Ο «Dream» Χακίμ και ο «εφιάλτης» του Σταρκς…

Σαν σήμερα, στις 22 Ιουνίου 1994, οι Νικς πέτυχαν ένα ρεκόρ ΝΒΑ που σχεδόν κανείς δεν θυμάται πια. Ο 7ος Τελικός της Νέας Υόρκης μέσα στο Χιούστον ήταν το 25ο ματς της ομάδας του «Μεγάλου Μήλου» σε εκείνα τα πλέι-οφς, αριθμός που παραμένει ακόμη ανέπαφος για ποστ-σίζον, με τον 1ο γύρο να κρίνεται τότε ακόμη στις 3 νίκες… Καθώς το 2005 το ισοφάρισαν οι Πίστονς και το 2008 το κατέρριψαν οι Σέλτικς με 26, αλλά σε πλέι-οφς με τον 1ο γύρο στις 4 νίκες. Ωστόσο, 20 χρόνια μετά, ούτε στη Νέα Υόρκη (που για να φτάσει στα 7 ματς της σειράς με τους Ρόκερς είχε αποκλείσει με 3-1 τους Νετς και με 4-3 τους Μπουλς και τους Πέισερς) δεν έχουν στο μυαλό τους αυτό το κατόρθωμα, γιατί έχασαν την -μεγαλύτερη και πιο «κοντινή» από το 1973 και τον τελευταίο τίτλο τους- ευκαιρία για το δαχτυλίδι. Κυρίως λόγω του διπλού «ονείρου» του επονομαζόμενου και «The Dream» σταρ του Χιούστον, Χακίμ Ολάζουον και του… ισάριθμου «εφιάλτη» του γκαρντ των Νικς, Τζον Σταρκς. Στις 22/6/94, οι «Ρουκέτες» υπέταξαν 90-84 τη Νέα Υόρκη στο Τέξας και με 4-3 κατέκτησαν τον παρθενικό τίτλο της τότε 27χρονης ιστορίας τους, με τον Χακίμ να «αγγίζει» το τριπλ-νταμπλ με 25π.-10ριμπ.-7ασ. και να φορά στο «στέμμα» που άφησε με την προ μηνών αποχώρησή του ο Μάικλ Τζόρνταν. Ο Ολάζουον, που αναδείχθηκε MVP των Τελικών με μ.ο. 16,9π.-9,1ριμπ.-3,9κοψ., έγινε ο πρώτος παίκτης της Λίγκας που κατακτά στην ίδια σεζόν το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη των Τελικών, το αντίστοιχο της κανονικής σεζόν αλλά και το «παράσημο» του κορυφαίου αμυντικού της χρονιάς! Η κυριαρχία του, πάντως, είχε φανεί από τον 6ο αγώνα…Και το basketblog.gr θυμάται εκείνη την σειρά στην στήλη Old School Bball, ολοκληρώνοντας το αφιέρωμα σε παλιότερα κατορθώματα Τελικών, μετά την «προφητεία» του Μόουζες Μαλόουν, τις ρεβάνς Τελικών την επόμενη σεζόν της πρώτης συνάντησης δύο ομάδων, το Heat Game του Λάρι Μπερντ το 1984 και τα ρεκόρ των Μπουλς, Λέικερς και Ρόκετς. Οι Ρόκετς βρέθηκαν πίσω με 2-3, καθώς μετά το 1-1 των δύο πρώτων ματς στο Χιούστον (νίκη με 85-78 και ήττα με 83-91), ανέκτησαν το πλεονέκτημα έδρας με το 93-89 μέσα στο «Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν», για το 2-1. Αλλά ηττήθηκαν στα δύο επόμενα παιχνίδια στη Νέα Υόρκη (με 91-82 και 91-84), με τον παλαίμαχο πια γκαρντ των Νικς, Ντέρεκ Χάρπερ, να σημειώνει ρεκόρ Τελικών για την εποχή με 17 εύστοχα τρίποντα, επίδοση που «έσπασε» το 2008 ο Ρέι Άλεν με 22 και πέρυσι ο Ντάνι Γκριν, με 27/49! Και ο Πάτρικ Γιούινγκ σημείωσε επίσης ρεκόρ ΝΒΑ σε σειρά Τελικών, με 30 τάπες (μ.ο. 4,3), αλλά στο «Μεγάλο Μήλο» θυμούνται άλλα… Στον 6ο αγώνα, ο Χακίμ όχι μόνο είχε 30π.-10ριμπ., αλλά στο φινάλε σταμάτησε τον κορυφαίο παίκτη των Νικς, Τζον Σταρκς, που είχε μεν 27π. με 5/9τριπ., αλλά στο τελευταίο δέχθηκε τάπα από τον σέντερ των Ρόκετς και το 86-84 παρέμεινε και έφερε το 3-3. Το 7ο ματς ήταν η «συνέχεια» του «ονείρου» του Χακίμ, με τους 25π.-10ριμπ.-7ασ. και ο «εφιάλτης» του Σταρκς. Ο τελευταίος, δεν κατάφερε να επαναλάβει την εμφάνιση της προηγούμενης αναμέτρησης και στο κρισιμότερο ματς της σεζόν, είχε 8π., αλλά με 4/4βολ. και 2/18 σουτ, εκ των οποίων τα 0/11 ήταν τρίποντα(!)… Το ματς στις 22 Ιουνίου 1994 «σημάδεψε» τον Σταρκς, παρά την προσπάθεια του τότε κόουτς των Νικς, Πατ Ράιλι, να μην του επιρρίψει όλες τις ευθύνες για την απώλεια του τίτλου. Ο Τύπος της Νέας Υόρκης, πάντως, βρήκε στο πρόσωπό του το «εξιλαστήριο θύμα» της ήττας, αν και υπήρξαν Μ.Μ.Ε. που κατηγόρησαν τον Γιούινγκ. Ο σταρ των Νικς, πέρα από τις 30 τάπες που είχε στην σειρά (στο 5ο παιχνίδι είχε 8 κοψίματα, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ Τελικών, που κατέρριψε με 9 τάπες στον 4ο αγώνα του 2009 με τους Λέικερς ο τότε σταρ του Ορλάντο, Ντουάιτ Χάουαρντ), είχε μεν μ.ο. 12,4ριμπ., έναντι 9,1 του Χακίμ, αλλά στους άλλους τομείς, και κυρίως στο σκοράρισμα, ηττήθηκε κατά κράτος από τον μεγάλο αντίπαλό του. Ο Ολάζουον είχε 26,9π. μ.ο. με 50% στα σουτ (75/150), έναντι μόλις 18,9π. του σέντερ της Νέας Υόρκης, που σούταρε με το κάκιστο 36,4% (με 58/160)… Σε μία μεγαλοπρεπέστατη ρεβάνς του «The Dream», ο οποίος 10 χρόνια νωρίτερα, είχε χάσει τον τελικό του NCAA με το πανεπιστήμιο του Χιούστον, από το Τζόρτζταουν του Γιούινγκ! Έχοντας χάσει και το 1983 από το Νορθ Καρολάινα Στέιτ του Τζιμ Βαλβάνο και του Λορένζο Τσαρλς... Η ήττα έφερε στον Πατ Ράιλι ένα ανεπιθύμητο ρεκόρ, αφού είναι ο μοναδικός κόουτς του ΝΒΑ που έχει ηττηθεί δις σε 7ο Τελικό, κάτι που είχε βιώσει και το 1984 ως τεχνικός των Λέικερς, κόντρα στους Σέλτικς. Αν είχε πανηγυρίσει τον τίτλο, θα γινόταν επίσης ο μοναδικός με δύο νίκες σε 7ο Τελικό, αφού το 1988, και πάλι με τους Λέικερς, είχε φορέσει το δαχτυλίδι με 4-3 εναντίον των Πίστονς… [email protected]