Η γεωγραφία του ωραίου

1.Η Δύση αγαπάει τα κλασσικά

Τα κλασικά και εξωπραγματικά, για να είμαστε ακριβέστεροι. Για να θεωρηθείς ωραία στον δυτικό πολιτισμό πρέπει να είσαι ψηλή, λεπτή, με πλούσιο στήθος, με λεπτή μέση και με καμπυλωτό πισινό. Επίσης πρέπει να έχεις λεπτά χαρακτηριστικά στο πρόσωπο. Το σύγχρονο δυτικό πρότυπο ομορφιάς είναι, ας πούμε, η Τζίτζι Χαντίντ (στη φωτογραφία).

ΟΚ δεν είμαστε όλες έτσι. Το παλεύουμε με λίγη δίαιτα, λίγη γυμναστική, μακιγιάζ κτλ. Όμως αυτά τα στοιχεία ισχύουν μόνο στη Δύση. Οσο κατευθυνόμαστε προς τα ανατολικά, έρχονται τα πάνω κάτω…

2.Οι Γάλλοι το κάνουν

Οι άνδρες στη Γαλλία θέλουν φυσικότητα. Δείτε τη Μαριόν Κοτιγιάρ στη φωτογραφία. Θέλουν τη γυναίκα όπως είναι. Σώμα με ατέλειες, πρόσωπο χωρίς μακιγιάζ που να το κάνει να φαίνεται τέλειο και ψεύτικο. Ούτε κατά διάνοια, δεν θέλουν, πλαστικές επεμβάσεις που φαίνονται, απορρίπτουν τα μαλλιά κομμωτηρίου κτλ.

Οσο πιο γυμνό είναι δηλαδή το πρόσωπο της Γαλλίδας, τόσο περισσότερο αρέσει στον Γάλλο. Οσο πιο χύμα είναι τα μαλλιά της τόσο περισσότερο εκτιμάται η ομορφιά της. Οσο πιο ατελές είναι το σώμα της τόσο πιο σέξι θεωρείται. Χμ… Μήπως να μετακομίσουμε προς τα κει;

3.Στην Κορέα και στην Ιαπωνία θα ζήσεις στη σκιά

Παλιά και στη Δύση η γυναίκα που την έβλεπε ο ήλιος και είχε σκούρο δέρμα θεωρούνταν μπασκλάς. Χαμηλής κοινωνικής θέσης. Ότι δούλευε στα χωράφια, στη σκάφη, τέτοια πράγματα. Στη Δύση τα πράγματα άλλαξαν μέσα στον 20 αιώνα. Στην Κορέα και στην Ιαπωνία πάλι όχι.

Εκεί οι γυναίκες είναι ωραίες όταν έχουν επιδερμίδα αλαβάστρινη. Όταν μοιάζει με διάφανη πορσελάνη έτοιμη να σπάσει. Και πώς επιτυγχάνεται αυτό;

Πρώτον με πλήρη αποχή από την ηλιοθεραπεία και δεύτερον με λευκαντικά προϊόντα ομορφιάς.

4.Στην Ινδία τη βρίσκουν με τη χέννα

Αλλά όχι μόνο… Οι ινδές καλλονές έχουν μαύρα μακριά πυκνά μαλλιά, ίσια και βαριά. Αυτά θεωρούνται τα ωραιότερα του κόσμου (σε αυτό το στιλ) και το μυστικό ομορφιάς εδώ είναι η περιποίηση με λάδι κάθε φορά μετά το λούσιμο. Κατά τα άλλα τα τελευταία χρόνια και οι Ινδές ακολουθούν τα δυτικά πρότυπα ομορφιάς. Αδύνατο σώμα και φωτεινό δέρμα.

Και τατουαζ! Ζωγραφιστές, ημιμόνιμες, δαντέλλες στα χέρια και στα πόδια (στις παλάμες και στα πέλματα). Λεπτοδουλειά που δείχνει φινέτσα, υψηλή κάστα και ερωτισμό. Από χέννα.

5.Στη Νέα Ζηλανδία το τατουάζ γίνεται στο σαγόνι

Οι Μαορί το κάνουν, γυναίκες και άνδρες, από πάντα, αλλά ναι εξακολουθούν και σήμερα. Αν είσαι λοιπόν γυναίκα Μαορί και θέλεις να περνιέσαι για ωραία και να είσαι περιζήτητη στους άνδρες θα κάνεις τατουάζ, μεγάλο, παχύ και εντυπωσιακό σε όλο το σαγόνι, σαν μούσι με σχέδια, και θα βάψεις και τα χείλη σου, με μελάνι τατουάζ. Κάν’το αν τολμάς!

Πάντως αν τύχει και ερωτευτείς άνδρα Μαορί παραδοσιακό, μάλλον θα το κάνεις.

6.Στη Βραζιλία πας με την όπισθεν

Δείτε τη Ζιζέλ. Ψιλή, λεπτή, με στήθος όχι μεγάλο, με όμορφο φυσικό πρόσωπο, με μακριά μαλλιά και με τον πιο εντυπωσιακό ποπό που υπάρχει στον κόσμο. Φουσκωτός, σηκωμένος, γυμνασμένος, ζωντανός.

Αυτό είναι οι Βραζιλιάνες. Λευκές με πισινό μαύρης. Φυσικά δεν είναι όλες έτσι. Διότι όταν είσαι λευκή και είσαι λεπτή, ο πισινός σου είναι πλάκα… Τα ξέρουμε αυτά. Και ποιος είναι ο τρόπος να τον κάνεις σαν της Ζιζέλ; Τα εμφυτεύματα. Ναι. Στη Βραζιλία κάνουν τα καλύτερα στα οπίσθια. Η αυξητική στήθους έρχεται δεύτερη και καταϊδρωμένη.

7.Οι Ρωσίδες δεν το τσιγκουνεύονται

Πώς είναι οι Γαλλίδες; Με το φυσικό λουκ; Ε, οι Ρωσίδες είναι ακριβώς το αντίθετο.

Θα κάνουν ό,τι χρειάζεται. Θα τα κάνουν όλα. Θα κάνουν κι άλλα ακόμη. Δεν θα πάψουν ποτέ όσο ζουν να ξοδεύουν τα λεφτά τους (πολλά λεφτά!) για να γίνονται ολοένα και πιο όμορφες. Στο τέλος γίνονται σαν κούκλες αλλά αυτό είναι που τους αρέσει. Και πάντα ντύνονται σαν μοντέλα στις σελίδες των περιοδικών – έτσι θεωρούν πως επιτυγχάνεται η κομψότητα.

8.Στην Ταϊλάνδη το παρακάνουν με τις πλαστικές

Η ιδανικής ομορφιάς Ταϊλανδή, δεν μοιάζει καθόλου με τις συντοπίτισσές της. Είναι πιο λευκή, είναι πιο κομψή, έχει πιο λεπτά χαρακτηριστικά, πιο έντονα πεταχτά χείλη, μεγαλύτερα μάτια και μύτη.

Η μύτη της καλλονής δηλαδή στην Ταϊλάνδη δεν είναι πλακουτσωτή όπως είναι η μύτη μιας τυπικής Ταϊλανδής. Με πλαστική επέμβαση επιτυγχάνεται αυτό. Με τον ίδιο τρόπο επιτυγχάνεται και το άνοιγμα των ματιών. Ανατριχιαστικό; Ναι. Αλλά το «μπρος στα κάλλη είναι ο πόνος;» δεν είναι ελληνική αποκλειστικότητα.

9.Στη Βιρμανία είναι σαν πτηνά

Αυτό το κόλπο με τα δαχτυλίδια στον λαιμό έχει ρίζες στην παράδοση της χώρας, ωστόσο εφαρμόζεται ακόμη. Ο αφύσικα ψηλός λαιμός, ήταν και είναι το κόλπο των γυναικών της φυλής Καγιάν στη Βιρμανία για να ελκύουν τους άνδρες. Ερωτικά εννοείται.

Πώς φτιάχνεται ένας τέτοιος λαιμός; Λοιπόν από μικρά, στα κοριτσάκια, οι μαμάδες περνάνε στον λαιμό μεταλλικά δαχτυλίδια. Αρχίζουν με λίγα, 4-5 και σιγά σιγά τα αυξάνουν. Το κορίτσι μεγαλώνει και ο λαιμός είναι στητός. Δεν λυγίζει, δεν κυρτώνει, δεν σκύβει. Μετά καθώς αυξάνονται τα δαχτυλίδια κατεβαίνουν οι ώμοι. Παραμορφώνονται δηλαδή προς τα κάτω. Κι έτσι επιτυγχάνεται ο ψηλός λαιμός του πουλιού.

10.Στη Σουμάτρα θέλουνε μεγάλα πόδια

Μιλάμε για το χωριό Κάρο Μπατάκ, στη Βόρεια Σουμάτρα, στην Ινδονησία. Εκεί λοιπόν, περιζήτητες είναι παραδοσιακά οι γυναίκες με τα μεγάλα πέλματα και όχι με τα μικρά, όπως ίσχυε τα παλιότερα χρόνια, τουλάχιστον, σε όλο τον κόσμο. Θυμηθείτε τις γυναίκες με τα φασκιωμένα πόδια στην Κίνα, για παράδειγμα, μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα…

Στο Κάρο Μπατάκ όμως τα γούστα είναι διαφορετικά. Εκεί έχουν πέραση οι γυναίκες με τα ευμεγέθη πέλματα που τους επιτρέπουν να περπατάνε με άνεση μέσα στους βαλτωμένους ορυζώνες… Για πρακτικούς λόγους δηλαδή υπάρχει αυτό το βίτσιο.

The post Η γεωγραφία του ωραίου appeared first on Protagon.gr.