Ανεύθυνος Τσίπρας, διπλά ανεύθυνος Παυλόπουλος

Είναι άχαρο και θλιβερό-ακόμα και για τον δημοσιογράφο, ο οποίος δεν πρέπει να έχει τέτοιες «ευαισθησίες» να διαπιστώνεις ότι τα δύο κορυφαία πρόσωπα της πολιτειακής πυραμίδας της χώρας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Πρωθυπουργός σκέφτονται, αποφασίζουν και μιλάνε με ανεύθυνο τρόπο.

Ναι, το λέμε με θλίψη, αλλά δεν έχουμε δικαίωμα να μην το πούμε ότι ο Προκόπης Παυλόπουλος και ο Αλέξης Τσίπρας

συμπεριφέρθηκαν ανεύθυνα στο θέμα που ανέκυψε με το ΔΝΤ και τις αποκαλύψεις για τις συνομιλίες δύο στελεχών του. Oχι, δεν εξετάζουμε το «ηθικό» μέρος (αν έπρεπε, από ποιον και γιατί έγιναν οι καταγραφές), το αφήνουμε στην άκρη. Και εξετάζουμε αν η όλη μεθόδευση και το αποτέλεσμά της έφερε έστω και το ελάχιστο προσδοκώμενο θετικό αποτέλεσμα ή μήπως κατέληξε να γίνει μπούμερανγκ. Μήπως, δηλαδή, εντέλει δεν εξυπηρέτησε καθόλου το συμφέρον της χώρας.

Ποιος ήταν ο βασικός στόχος της αποκάλυψης, έτσι όπως τη χειρίστηκε ο Πρωθυπουργός; Ηταν τριπλός.

Πρώτον, να αποδείξει ότι το ΔΝΤ παίζει υπονομευτικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις. Αυτό κατεδείχθη με την οξύτητα των δηλώσεών του («ανόητοι» κτλ).

Δεύτερον, να φέρει σε σύγκρουση το ΔΝΤ με τους Ευρωπαίους, το μέρος των οποίων πήρε ανοιχτά -εννοείται- η κυβέρνηση. Και…

Τρίτον, ως φυσική συνέχεια των δύο πρώτων, να εξοβελιστεί το ΔΝΤ από τις διαπραγματεύσεις, για να σταματήσει η υπονόμευση και να μείνουμε μόνο με τους καλούς Ευρωπαίους.

Κάθε πολιτική ενέργεια δεν κρίνεται από τις προθέσεις, αλλά από το αποτέλεσμά της. Ποιον από τους στόχους εξυπηρέτησε η μεθόδευση Τσίπρα; Καταφανώς μόνο τον πρώτο. Προφανώς, κάποιοι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ θα το ευχαριστήθηκαν που ο ατρόμητος Αλέξης τα έβαλε με ένα από τα απεχθή παγκόσμια κέντρα του καπιταλισμού.

Ο Πρωθυπουργός, λοιπόν, συμπεριφέρθηκε ανεύθυνα. Δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση. Δυστυχώς, τον ακολούθησε σε ανευθυνότητα και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Και μάλιστα η δική του ανευθυνότητα είναι διπλή

Oμως, σανός ήταν (θα πούμε παρακάτω γιατί) και πέρασε. Κανένα πραγματικό συμφέρον της χώρας δεν εξυπηρετήθηκε. Διότι Ευρωπαίοι και ΔΝΤούδες δεν σφάχτηκαν μεταξύ τους, μετά τις αποκαλύψεις για τα κακά λόγια που έλεγαν Τόμσεν και Βελκουλέσκου για τους Γερμανούς. Και -το χειρότερο- το ΔΝΤ μένει κραταιό στις διαπραγματεύσεις, όπως συναποφάσισαν Μέρκελ και Λαγκάρντ, φυσικά χωρίς να ρωτήσουν τον Τσίπρα και τον Παυλόπουλο. Οι δύο κυρίες βγήκαν από τη συνάντηση απολύτως ευθυγραμμισμένες, διαψεύδοντας οποιαδήποτε προσδοκία να πει κάτι διαφορετικό η Καγκελάριος. Και το ακόμα χειρότερο: η καλή κυρία Μέρκελ ξέκοψε κάθε συζήτηση για κούρεμα του ελληνικού χρέους, το οποίο θέλει η κακή κυρία Λαγκάρντ (εδώ).

Θα περίμενε κανείς από τον κ. Τσίπρα, πριν κάνει την «ταρζανιά» με το ΔΝΤ, να έχει εξασφαλίσει κάτι από την πλευρά των Ευρωπαίων. Τι κουβεντιάζει, διάβολε, κάθε τρεις και λίγο με την κυρία Μέρκελ; Τζάμπα έχει πάει ο, ολοφάνερος πλέον, μερκελισμός του;

Απολύτως τίποτα, λοιπόν, δεν απέφερε για τη χώρα η αποκάλυψη και η αξιοποίησή της. Αλλωστε, η στόχευση του κ. Τσίπρα ήταν το εσωτερικό -και δη εσωκομματικό- ακροατήριο, όπως αποδεικνύεται από την έκτακτη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και τα ηρωικά που είπε εκεί. Τους βουλευτές του θέλει να ντοπάρει, πρωτίστως, εν όψει των μέτρων που πρέπει να ψηφίσουν. Και η «υπονόμευση» από το κακό ΔΝΤ είναι ένα άλλοθι γι’ αυτούς.

Ο Πρωθυπουργός, λοιπόν, συμπεριφέρθηκε ανεύθυνα. Δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση. Δυστυχώς, τον ακολούθησε σε ανευθυνότητα και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Και μάλιστα η δική του ανευθυνότητα είναι διπλή.

Ο κ. Παυλόπουλος έσπευσε αμέσως και ακρίτως να υιοθετήσει όσα του μετέφερε ο Πρωθυπουργός, ζητώντας ο ίδιος την αποχώρηση του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα (εδώ), χωρίς να έχει διασφαλίσει στοιχειωδώς ότι θα βρει κάποια υποστήριξη από τους Ευρωπαίους.

Ο κ. Παυλόπουλος -και αυτό είναι η δεύτερη φάση της ανευθυνότητάς του- δεν άσκησε τον συμβουλευτικό ρόλο, που (πρέπει να) έχει. Είναι απορίας άξιον πώς ο Πρόεδρος δεν έθεσε στον Πρωθυπουργό το απλό ερώτημα: «Εντάξει, εσύ κατάγγειλες το ΔΝΤ. Να το κάνω κι εγώ. Και να ζητήσω να φύγει. Και μετά; Θα μας υποστηρίξει κανείς; Εχεις εξασφαλίσει κάτι από την Μέρκελ;».

Δεν ξέρουμε αν ο κ. Παυλόπουλος έθεσε το ερώτημα και τι του απάντησε ο κ. Τσίπρας. Εκείνο που ξέρουμε είναι ότι το αποτέλεσμα των ενεργειών τους μόνο αρνητικά έφερε για τη χώρα. Εκαναν μια «μαγκιά» για εσωτερική κατανάλωση και θα την πληρώσουμε όλοι.

Τι είναι αυτό; Δυστυχώς, το άκρον άωτον της ανευθυνότητας.

The post Ανεύθυνος Τσίπρας, διπλά ανεύθυνος Παυλόπουλος appeared first on Protagon.gr.