Γιατί ο Κιμ «τσιμπάει» με τα βομβαρδιστικά των ΗΠΑ

Η ένταση μεταξύ Βόρειας Κορέας και ΗΠΑ αυξάνεται καθώς Τραμπ και Κιμ συναγωνίζονται σε λεκτικές υπερβολές και αλληλοπροσβολές, σε σημείο που θυμίζουν την περίοδο του πολέμου στην κορεατική χερσόνησο πριν από έξι δεκαετίες. Ο αμερικανός πρόεδρος έκανε ένα ακόμα «καλό» βήμα προς αυτή την κατεύθυνση μετά την ομιλία του βορειοκορεάτη υπουργού Εξωτερικών Ρι Γιονγκ Xo στον ΟΗΕ, γράφοντας στο αγαπημένο του twitter:

«Αν απηχεί τις απόψεις του Μικρού Ανθρώπου-Πυραύλου δεν θα βρίσκονται εδώ γύρω για πολύ ακόμα».

Στα σχολεία της Βόρειας Κορέας τα παιδιά μαθαίνουν σήμερα ότι οι ΗΠΑ ξεκίνησαν τον πόλεμο της δεκαετίας του ’50 και ότι είναι υπεύθυνες για την καταστροφή και την ισοπέδωση δεκάδων πόλεων της χώρας τους την περίοδο 1950 – 1953. Και αν σε ό,τι αφορά το πρώτο σκέλος πρόκειται απλώς για προπαγάνδα (καθώς ο κομμουνιστικός Βορράς ήταν εκείνος που εισέβαλε στον Νότο στις 25 Ιουνίου 1950), το δεύτερο συνέβη πραγματικά – παρότι στις ΗΠΑ επιμελώς θέλουν να το ξεχνούν. Ο Guardian υπενθυμίζει αυτή την άγνωστη και σκοτεινή πτυχή του πολέμου η οποία εξηγεί εν μέρει τις αντιδράσεις των Βορειοκορεατών.

Αμερικανικά βομβαρδιστικά B-26 πλήττουν την πόλη Γουονσάν το 1951 ((Wikipedia)

Αν και ο ανελέητος από αέρος βομβαρδισμός της Βόρειας Κορέας αποτελεί ένα ξεχασμένο κεφάλαιο για την Αμερική, το καθεστώς της Πιονγκγιάνγκ φροντίζει να το υπενθυμίζει σε κάθε ευκαιρία στους πολίτες του. Το επιμύθιο είναι προφανώς ότι οι «κακές» ΗΠΑ ήταν και παραμένουν ο βάναυσος επιδρομέας.

Σε απάντηση στις δηλώσεις Τραμπ, ο Ρι δήλωσε ότι τα λόγια του αμερικανού προέδρου συνιστούν «κήρυξη πολέμου» από πλευράς ΗΠΑ και κατά συνέπεια η Βόρεια Κορέα έχει «το δικαίωμα να καταρρίψει αμερικανικά βομβαρδιστικά», ακόμα και αν αυτά δεν βρίσκονται εντός του εναέριου χώρου της. Η αναφορά έγινε λίγο μετά την πτήση, σε επίδειξη δύναμης, αμερικανικών βομβαρδιστικών B1-B υπό τη συνοδεία F-15C Eagle, στον εναέριο χώρο της αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Βόρεια Κορέα κατηγορεί τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους ότι της κήρυξαν τον πόλεμο. Μάλιστα δεδομένου ότι ο πόλεμος της δεκαετίας του ’50 έληξε με την υπογραφή ανακωχής και όχι με συνθήκη ειρήνης, οι δύο χώρες τυπικά παραμένουν σε εμπόλεμη κατάσταση εδώ και 64 χρόνια.

Ομως η αναφορά του Ρι στο δικαίωμα της Πιονγκγιάνγκ να καταρρίψει αμερικανικά βομβαρδιστικά δεν ήταν μόνον ανησυχητική, καθώς ανοίγει νέα «παράθυρα» για την πιθανότητα «ατυχήματος» που θα πυροδοτήσει τη σύγκρουση, αλλά εξέφραζε και τον τεράστιο φόβο της Πιονγκγιάνγκ για ενδεχόμενους αεροπορικούς βομβαρδισμούς – ένα φόβο μεγαλύτερο ίσως και από εκείνον της πυρηνικής επίθεσης.

Δεν είναι η πρώτη φορά που αμερικανικά βομβαρδιστικά έκαναν παρόμοιες πτήσεις αλλά αυτή τη φορά το Πεντάγωνο έκρινε σκόπιμο να ενημερώσει τους πάντες ότι αυτή ήταν η πρώτη φορά αυτόν τον αιώνα που έφτασαν τόσο βόρεια στην αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη.

Όπως αναφέρει σε βιβλίο του ο ιστορικός Μπους Κάμινγκς, αυτό που Αμερικανοί τείνουν να ξεχνούν είναι ότι «επί τρία χρόνια βομβαρδίζαμε τον Βορρά χωρίς το παραμικρό ενδιαφέρον για τις απώλειες αμάχων».

Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Μπλέιν Χάρντεν έχει γράψει σε έρευνά του, ότι οι στόχοι ήταν πολύ εύκολοι για τα αμερικανικά βομβαρδιστικά B-29, καθώς δεν είχαν να αντιμετωπίσουν κάποια σοβαρή αντιαεροπορική άμυνα. Ο Ντιν Ρασκ, υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ τη δεκαετία του ’60 έλεγε: «Βομβαρδίσαμε ό,τι κινείται στην Κορέα, ρίξαμε κάθε πέτρα που ήταν πάνω σε άλλη».

Οδομαχίες στη Σεούλ. Οι Βορειοκορεάτες την τρίτη ημέρα του πολέμου είχαν εισβάλει στην πρωτεύουσα του Νότου (Wikipedia)

Ο Κέρτις Λεμέι, αρχηγός της Αεροπορίας των ΗΠΑ κατά τον πόλεμο, ανέφερε αργότερα ότι οι αμερικανικοί βομβαρδισμοί ήταν υπεύθυνοι για την εξόντωση του 20% του πληθυσμού: «Πήγαμε εκεί, πολεμήσαμε και τελικά κάψαμε κάθε πόλη στη Βόρεια Κορέα».

Σύμφωνα με τον Κάμινγκς ο στόχος που επισήμως προέβαλαν τότε οι επιτελείς ήταν να «κάμψουν μέσω των βομβαρδισμών το ταχύτερο δυνατόν το ηθικό των αντιπάλων ώστε να λήξει ταχύτερα ο πόλεμος. Ο ανομολόγητος στόχος όμως ήταν να καταστρέψουν τη βορειοκορεατική κοινωνία στη βάση της».

Σύμφωνα με εκτιμήσεις της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας οι βομβαρδισμοί προκάλεσαν στα αστικά κέντρα της Βόρειας Κορέας καταστροφές μεγαλύτερες ακόμα και από εκείνες που υπέστησαν η Ιαπωνία και η Γερμανία κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Χαρακτηριστικά οι Αμερικανοί έριξαν 635.000 τόνους βομβών στην Βόρεια Κορέα όταν σε όλη τη διάρκεια του Β’ ΠΠ έριξαν στο μέτωπο του Ειρηνικού 503.000 τόνους.

Παρά τη διευκρίνιση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών και του Λευκού Οίκου ότι οι δηλώσεις του Ρι περί κήρυξης πολέμου είναι «παράλογες», οι αναφορές των αξιωματούχων της Πιονγκγιάνγκ στα αμερικανικά βομβαρδιστικά προδίδουν τον φόβο τους για ενδεχόμενο προληπτικό χτύπημα.

«Οι πτήσεις των B1-B είναι μία συνήθης πρακτική των ΗΠΑ για να καταδείξουν στους συμμάχους τους ότι βρίσκονται στο πλευρό τους και είναι έτοιμες να σπεύσουν αν χρειαστεί» ανέφερε ο Ντάριλ Κίμπαλ, διευθυντής της Ενωσης Ελέγχου των Εξοπλισμών στην Ουάσιγκτον. «Αλλά το καθεστώς της Βόρειας Κορέας τις βλέπει ως απειλή γιατί θα μπορούσαν να αποτελούν τμήμα ενός πρώτου κύματος αντιποίνων σε ενδεχόμενο σύγκρουσης ή ακόμα την αρχή επιχείρησης «αποκεφαλισμού» των ηγετικών στελεχών της Πιονγκγιάνγκ». Και γιατί πάνω από όλα τους υπενθυμίζει τον εφιάλτη της δεκαετίας του ’50.

The post Γιατί ο Κιμ «τσιμπάει» με τα βομβαρδιστικά των ΗΠΑ appeared first on Protagon.gr.