Δικαίωση για τους 96 τους Χίλσμπορο

Με δάκρυα, ανακούφιση και επιδοκιμασίες έγινε δεκτή από τους συγγενείς των θυμάτων η απόφαση δικαστηρίου που έκρινε ότι οι οπαδοί δεν ευθύνονται για την αναστάτωση που προκάλεσε την ποδοσφαιρική τραγωδία του Χίλσμπορο το 1989.

Αντίθετα, κατά το δικαστήριο στο Ουόριγκτον του Τσεσάιρ, οι θάνατοι οφείλονταν σε ανθρωποκτονία εξ αμελείας (unlawful death) και οι ευθύνες πρέπει να αναζητηθούν σε λάθη της Αστυνομίας που ακριβώς επιδείνωσαν το πρόβλημα και έφεραν την τραγωδία.

Η απόφαση των ενόρκων, που ελήφθη με ψήφους 7-2, είναι μια δικαίωση για τους συγγενείς

και τους επιζώντες που από το 1989 υποστήριζαν ότι οι Αρχές όχι μόνο συγκάλυψαν τις ευθύνες τους αλλά, αντίθετα, τις μετέθεσαν στους οπαδούς. Η Αστυνομία του Νότιου Γιορκσάιρ, που είχε υπό την ευθύνη της τον αγώνα, έλεγε αργότερα ότι οι άνδρες της δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν μπροστά σε ένα πλήθος από μεθυσμένους, αργοπορημένους ή χωρίς εισιτήριο οπαδούς που ήθελαν να μπουν στο γήπεδο.

Δεν έλειπαν όσοι είχαν αποδώσει την συγκάλυψη σε μια προσπάθεια να αποσιωπηθούν οι ευθύνες της κυβέρνησης της Μάργκαρετ Θάτσερ, η οποία μετά από περιστατικά όπως η τραγωδία στο Χέιζελ, στην οποία εμπλέκονταν αγγλικές ομάδες, είχε κινηθεί δυναμικά να ρυθμίσει τον χώρο του ποδοσφαίρου.

Κεντρικό ρόλο στην απόφαση περί θανάτων εξ αμελείας είχε η εξακρίβωση της δράσης του Ντέιβιντ Ντάκενφιλντ, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για τον αγώνα εκείνη την ημέρα.

Τέσσερα ήταν τα βασικά σημεία που έπρεπε να απαντήσουν οι ένορκοι για να στοιχειοθετεί η απόφαση για ανθρωποκτονίες από αμέλεια.

Πρώτον, αν ο Ντάκενφιλντ ήταν υποχρεωμένος να φροντίσει για τα θύματα της καταστροφής, δεύτερον αν δεν εκπλήρωσε αυτό το καθήκον, τρίτο ότι η μη εκπλήρωση του καθήκοντος προκάλεσε τους θανάτους και, τέλος, ότι όλο αυτό αποτελεί αμέλεια εκ μέρους του (gross negligence).

Στις 15 Απριλίου 1989, λίγο πριν αρχίσει ο ημιτελικός για το FA Cup ανάμεσα στη Λίβερπουλ και τη Νότγχαμ Φόρεστ, έξω από το γήπεδο, που ήδη ήταν γεμάτο, ήταν συγκεντρωμένο μεγάλο πλήθος οπαδών της Λίβερπουλ. Ο Ντάκενφιλντ, οκτώ λεπτά πριν τον αγώνα (που άρχιζε στις 15:00), έδωσε την άδεια να μπουν στις θύρες πίσω από τα τέρματα προς τις θύρες ορθίων περί τους 2.000 οπαδούς.

Επακολούθησε συνωστισμός στις εισόδους 3 και 4 με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 96 άνθρωποι, από 10 έως 67 ετών. Από τα θύματα σχεδόν ένα στα τρία ήταν έφηβοι -πολλοί είχαν κάνει κοπάνα από το σχολείο τους για να δουν το παιχνίδι- ενώ 26 ήταν οι γονείς.

Finally, thankfully, justice for the 96! Rest in peace. pic.twitter.com/LEutDYfol5

— Gary Lineker (@GaryLineker) April 26, 2016

Οπως έκριναν οι ένορκοι υπήρξαν σφάλματα στον σχεδιασμό της επιχείρησης εκ μέρους των υπευθύνων, τα οποία προκάλεσαν μια επικίνδυνη κατάσταση η οποία έφερε την τραγωδία.

Το 1989, στην επίσημη έκθεση για τα γεγονότα, ο δικαστής Τέιλορ επέρριπτε ευθύνες στην αστυνομία για κακή διαχείριση του συμβάντος και την επέκρινε για το ότι προσπάθησε να μεταθέσει τις ευθύνες στους οπαδούς.

Σε μια πρώτη δίκη το 1991 είχε δίνει δεκτό από το δικαστήριο ότι οι οπαδοί είχαν πεθάνει από τυχαίες συνθήκες, δηλαδή χωρίς δική τους ευθύνη ή των Αρχών που ήταν στο γήπεδο. Οι οικογένειες συνέχισαν ωστόσο τον αγώνα, παρά το ότι τα αιτήματα για επανεξέταση απορρίπτονταν από τη Δικαιοσύνη, θεωρώντας ότι τα θύματα δεν συνεισέφεραν στην κατάσταση που έφτασε να γίνει τραγωδία. Το 2012 ανεξάρτητη επιτροπή δικαίωσε τους συγγενείς και έδωσε έδαφος για να ανοίξει ξανά η υπόθεση.

Μετά την ανακοίνωση, πολλοί από τους συγκεντρωμένους τραγούδησαν το You’ll Never Walk Alone, τον ύμνο της Λίβερπουλ.

Families sing You'll Never Walk Alone outside the court https://t.co/y2hQzUVtTR

— 101 Great Goals (@101greatgoals) April 26, 2016

Ηταν μία από τις πιο μακρές διερευνήσεις στην δικαστική ιστορία της Βρετανίας, καθώς οι εργασίες της δίκης άρχισαν την 1η Απριλίου 2014.

Εν τω μεταξύ συνεχίζεται η έρευνα για τυχόν ποινικές ευθύνες μεταξύ των αστυνομικών για πράξεις τους που οδήγησαν στον θάνατο των οπαδών ή για ψευδορκία.

The post Δικαίωση για τους 96 τους Χίλσμπορο appeared first on Protagon.gr.