Κώστας Τσαρτσαρής στο Basketblog.gr: «Το έχει ξανακάνει ο Παναθηναϊκός»!

Συνέντευξη στον Ραφαήλ Αλαγά

Μετά τον Ολυμπιακό στη Μαδρίτη, σειρά παίρνει και ο έτερος «αιώνιος». Ο Παναθηναϊκός θα προσπαθήσει στις επόμενες τρεις μέρες, σε δύο μεγάλα παιχνίδια που θα πραγματοποιηθούν στη Μόσχα, να αποκτήσει το πλεονέκτημα έδρας που αυτήν τη στιγμή έχει στα χέρια της η ΤΣΣΚΑ. Ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες

των «Πρασίνων» την τελευταία 15ετία και πρώην υπαρχηγός της ομάδας, Κώστας Τσαρτσαρής, μιλάει στο basketblog.gr για τη σπουδαία αυτήν σειρά και τον τρόπο με τον οποίο η ομάδα του Αλβέρτη οφείλει να καταφέρει το «μπρέικ», ενώ μας απαντά και για τα μελλοντικά σχέδιά του, αναφορικά με το άθλημα.

Κώστα, για άλλη μία φορά Παναθηναϊκός και ΤΣΣΚΑ θα «κονταροχτυπηθούν» για ένα μεγάλο έπαθλο. Αυτήν την φορά πρόκειται για την πρόκριση στο Final-4 της διοργάνωσης. Έχοντας παίξει σε αμέτρητους αγώνες με τους Ρώσους, θα μπορούσες να μας περιγράψεις τη σημασία αυτού του παιχνιδιού που αυτήν την φορά παίρνει τη διάσταση μίας σειράς αγώνων που θα κρίνουν την πρόκριση;

«Κοίταξε, με όποιον αντίπαλο κι αν παίζεις στα play-offs, όταν έχεις μειονέκτημα έδρας, είναι πολύ δύσκολο και ταυτόχρονα πολύ σημαντικό να κάνεις το «μπρέικ» στην αρχή, και δη στο πρώτο ματς. Αυτό είναι το πιο κρίσιμο στη συγκεκριμένη περίπτωση, διότι οι δύο ομάδες θα βρεθούν αντίπαλες για πρώτη φορά φέτος. Είναι, επομένως, ένα παιχνίδι, στο οποίο μην έχοντας ξαναπαίξει νωρίτερα μεταξύ τους, ώστε κάθε προπονητής να γνωρίζει ακόμη καλύτερα την τακτική του άλλου, μπορεί πιο εύκολα να γίνει η έκπληξη. Νομίζω πως αν ο Παναθηναϊκός παρουσιαστεί συγκεντρωμένος για 40 λεπτά, με ένα καλό πλάνο και όλους τους παίκτες του ετοιμοπόλεμους, θα μπορέσει να κοντράρει την ΤΣΣΚΑ».

Θα ήταν υπερβολικό να πούμε σε αυτό το σημείο πως πρόκειται ίσως για το πιο μεγάλο παιχνίδι των play-offs, αν λάβουμε υπόψη μας την ιστορική του πλευρά, με δεδομένο ότι μιλάμε για τις δύο μεγαλύτερες ομάδες των τελευταίων 20 χρόνων στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, τόσο σε τίτλους, όσο και σε συνέπεια στις επιτυχίες;

«Είναι όντως δύο πολύ «βαριές» φανέλες! Πρόκειται για δύο ομάδες που τη δεκαετία του 2000 μεσουράνησαν στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ο Παναθηναϊκός πήρε σε αυτό το διάστημα αρκετούς τίτλους και η ΤΣΣΚΑ βρέθηκε σε πολλά συνεχόμενα Final-4, όμως πλέον είμαστε στο 2014, με καινούργια ρόστερ και για τους δύο και με πολλούς καινούργιους δυνατούς αντιπάλους πλέον. Ασφαλώς θα δούμε μία πολύ ενδιαφέρουσα σειρά, στην οποία ο Παναθηναϊκός μπορεί να έχει το μειονέκτημα, όμως κανείς δεν μπορεί να τον «ξεγράψει», καθώς έχει πολλές φορές αποδείξει στο παρελθόν ότι μπορεί να τα καταφέρει ακόμη και με την «πλάτη στον τοίχο».»

Ο τελικός του Βερολίνου το 2009 και ο ημιτελικός της Πόλης το 2012 είναι η νίκη και η ήττα αντίστοιχα που θυμάσαι περισσότερο από όλα τα ματς με αντίπαλο την ΤΣΣΚΑ, ή υπάρχει και κάποιο άλλο;

«Η δική μου μεγαλύτερη ανάμνηση είναι το Final-4 της Αθήνας. Ήταν το πιο αμφίρροπο, καθώς βρέθηκαν εκεί 4 πολύ δυνατές ομάδες, παίξαμε δύο πολύ μεγάλα παιχνίδια όπου μίλησαν οι προσωπικότητες και τελικά καταφέραμε να πάρουμε το τρόπαιο. Και ο τελικός που ανέφερες ήταν άλλο ένα τεράστιο ματς, όπου καταλαβαίνεις τι ψυχική φθορά σου φέρει η μείωση της διαφοράς από το +20 του ημιχρόνου στο να κριθεί ο αγώνας στο τελευταίο σουτ. Ένα παιχνίδι που ο κόσμος το απόλαυσε πραγματικά και ίσως γι’ αυτό να το θυμάται περισσότερο από εκείνο του 2007».

Στο αγωνιστικό κομμάτι, ο Παναθηναϊκός για τρίτη φορά τα τελευταία 4 χρόνια καλείται να παίξει με μειονέκτημα έδρας. Τα κατάφερε το 2011 με την Μπαρτσελόνα, ενώ δεν είχε την ίδια επιτυχία, παρότι έφτασε κοντά, την περασμένη σεζόν. Πόσο σημαντικό είναι στη σημερινή Ευρωλίγκα το πλεονέκτημα έδρας για την ομάδα που το έχει και πόσο πιο δύσκολο γίνεται το εμπόδιο για την ομάδα που δεν το έχει;

«Να ξεκινήσουμε λέγοντας ότι το γεγονός πως έχει βρεθεί τόσες φορές σε μειονεκτική θέση, ασφαλώς δεν τον κολακεύει και κάνει τη δουλειά του πιο δύσκολη. Παρ’ όλα αυτά, έχει καταφέρει να προκριθεί στο Final-4 ακόμη κι έτσι, ενώ πέρυσι πράγματι φτάσαμε ένα «βήμα» από αυτό του Λονδίνου. Όσον αφορά τη σημασία του πλεονεκτήματος, η αλήθεια είναι ότι κάποιες φορές αυτό δίνει παραπάνω άγχος σε αυτόν που το έχει. Κι αυτό διότι τα δύο πρώτα ματς που είναι και τα πιο αμφίρροπα, ακριβώς για το λόγο ότι οι ομάδες δε γνωρίζονται τόσο καλά μεταξύ τους, είναι επιτακτική ανάγκη να τα κερδίσει, και ακόμη περισσότερο να δείξει από το πρώτο ότι είναι το «αφεντικό». Από το πρώτο ματς, δηλαδή, φαίνεται πόσο ικανή είναι η ομάδα που δεν έχει το πλεονέκτημα να καταφέρει να το αποκτήσει. Για παράδειγμα, εμείς δύο φορές με την Μπαρτσελόνα δείξαμε από το πρώτο ματς ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε και μετά, έχοντας καλή ψυχολογία και με το ίδιο πλάνο, κερδίσαμε στο δεύτερο παιχνίδι».

Ποια είναι τα πιο σημαντικά στοιχεία που οφείλει να διαθέτει μία ομάδα που παίζει με μειονέκτημα έδρας ώστε να μπορέσει να το αποκτήσει και να φτάσει, έπειτα, στις 3 νίκες;

«Καταρχήν, όπως είπα και νωρίτερα, πρέπει να παρουσιαστεί απόλυτα συγκεντρωμένη για 40 λεπτά και να είναι πειθαρχημένη στο πλάνο που έχει καταστρωθεί. Επίσης, οφείλει να παίξει πολύ σκληρά, καθώς σε μία σειρά αγώνων, όπως τώρα, το physical game και η επακόλουθη φθορά των παικτών μίας ομάδας παίζει σημαντικό ρόλο για την πρόκριση. Για παράδειγμα, σε αρκετά σημεία του παιχνιδιού θα χρειαστεί να «βουτήξουν» οι παίκτες για την μπάλα, ή ο κοντός θα πρέπει να βάλει το σώμα του στο miss match με τον ψηλό και άλλα τέτοια πράγματα που συμβαίνουν σε μία σειρά παιχνιδιών».

Αληθεύει ότι η σειρά αυτή είναι η πιο σκληρή από τις 4 των προημιτελικών, λόγω του γεγονότος ότι και οι δύο ομάδες παίζουν μόνιμα σε ελεγχόμενο ρυθμό, με τη δύναμη και την αμυντική συμπεριφορά να είναι τα πρώτα ζητούμενα;

«Ισχύει αυτό που λες και όντως αυτή η σειρά είναι η κυριότερη στην οποία το physical game θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο. Και οι δύο ομάδες έχουν δυνατά κορμιά, ενώ ο Παναθηναϊκός είναι μία φύσει αμυντική ομάδα. Πέρα από το αμυντικό κομμάτι, όμως, πρέπει και στο επιθετικό να δώσεις βάση, διότι αν δεν μπορέσεις να βάλεις εύκολα την μπάλα στο καλάθι, τότε θα είναι πολύ δύσκολο να κερδίσεις».

Ο Παναθηναϊκός έχει στα παιχνίδια αυτά να αντιμετωπίσει πολλά ψηλά και «βαριά» κορμιά στην αντίπαλη ρακέτα, με τον Μεσίνα να παίζει πολλές φορές με τους Κρίστιτς και Καούν ταυτόχρονα. Μπορεί σε αυτά να αντιτάξει αποτελεσματικά τους κοντύτερους, πλην πολύ πιο αθλητικούς ψηλούς του, ώστε να κερδίσει σε ταχύτητα και, φυσικά, στον τομέα της αθλητικής ικανότητας;

«Κάθε τακτική έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά της. Η χρησιμοποίηση δύο τέτοιων παικτών στο «4» και στο «5» δίνει κάποια σημαντικά στοιχεία στο παιχνίδι της ΤΣΣΚΑ, ωστόσο υπάρχουν και φανερές αδυναμίες, καθώς οι ψηλοί του Παναθηναϊκού, και ειδικά οι Γκιστ-Λάσμε μπορούν να τους παίξουν πολύ αποτελεσματικά στα πόδια. Αμυντικά, επιπλέον, είναι ένα μεγάλο στοίχημα για την ομάδα το μειονέκτημα που δημιουργείται από μία τέτοια κατάσταση να το κάνει πλεονέκτημα».

Στους ψηλούς του, ακόμη, διαθέτει και παίκτες διαφορετικού είδους, με τους Φώτση, Μπατίστ και Μαυροκεφαλίδη να έχουν ανεβάσει κατακόρυφα την απόδοσή τους τον τελευταίο καιρό και να αφαιρούν χρόνο από τους όχι και τόσο καλούς τελευταία Λάσμε και Γκιστ. Πόσο ευχάριστο νέο μπορεί να είναι αυτό για τον Αλβέρτη και πόσο μπορεί να τον βοηθήσει αυτό το στοιχείο, έχοντας να κάνει με μία πολύ δυνατή φρόντ-λάιν, όπως αυτήν της ΤΣΣΚΑ;

«Είναι αλήθεια πως αυτά τα παιδιά που ανέφερες αποτελούν σημαντικούς παράγοντες για το παιχνίδι του Παναθηναϊκού, καθώς όταν παίζουν καλά η ομάδα δείχνει άλλο πρόσωπο. Κάθε παίκτης είναι σημαντικός για την ομάδα, πόσο μάλλον αυτοί οι τρεις παίκτες που, εκτός από το ότι έχουν ανεβάσει την απόδοσή τους και βοηθούν περισσότερο πλέον την ομάδα, δίνουν και σημαντικές «ανάσες» στους υπόλοιπους. Αυτό θα είναι πολύ χρήσιμο εν όψει της σειράς αυτής, όπου θα χρειαστεί ένα καλό και ευρύ rotation».

Ειδικά οι Μπατίστ, Μαυροκεφαλίδης, φάνηκαν να βελτιώνονται αισθητά μετά την έλευση Αλβέρτη. Εκτός από περισσότερο χρόνο συμμετοχής, τι ήταν αυτό που τους προσέφερε ο νέος κόουτς και δεν τους προσέφερε ο Αργύρης Πεδουλάκης, ώστε να δείξουν άλλο πρόσωπο και να αντιστραφούν τα έως τότε δεδομένα;

«Αυτό μπορεί να είναι και μία απλά καλή συγκυρία γι’ αυτούς τους παίκτες. Εκεί που ίσως να έχει βοηθήσει ο «Φράγκι» για να παρουσιαστούν καλύτεροι είναι στο ψυχολογικό κομμάτι, κάτι που συμβαίνει στους παίκτες με την αλλαγή του προπονητή. Βέβαια, ο Μπατίστ είναι ένας έμπειρος παίκτης που πάντα ανταποκρίνεται στις πιο δύσκολες στιγμές, ενώ ο Λουκάς είναι ένας παίκτης εγνωσμένης αξίας. Μπορεί να μην ξεκίνησε καλά τη σεζόν, όμως και σε κάθε ματς και ειδικά τον τελευταίο καιρό βοηθά πολύ την ομάδα κάνοντας πολλά πράγματα στο παρκέ, έστω κι αν αυτά γίνονται εύκολα αντιληπτά στο κοινό».

Για την υπόλοιπη ομάδα, που εμφανίζεται καλύτερη, και δη στο επιθετικό κομμάτι, τον τελευταίο καιρό, τι ισχύει στο ίδιο ερώτημα;

«Είναι, όπως είπαμε νωρίτερα, η ψυχολογική τόνωση που φέρει στους παίκτες η αλλαγή του προπονητή, μαζί με κάποια καινούργια στοιχεία που προσθέτει στο τακτικό πλάνο ο νέος κόουτς. Ο Αλβέρτης έχει ζήσει τόσα πολλά σε αυτόν το σύλλογο, όντας βασικός παίκτης σε πολλά διαφορετικά ρόστερ, έχει την εμπειρία από τότε που ήταν παίκτης και ίσως είχε κάποιες ιδέες στο τεχνικό κομμάτι που τελικά έφεραν αποτέλεσμα, βελτιώνοντας την ομάδα».

Ο Παναθηναϊκός βρίσκει άλλον ένα «σύμμαχο» στα πρώτα δύο δύσκολα ματς στη Μόσχα, καθώς ο Τεόντοσιτς δε θα συμμετάσχει σε αυτά. Με δεδομένο ότι η ΤΣΣΚΑ δε διαθέτει κάποιον άλλο αξιόπιστο παίκτη στη θέση «1» και ότι αντιθέτως ο Ούκιτς παρουσιάζεται προσφάτως καλύτερος, ενώ στα γκαρντ των «Πρασίνων» προστέθηκε και ο Ράιτ, μπορεί η μετάθεση του επίκεντρου της «μάχης» στα γκαρντ να αποβεί μία ουσιαστική κίνηση για το «μπρέικ»;

«Έχω την απορία αν η απουσία του Τεόντοσιτς είναι ένα πλεονέκτημα ή μειονέκτημα για την ΤΣΣΚΑ (γέλια)! Το παιδί αυτό είναι μία «ωρολογιακή βόμβα», καθώς είναι ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο. Για να πούμε την αλήθεια, ωστόσο, είναι μία σημαντική απουσία, καθώς μόνος παίκτης που ξέρει να κατεβάζει την μπάλα πλέον είναι ο Τζάκσον, κι εκεί ίσως πρέπει να «χτυπήσει» ο Παναθηναϊκός, τόσο με την παρουσία των παικτών που ανέφερες και τα στοιχεία που αυτοί δίνουν, όσο και με τα post up του Διαμαντίδη πάνω, ώστε να φθαρεί και αυτός ο πλέι-μέικερ».

Επίσης, από τα τριάρια του φαίνεται ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί να πάρει πολλά και σημαντικά πράγματα, με δεδομένο ότι ο Μασιούλις και ο Μπράμος προσφέρουν διαφορετικές, αλλά το ίδιο ουσιώδεις, υπηρεσίες, απέναντι σε έναν άνθρωπο-«σόουμαν», τον Σόνι Γουίμς.

«Ο Γουίμς είναι φυσικά ένας πολύ ταλαντούχος παίκτης επιθετικά κι έχει πραγματοποιήσει έως τώρα μία πολύ καλή σεζόν. Έχει, όμως, φανερά αμυντικά προβλήματα και κυρίως με τα post up του πολύ καλού σε αυτόν τον τομέα Μασιούλις ο Παναθηναϊκός πρέπει να κοιτάξει να πάρει πόντους από εκεί και να τον κουράσει».

Χάρη σε όλα αυτά τα δεδομένα, μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι ο Παναθηναϊκός ίσως πρέπει να κοιτάξει να «τρέξει», έστω και ελεγχόμενα; Φαίνεται να το επιδιώκει πιο συχνά από τότε που ήρθε ο Αλβέρτης, και μάλιστα με όλο και περισσότερη αποτελεσματικότητα.

«Δεν ξέρω αν πρέπει να «ανοίξουμε» το ρυθμό, καθώς η ΤΣΣΚΑ είναι μία ομάδα επιθετική που της αρέσει να κλέβει μπάλες με πολύ υψηλή πίεση στην άμυνά της και να βγαίνει στον αιφνιδιασμό. Ωστόσο, είναι κάτι που τελευταία κάνει καλά ο Παναθηναϊκός, και μάλλον θα του χρειαστεί σε ματς που είναι πολύ πιθανό να πάνε στους 60-65 πόντους. Έχει τους πιο γρήγορους ψηλούς της Ευρωλίγκα και κάποια γκαρντ που τους χαρακτηρίζει αυτό το στυλ παιχνιδιού, οπότε μπορεί να παίξει γρήγορα, αλλά ελεγχόμενα».

Ο πιο σημαντικός παίκτης του Παναθηναϊκού και αρχηγός του, Δημήτρης Διαμαντίδης, πραγματοποίησε στο Σ.Ε.Φ. μία από τις χειρότερες εμφανίσεις στην καριέρα του. Η σειρά αυτή με την ΤΣΣΚΑ και το γεγονός ακριβώς ότι απέναντί σε αυτόν και την ομάδα βρίσκεται μία ακόμη μεγάλη πρόκληση, πόσο μεγάλο προσωπικό κίνητρο μπορεί να αποτελεί, μαζί με το προηγούμενο, για τον ίδιο;

«Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Δημήτρης δε βρέθηκε σε καλή βραδιά, όμως έχει ξεπεράσει άπειρες τέτοιες καταστάσεις και το κίνητρό του παραμένει υψηλό. Συγκεκριμένα, νομίζω πως όταν μιλάμε για τον Δημήτρη, δεν χρειάζεται να μιλάμε για κίνητρο, καθώς αυτός είναι που θα σπρώξει την υπόλοιπη ομάδα και θα την υποστηρίξει πρώτος στα δύσκολα. Ακόμη και στην κακή του μέρα είναι θετικός και μπορεί κάποια μέρα να μη βοηθά στο σκοράρισμα, αλλά συμβάλλει σε πολλούς άλλους τομείς του παιχνιδιού. Γι’ αυτό το λόγο κάθε φορά αναδεικνύεται στην κορυφή και λαμβάνει όλον αυτόν το σεβασμό».

Αναλογιζόμενος τη μεγάλη προϊστορία και τους αμέτρητους τίτλους του Παναθηναϊκού, ειδικά την τελευταία 20ετία, τι θα ήθελες να πεις για την πρόσφατη δήλωση του Ζακ Ράιτ, που έλεγε πως η ομάδα πάει στη Μόσχα για να «κλέψει μία νίκη»;

«Δεν έχει σημασία τι λέξη θα χρησιμοποιήσεις, η ουσία είναι πως όταν παίζεις με μειονέκτημα πας αρχικά για να κάνεις το «μπρέικ» στα πρώτα δύο εκτός έδρας παιχνίδια. Και στον Παναθηναϊκό ξέρουν ότι πρέπει να το κάνουν, γιατί έτσι θα ξαναφτάσει η ομάδα εκεί που βρισκόταν πριν λίγα χρόνια».

Μπορούμε να προσθέσουμε ως σημαντικό παράγοντα των δύο παιχνιδιών την απόδοση των διαιτητών σε αυτά, λαμβάνοντας υπόψη μας την πολυετή, διαρκή και ενοχλητική, πολλάκις, εύνοια που λαμβάνει η ΤΣΣΚΑ από αυτήν;

«Είναι μία ερώτηση που δεν μπορούμε να απαντήσουμε τώρα, διότι δεν έχουν παιχτεί ακόμη οι αγώνες στη Μόσχα. Είναι αλήθεια πως, εκτός από την τύχη, και η διαιτησία βοηθά τους ισχυρούς, και αυτό είναι κάτι που έχουμε βιώσει ασφαλώς κι εμείς, είτε με θετικό είτε με αρνητικό τρόπο. Όμως, καλύτερο είναι να δούμε πρώτα αυτά τα δύο παιχνίδια και μετά να αναφερθούμε σε ενδεχόμενη κακή διαιτησία».

Συνοψίζοντας, τι πρέπει να επιδιώξει στο παιχνίδι του ο Παναθηναϊκός στα πρώτα δύο ματς στη Μόσχα;

«Το σημαντικότερο, όπως είπαμε, είναι να παρουσιαστεί απόλυτα συγκεντρωμένος για 40 λεπτά. Από εκεί και πέρα, όπως είπες κι εσύ, το να «τρέξει» ελεγχόμενα ίσως πρέπει να είναι άλλη μία επιδίωξή του, ενώ η ομάδα θα πρέπει να «χτυπήσει» στην απουσία του Τεόντοσιτς και το miss match που θα έχει στους πλέι-μέικερ. Τέλος, όποια ομάδα δείξει περισσότερη θέληση και πάθος να πάρει τα παιχνίδια, αυτή είναι που θα έχει και τις περισσότερες πιθανότητες να τα πάρει».

Είσαι σημαντικό μέρος των επιτυχιών των τελευταίων 12 χρόνων του ελληνικού μπάσκετ και του Παναθηναϊκού. Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον, όσον αφορά το άθλημα; Βλέποντας τον άλλοτε συμπαίκτη σου, Φραγκίσκο Αλβέρτη, να πετυχαίνει προς το παρόν ως head coach, θα ήθελες να «μεταλαμπαδεύσεις» στους επόμενους τη γνώση και την εμπειρία σου από αυτήν τη θέση;

«Όντως, είναι στα άμεσα πλάνα μου η ενασχόληση με την προπονητική, ξεκινώντας από τις μικρότερες ηλικίες και βλέποντας ύστερα πού μπορεί να καταλήξω. Θέλω να μείνω στον αθλητισμό και το μπάσκετ, όμως δεν έχω κάτι χειροπιαστό αυτήν τη στιγμή, οπότε το μέλλον θα δείξει».