Shelman: H άνοδος, η πτώση και οι νέες ελπίδες «αναβίωσης» της άλλοτε κραταιάς βιομηχανίας ξύλου

Η βιομηχανία ξυλείας Shelman αποτελούσε μία από τις ελίτ ελληνικές εταιρείες, της μεταπολεμικής Ελλάδας. Το 2014 κηρύχθηκε σε καθεστώς πτώχευσης, οδηγώντας στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενους. Σήμερα, οι ελπίδες για να ξαναλειτουργήσει η παραγωγική μονάδα στην Κομοτηνή «ζωντανεύουν», μετά τις δηλώσεις που έκανε ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Άδωνις Γεωργιάδης,

απαντώντας σε σχετική ερώτηση του βουλευτή Ροδόπης Δημήτρη Χαρίτου.

Όπως ειπώθηκε, αναζητείται χρηματοδότης, με σκοπό την επαναλειτουργία της παραγωγικής μονάδας. Πρόθεση υπάρχει για περαιτέρω οικονομική στήριξη από την Αναπτυξιακή Τράπεζα, ενώ παράλληλα διερευνάται και τρόπος χρηματοδότησης από κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης. Στόχος αποτελεί η αναβίωση της άλλοτε κραταιάς και πρωτοπόρας εταιρίας και η επαναλειτουργία των εργοστασιακών της μονάδων.

Η εταιρεία «πρότυπο» του Παναγιώτη Ηλιάδη 

Η βιομηχανία ξύλου Shelman, ιδρύθηκε το 1962 από τον επιχειρηματία Παναγιώτη Ηλιάδη, παράγοντας κατά κύριο λόγο κόντρα πλακέ και πλακάζ στο Βασιλικό Χαλκίδας.  Επτά μόλις χρόνια αργότερα η επιχείρηση έθεσε σε λειτουργία την πρώτη μονάδα Μοριοσανίδας, ενώ το ισχυρό «χαρτί» της εταιρείας, αποτέλεσαν οι ιδιόκτητες λιμενικές εγκαταστάσεις 400 στρεμμάτων, στο Βασιλικό Χαλκίδας, που η κατασκευή τους ξεκίνησε το 1978.  Γι’ αυτές τις λιμενικές εγκαταστάσεις μάλιστα είχαν “πέσει” στο τραπέζι, προτάσεις για τη δημιουργία ενός μικρού “Ελληνικού” στην Εύβοια.   

Διανύοντας μία ανοδική πορεία, καθώς η ζήτηση για τα προϊόντα της αυξανόταν σε Ελλάδα και εξωτερικό, η εταιρεία το 1988 πέρασε το «κατώφλι» του Χρηματιστηρίου.  Λίγα χρόνια αργότερα πραγματοποιούσε ένα μεγάλο επενδυτικό πρόγραμμα ύψους 10 δισ. ευρώ, το οποίο περιελάμβανε μεταξύ άλλων, νέες γραμμές παραγωγής για μοριοσανίδα, μελαμίνη και κόντρα πλακέ, καθώς και δημιουργία του εργοστασίου postforming.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 το όνομα της Shelman παρέμενε στα κορυφαία της ελληνικής βιομηχανίας και η ίδια συνέχιζε τις επενδύσεις, με την επέκταση των λιμενικών της εγκαταστάσεων, την ανέγερση πολυτελούς συγκροτήματος γραφείων στην Αθήνα και τη δημιουργία Κέντρου Διανομής 5.000 τ.μ. στη Θεσσαλονίκη για την κάλυψη αναγκών της Βόρειας Ελλάδας.   Στο τέλος της δεκαετίας ξεκίνησε την κατασκευή νέου εργοστασίου μοριοσανίδας στη Βιομηχανική Περιοχή της Κομοτηνής, ενώ εξαγόρασε και μία ακόμα εταιρεία, το 85% της Χατζηλουκάς ΑΒΕΤΕ, για την οποία δημιούργησε τερματικό σταθμό στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.

Τη δεκαετία του 2000 είχε ολοκληρωθεί το μεγαλόπνοο επενδυτικό πρόγραμμα της εταιρείας και πλέον οι νέες μονάδες ξεκινούσαν να λειτουργούν, ενώ η εταιρεία συνέχισε τις εξαγορές, με την απόκτηση του 40% της SOFROM Ρουμανίας, το 2006, μιας εταιρείας που δραστηριοποιούταν στην παραγωγή ξύλινων δαπέδων και άλλων προϊόντων ξύλου.  Ακολούθησε η ίδρυση της Shelman Sofianos Παρκέτα ΑΕ, το 2007, στην οποία η εταιρεία συμμετείχε με ποσοστό 50%.

Η αντίστροφη πορεία

Όμως, οι μεγαλόπνοες επενδύσεις σε συνδυασμό με τη ζήτηση που είχε αρχίσει να φθίνει, συνέβαλαν ώστε η εταιρεία να αρχίσει να συσσωρεύει μεγάλα χρέη.

Έτσι, η εταιρεία του Π. Ηλιάδη, το 2010 άλλαξε «χέρια», περνώντας στην ελληνική εταιρεία Alfa Wood AEBE.  Για την αγοράστρια εταιρεία και τους επικεφαλής της, η απόκτηση της Shelman αποτελούσε «όνειρο θερινής νυκτός, που όμως έγινε πραγματικότητα» όπως είχαν ανακοινώσει τότε με αφορμή την εξαγορά.  Οι προσδοκίες των νέων μετόχων ήταν να «αφυπνίσουν» το «γίγαντα» της ξυλείας, κάτι που τελικά δεν έγινε, καθώς η οικονομική κρίση, η καθίζηση της οικοδομικής δραστηριότητας και οι αθρόες εισαγωγές απομίμησης ξύλου σε οικονομικές τιμές, που είχαν οδηγήσει την εταιρεία σε αδιέξοδο, ξεπερνούσαν τις προσδοκίες τους.

Έτσι, το 2014, η βιομηχανία ξυλείας Shelman κηρύχθηκε σε καθεστώς πτώχευσης με την υπ’αριθμόν 593 απόφαση (13/05/2014) του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.  Η απόφαση αυτή οδήγησε σε πλειστηριασμό την κινητή και ακίνητη περιουσία της, με στόχο την ικανοποίηση των υποχρεώσεων των πιστωτών, αποτελώντας και τον επίλογο στην ιστορία της.  

Αν και κατά το παρελθόν, υπήρξε ενδιαφέρον για το εργοστάσιο στη ΒΙ.ΠΕ Κομοτηνής από  επενδυτικά σχήματα, ανάμεσά τους και εταιρεία τουρκικών συμφερόντων, ωστόσο δεν υπήρξε συνέχεια. Μετά από τις νέες δηλώσεις και την εκδήλωση πρόθεσης της Κυβέρνησης, «ευχή» τώρα της τοπικής κοινωνίας και του κλάδου της βιομηχανίας, αποτελεί η εξεύρεση λύσης, ώστε οι μηχανές της Shelman να ξαναπάρουν μπρος και μαζί τους να «ξυπνήσει» και ο εμβληματικός ελέφαντας, το σήμα κατατεθέν της ιστορικής εταιρείας.

To άρθρο Shelman: H άνοδος, η πτώση και οι νέες ελπίδες «αναβίωσης» της άλλοτε κραταιάς βιομηχανίας ξύλου δημοσιεύτηκε στο NewsIT .