Oταν δεν θυμόμαστε πού βάλαμε την υπογραφή μας

Τον περασμένο Δεκέμβριο, οι ηγέτες της Ελλάδας (Αλέξης Τσίπρας), της Κύπρου (Νίκος Αναστασιάδης) και Ισραήλ (Βενιαμίν Νετανιάχου) συναντήθηκαν στην Ιερουσαλήμ, στο πλαίσιο Τριμερούς Συνόδου. Η συνάντηση επαναλήφθηκε στη Θεσσαλονίκη, τον περασμένο Ιούνιο.

Ανάμεσα στα πολλά ζητήματα για τα οποία οι τρεις ηγέτες συμφώνησαν να υπάρχει συνεργασία, είναι η Πολιτική

Προστασία, όπως τονίστηκε και στην Τριμερή της Θεσσαλονίκης. Μάλιστα, στην Ιερουσαλήμ, όπως διαβάζουμε στα ρεπορτάζ των ημερών εκείνων, «Οι τρεις χώρες αποφάσισαν και συγκροτούν διακρατικό κέντρο συνεργασίας Πολιτικής Προστασίας: μια συνεργασία που άτυπα, αλλά ουσιαστικά, είχε ήδη ξεκινήσει με την αποστολή πυροσβεστών στην Κύπρο και το Ισραήλ. Μάλιστα, ο Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας δεν έκρυψε την περηφάνια του για τους έλληνες πιλότους των πυροσβεστικών αεροσκαφών, χάρη στις ενέργειες των οποίων διασώθηκε η πόλη της Χάιφα από τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές».

Τι απέγινε το περίφημο «Διακρατικό Κέντρο Συνεργασίας Πολιτικής Προστασίας» άραγε; Συγκροτήθηκε; Εφόσον συγκροτήθηκε, κάτι που συνάγεται από το ρεπορτάζ, λειτουργεί; Εφόσον λειτουργεί, δε θα έπρεπε να υπάρχει κάποια κινητικότητα σε επίπεδο βοήθειας τώρα που η Ελλάδα την έχει ανάγκη; Γιατί το Ισραήλ δεν αναφέρθηκε καν ανάμεσα στις χώρες από τις οποίες ζητήθηκε συνδρομή; Και γιατί η Κύπρος αναφέρθηκε ως χώρα που συνδράμει στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας στον οποίον προσφύγαμε και όχι ως μέλος του «Διακρατικού Κέντρου Πολιτικής Προστασίας»;

Μήπως τυχόν το «Διακρατικό Κέντρο Πολιτικής Προστασίας» δεν συγκροτήθηκε; Μήπως πρόκειται για κούφια λόγια, για πομφόλυγες; Ή μήπως συγκροτήθηκε και κανείς δεν θυμάται την ύπαρξή του;

Ειλικρινείς απορίες.

The post Oταν δεν θυμόμαστε πού βάλαμε την υπογραφή μας appeared first on Protagon.gr.