώ από τους τέσσερις υποψήφιους, ήταν αυτός που δεν χρησιμοποίησε τον λαϊκισμό ως τακτική. Η πολιτική του, όμως, θα μετατραπεί σε λαϊκισμό εάν δεν θελήσει να τιθασεύσει έστω τα συμφέροντα που δρουν στην χώρα. Και είναι αυτά τα συμφέροντα, πρωτίστως μέσα στο κράτος και την κρατική μηχανή, που θα απομακρύνουν τις επενδύσεις και κάθε ελπίδα για επιχειρηματικότητα.

The post Τι καλάθι να κρατήσω; appeared first on Protagon.gr.