Ο πόλεμος Σιιτών – Σουνιτών πίσω από την κόλαση στο Χαλέπι

Οι εντατικοί βομβαρδισμοί κατά μαχητών και αμάχων που δεν έχουν παρά ελάχιστη πρόσβαση στα στοιχειώδη για τη διαβίωσή τους και οι κινήσεις των χερσαίων δυνάμεων δείχνουν ότι η κυβερνητική πλευρά ετοιμάζεται για επίθεση κατά των δυνάμεων των ανταρτών στο Χαλέπι.

Περί τους 6.000 στρατιώτες και μαχητές έχουν συγκεντρωθεί στα προάστια της πόλης, στην πλειοψηφία τους ξένοι μαχητές που αναμένεται να έχουν, όπως γράφει ο Guardian, αποφασιστικό ρόλο στην έκβαση της μάχης. Οπως προσθέτει, ένα σημαντικό μερίδιο στην

Η αριθμητική και μόνο διαφορά με τη δύναμη του στρατού του Μπασάρ αλ-Ασαντ καταδεικνύει τον ρόλο των δυνάμεων αυτών.

Πρόκειται για Σιίτες, μπαρουτοκαπνισμένους μαχητές που έχουν έλθει στη Συρία από το Ιράκ, το Ιράν και το Αφγανιστάν για να πολεμήσουν στο πλευρό των κυβερνητικών δυνάμεων.

Η συνεργασία φτάνει και πιο ψηλά, όπως δείχνει η αποστροφή ιρανού στρατηγού, συμβούλου των Φρουρών της Επανάστασης, ο οποίος είπε ανοιχτά ότι οι δυνάμεις που ελέγχει στη Συρία έδωσαν πληροφορίες για στόχους στις ρωσικές δυνάμεις που επιχειρούν στο πλευρό του Ασαντ.

Υπολογίζεται ότι οι ρωσικές δυνάμεις έχουν ρίξει 1.700 βόμβες στο ανατολικό Χαλέπι μέσα σε αυτήν την εβδομάδα. Ανθρωπιστικές οργανώσεις λένε ότι κάποιες από τις βόμβες ήταν διατρητικές κατά καταφυγίων. Καταγγέλλεται ότι καταστράφηκαν την Τετάρτη άλλα δύο νοσοκομεία στο ανατολικό Χαλέπι· συνολικά από πέρυσι οι ρωσικές επιδρομές έχουν καταστρέψει 40 νοσοκομεία και κλινικές.

Σε αυτό το πλαίσιο η στρατιωτική σύγκρουση για τον πλήρη έλεγχο του Χαλεπίου είναι απλά το υπόβαθρο. Η μάχη είναι απλά άλλο ένα επεισόδιο του προαιώνιου πολέμου Σιιτών και Σουνιτών.

Οι σίιτες μαχητές από το Ιράν και το Λίβανο βλέπουν την εμφύλια σύγκρουση σαν ένα είδος ιερού πολέμου που θα διαμορφώσει το μέλλον της ευρύτερης περιοχής, κάτι πολύ ευρύτερο από μια εμπόλεμη σύγκρουση.

Αυτό είναι εμφανές από τα όσα υποστηρίζουν σε συνεντεύξεις τους και στα κοινωνικά δίκτυα. «Είμαστε σε έναν άξονα αντίστασης και αυτός ο άξονας της αντίστασης έχει πολλές όψεις σε όλο τον κόσμο», λέει ένας από αυτούς, ο Ακράμ αλ-Κάαμπι, επικεφαλής της ιρακινής ένοπλης οργάνωσης Κεταΐμπ Χεζπολάχ. Οι προθέσεις του είναι ενδεικτικές από αυτό που επίσης λέει: «Θα πηγαίναμε να πολεμήσουμε και στην άκρη του κόσμου».

Η ανάκληση της διαμάχης από την πρώιμη ισλαμική ιστορία, οι μάχες των εγγονών του Μωάμεθ γύρω στο τέλος του 7ου αιώνα, προσδίνουν το απαραίτητο ιστορικό βάρος. Στη συριακή διαμάχη, όπως διακαώς επιθυμούν οι μαχητές: «Αντιμετωπίζουμε τα τέρατα που έκαναν τις σφαγές στη Κερμπάλα (το 680) και σήμερα θέλουν να τις επαναλάβουν».

Αυτή τη θρησκευτική διάσταση αντιλαμβάνεται και η άλλη πλευρά.

Η υψηλών τόνων ρητορική και τα κίτρινα και πράσινα σημαιάκια που κυματίζουν άφθονα για τους πεσόντες συναγωνιστές της Χεζμπολάχ απλά δείχνουν, σύμφωνα με τη σουνιτική αντιπολίτευση στον Ασαντ, ότι ο πόλεμος δεν γίνεται μόνο για την ανακατάληψη του Χαλεπιού, αλλά και για θρησκευτικούς λόγους. Και ότι οι σέχτες έχουν πάρει στα χέρια τους τον πόλεμο.

«Το Ιράν είναι εδώ πολύ καιρό, τους ακούμε, μας εμπαίζουν και μας κοροϊδεύουν», λέει στον Guardian ένας από τους αντάρτες που προσθέτει ότι ο πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ-Ασαντ «είναι αυτός που παρέδωσε τη χώρα του σε σεχταριστικές ομάδες, γιατί δεν μπορεί να την υπερασπιστεί μόνος του».

The post Ο πόλεμος Σιιτών – Σουνιτών πίσω από την κόλαση στο Χαλέπι appeared first on Protagon.gr.