Τώρα Ισπανία, τέλος τα φιλικά!

Αυτό ήταν τέλος, σε ότι έχει να κάνει με την προετοιμασία, ότι είδαμε, είδαμε, από την Εθνική μας ομάδα, σήμερα είχαμε το τελευταίο φιλικό παιχνίδι ενόψει της προετοιμασίας μας για τον Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ισπανίας. Δείγμα θετικό… Η Εθνική μας κέρδισε μέσα σε ένα 48ωρο για δεύτερη φορά τους Τούρκους, αυτή την φορά με διαφορετικό τρόπο από ότι στο πρώτο παιχνίδι και σαφώς πιο δύσκολα είναι η αλήθεια. Αυτό είναι που μας κάνει και λίγο παραπάνω αισιόδοξους, για τα επίσημα που έρχονται από το επόμενο Σάββατο και μετά στην Σεβίλλη. Ας τα πάμε από την αρχή. Είδαμε μία τρομερή Εθνική ομάδα σήμερα;

Όχι, δεν θάμπωσε η Εθνική μας. Αλλά αυτό είναι κάτι που λέει από μόνο του, ότι έχουμε ένα ακόμα θετικό στοιχείο. Ακόμα και σε ένα φιλικό ματς, μία Τουρκία πολύ πιο παθιασμένη από το προηγούμενο μεταξύ μας ματς, την Τετάρτη, να την κερδίζεις, όχι εύκολα αλλά δίκαια, δείχνει ότι έχεις μέταλλο. Θα αρκεί αυτό το μέταλλο σε κάθε παιχνίδι; Φυσικά όχι, αλλά υπάρχει ένα ή μερικά ματς που το έχεις ανάγκη το μέταλλο του νικητή. Η Εθνική μας τα βρήκε σκούρα στην ζώνη και κάποια στιγμή απέκτησε εμμονή με το σουτ.

Για μία ακόμα φορά φάνηκε ότι το μακρινό σουτ δεν το έχουμε. Είδαμε αυτό που είχαμε γράψει και την Τετάρτη, ότι περιμένουμε να δούμε ζώνη από την ομάδα του Αταμάν και ότι λογικά απέναντι της θα έχουμε πρόβλημα, αν δεν καταφέρουμε να πάμε την μπάλα μέσα στο καλάθι. Το σουτ πρέπει να βγαίνει στο παιχνίδι μας, μέσα από μία διαδικασία, να σουτάρουμε επειδή δείχνει η πιο εύκολη επιλογή και όχι η μοναδική, ο μονόδρομος. Σήμερα όταν δεν πατήσαμε ζωγραφιστό, είχαμε μεγάλο πρόβλημα. Στο πρώτο ημίχρονο πάντως η αλήθεια είναι ότι περισσότερο προβλημάτισε η άμυνα μας παρά η επίθεση μας, με την Εθνική μας ομάδα να αφήνει τους Τούρκους αν και άστοχοι και αυτοί, να είναι αρκετά παραγωγικοί, ειδικά για τα όρια που θέλουμε εμείς στα παιχνίδια μας. Η Τουρκία έδειξε για ένα ακόμα ματς, ότι δεν είναι από τις τοπ ομάδες φέτος, απουσίες όπως είναι αυτές του Ιλιασόβα και του Τούρκογλου, την έχουν αποδυναμώσει και με τον Ασίκ να μην τροφοδοτείται όσο του αναλογεί, έχει μεγαλύτερο πρόβλημα και συν της άλλης με την περιφέρεια που έχει δεν θα μπορέσει σε καμία περίπτωση να ελπίζει ότι θα είναι και φέτος στα μετάλλια. Αλλά αυτό δεν μας απασχολεί και πολύ.

Η Εθνική μας σε σχέση με το παιχνίδι με το ΟΑΚΑ, σήμερα για να πάρει την νίκη χρειάστηκε να κάνει περισσότερα πράγματα από αυτά που είχε σχεδιάσει και προγραμματίσει ο Κατσικάρης ίσως πριν από το παιχνίδι. Και ένα από τα σημερινά συν είναι, ότι ο Έλληνας τεχνικός αναγκάστηκε να προσαρμοστεί και στις συνθήκες της αναμέτρησης και να δοκιμάσει μέσα στο παιχνίδι πράγματα και σχήματα που μπορεί είχαν περάσει από το μυαλό του στη θεωρία, αλλά δεν τα είχε δοκιμάσει στην πράξη. Για παράδειγμα δεν τον είχαμε δει να παίζει με τρία γκαρντ και επίσης δεν τον είχαμε δει να παίζει με τον Αντετοκούμπο στο «4». Η Εθνική μας από το σημερινό παιχνίδι έχει να κρατήσει πράγματα, όπως ότι για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι πέρασε τους 70 πόντους, αν και είχε άσχημα ποσοστά στο σουτ και ειδικά στο τρίποντο. Και έχουμε γράψει και πάλι, ότι η Εθνική μας όταν πηγαίνει τον αντίπαλο της κάτω από τους 70 π. ή όταν η ίδια σκοράρει πάνω από τους 70 π., στα 8 από τα 10 παιχνίδια θα κερδίζει. Για μία ακόμα αναμέτρηση, η άμυνα και το πάθος δεν έλειψαν, ο Κατσικάρης βοήθησε από τον πάγκο και η νίκη κόντρα σε μία Τουρκία εκτός έδρας επηρεάζει θετικά και την ψυχολογία, έστω και αν είναι φιλικό παιχνίδι. Αδυναμίες σαφώς είχαμε και πάλι. Όπως ότι δεν έχουμε το πικ εν ρολ, δεν έχουμε το παιχνίδι με πλάτη και ότι δεν έχουμε ένα σταθερό ηγέτη και ένα παίκτη να μας ξεμπλοκάρει όταν κολλάμε. Όπως και ότι ο Καλάθης δεν είναι αυτό που θελήσαμε να τον παρουσιάσουμε, αλλά ένα επιπλέον όπλο για την περιφέρεια μας.

Συμπέρασμα; Η Εθνική μας πάει με τον ίδιο στόχο για εμάς στην Ισπανία. Να περάσει από τον όμιλο, που πρέπει να θεωρείται αυτονόητο και συν τοις άλλοις, αν δεν γίνει καμία γκέλα και πέσει με την Ισπανία στα χιαστί, να παλέψει και να κερδίσει την είσοδο της στην 8άδα. Κάτι λιγότερο από αυτό θα είναι αποτυχία, ακόμα και αν αυτή η ομάδα χτίζει με το βλέμμα την επόμενη χρονιά και τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βραζιλίας και σωστά. Κρατάμε επίσης, ότι παιχνίδι με το παιχνίδι παρουσιάστηκε βελτιωμένη, αλλά Εθνική Ελλάδας είμαστε, εδώ και 25 χρόνια έχουμε μάθει να είμαστε πρωταγωνιστές και όχι κομπάρσοι, για αυτό και πρέπει όλοι να μας βγάλουν ασπροπρόσωπους.