Σαν σημαδέψεις αετό…

"Και της Ρεάλ το φόβητρο", τραγούδησε ο Μίμαρος σε σιγόντο του Στελάρα του Καζαντζίδη. Και ο ύμνος αυτός έμελε να κατακτήσει στο πέρασμα των ετών κάθε "κιτρινόμαυρη" καρδιά και να διαιωνίσει μία ιδεολογία, που πρεσβεύει ανείπωτες αξίες και ιστορικές αναφορές, που ξεπερνούν τον μέσο άνθρωπο. O ύμνος αυτός, που "νίκησε" όλα τα κατοπινά κιτς δίστιχα μεταγενέστερων διοικήσεων άντεξε.

Για να θυμίζει, ότι όντως οι Ισπανοί, που ήθελαν σαν τρελοί τον Παπαϊωάννου για να τον κάνουν "βασιλιά" στο βασίλειο της Μαδρίτης,

θεωρώντας ότι με την "απαγωγή" θα αποδυναμώσουν την ομάδα, που ταπείνωσε αυτούς και το καθεστώς τους. Και μπορεί η "Βασίλισσα" της Ισπανίας να απέτυχε να υφαρπάξει τον κορυφαίο παίκτη του 20ού αιώνα, η ΑΕΚ χρίστηκε όμως "Βασίλισσα" λίγα χρόνια αργότερα στο μπάσκετ, όταν και επιτεύχθηκε η Παγκόσμια νίκη επί της Σλάβια έναντι 80.000 (ρεκόρ Γκίνες) θεατών στο Καλλιμάρμαρο, όταν η παρέα του Γιώργου Αμερικάνου σήκωσε ένα λαό στο πόδι, σπάζοντας δεσμά τυράννων, που στο μεταξύ είχαν βάλει την χώρα στον γύψο. Η ΑΕΚ, γέννημα αντίστασης από γονιδίων της, καθιερώθηκε στη συνείδηση των πάντων ανά την υφήλιο και απέκτησε εκατομμύρια φανατικούς οπαδούς της.

Η ΑΕΚ έγινε χθες 89 ετών. Πλήρης ημερών, αλλά με το πνεύμα διαυγές και καθάρειο, μένει όρθια για να συμβολίζει με το βυζαντινό παρελθόν της τον διαρκή αγώνα προς την ελευθερία. Να συμβολίζει με τον "δικέφαλο αετό" στη σημαία και στα στήθια της ότι η Βασιλεύουσα δεν αποτελεί προϊόν φονταμενταλισμού, αλλά υπεράγιο στόχο ζωής. Ο "δικέφαλος αετός" πληγώθηκε άσχημα πριν από δύο χρόνια. Όταν από ολέθρια λάθη δικών της ανθρώπων, ανίερες και διαβολικές συμμαχίες αλλοτρίων, αλλά και σύγχρονων… Εφιαλτών (που ακόμα δεν άνοιξαν λαγούμι για να κρυφτούν) του έσπασαν το ένα φτερό! Το φτερό του… μπάσκετ.

‘Έκτοτε ο "δικέφαλος αετός" αδυνατεί να πετάξει ψηλά. Όσοι τότε είχαμε κάμει τον συνειρμό φανήκαμε αστείοι. Κάποιοι μας λοιδόρησαν. Όμως, ήταν κοντόφθαλμοι όσοι δεν έβλεπαν το κακό, που ερχόταν. Αφενός η κατεδάφιση του γηπέδου και των ονείρων, που έκτισαν και έκαναν οι προγενέστεροι, αφετέρου ο αφανισμός του μπάσκετ, τάραξαν τις ισορροπίες. Όταν στην φύση ταράσσονται οι ισορροπίες, ο όλεθρος αποτελεί νομοτελειακή συνέπεια.

Ο "δικέφαλος αετός" λαβώθηκε και στο δεύτερο φτερό του. Στο καλό του φτερό. Στο ποδόσφαιρο. Που αιμορραγεί. Απόψε, ο "δικέφαλος", λεβέντης στους ουρανούς, κι ας ματώνει χρόνια, έχει ακόμη μία ευκαιρία να μην αφήσει την ψυχή του στο χορτάρι του ΟΑΚΑ. "Σαν σημαδέψεις αετό / μη του λαβώσεις τα φτερά του/ σημάδεψε τον στην καρδιά/ πάρε μαζί τα όνειρα του".

Οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ, παρότι έχουν την ολιγότερη ευθύνη, για το δράμα, που έχει τυλίξει και έχει γίνει βρόγχος στον λαιμό του κάθε "Ενωσίτη", αφού έμειναν μόνοι να παλεύουν με στοιχειά, υποχρεούνται να καταθέσουν υπεράνθρωπες δυνάμεις. Με την συνεπικουρία των χιλιάδων οπαδών της ΑΕΚ, όσων δεν έχουν απογοητευτεί και αποκάμει από τον πόνο και την εξαθλίωση, θα επιδιώξουν να κερδίσουν τον Πανθρακικό, που δεν φταίει, αλλά μπλέχτηκε συγκυριακά στην σκοτοδίνη της ιστορίας. Και άθελά του ενδεχομένως συνδέσει την ιστορία του με το πιο δυσάρεστο γεγονός στην μεταπολεμική ποδοσφαιρική Ελλάδα.

Ο "δικέφαλος" έστω μονόπτερος, δίνει μάχη ζωής απόψε. Για να μην καταρρεύσει και καταρρεύσει μαζί του ολόκληρο το "κιτρινόμαυρο" οικοδόμημα. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Δίχως φτιασίδια και δίχως ωραιοποιήσεις.

ΑΕΚ… Από την ημέρα, που κυοφόρησε η Ιστορία στο μαγαζί του Ιωνά πέρασαν 89 χρόνια. Σχεδόν ένας αιώνας. Θα ζήσει; Θα ζήσει. Το ΄χει ανάγκη ο τόπος. Το ΄χουν ανάγκη οι νουνεχείς. Εκείνοι, που αντιλαμβάνονται ότι μετά την φύση και η ιστορία θα διαταραχθεί και θα μας πάρει και θα μας σηκώσει, που δεν βρέθηκαν νωρίτερα άμυνες για να ξορκίσουν το κακό…

Η ΑΕΚ δεν είναι απλός και μονοδιάστατος αθλητικός σύλλογος, που προέκυψε για να ικανοποιήσει πρόσκαιρες ορέξεις ή ανάγκες. Γι’ αυτό και οι όποιες αναταράξεις προκαλούσαν ανέκαθεν δονήσεις σε όλο το φάσμα της οικογένειάς της. Η ΑΕΚ γεννήθηκε για να διαιωνίσει το πιο λαμπρό κομμάτι της ελληνικής ιστορίας της. Για να θυμίσει, ότι οι Χαμένες Πατρίδες δεν συνιστούν απλώς ένα μικρό κεφάλαιο, κι αυτό παραχαραγμένο, στα σχολικά βιβλία, αλλά υπεραξία, ανεκτίμητη προσδοκία, εθνική προσδοκία.

Χρόνια Πολλά ΑΕΚ, γράφουν σε χώρους κοινωνικής δικτύωσηςαπό χθες… χιλιάδες ελληνόπουλα, που ξέρουν, ή δεν ξέρουν τα ιερά και όσια της Αθλητικής Ένωσης Κωνσταντινούπολης. Χρόνια Πολλά ΑΕΚ…

Υ.Γ. Έγινε το χατίρι σου, φίλε Άκη. Δίκιο είχες.

[email protected]