Για ό,τι δεν καίγεται…

Ενας πυροσβέστης μου δίνει μια κάρτα. Μένουμε μόνοι. Εμείς και το σπίτι μας κάρβουνο. Δεν υπάρχουμε ενώ υπάρχουμε. Τα σπίτια μας είναι η αποθήκη της ζωής μας. Ξεσκίζεται η ψυχή σου να βρίσκεις μέσα στη στάχτη τα αποτυπώματά της. Αλλά πώς δουλεύει η άτιμη ψυχή! Πώς σνιφάρει ελπίδα λες και είναι κόκα!

The post Για ό,τι δεν καίγεται… appeared first on Protagon.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα