Αρρωστημένες καταστάσεις...

Από το κακό στο χειρότερο πάνε τα πράματα στην κοινωνία μας αλλά και στο μπασκετικό στερέωμα που είναι και μέρος έκφρασης της. Το χειρότερο είναι ότι ότι κανονικά μας ενώνει, εδώ μας διχάζει εν προκειμένω. Το γεγονός ότι μιλάμε για το εθνόσημο, δεν λέει κάτι προφανώς σε κανέναν... Το γεγονός ότι μιλάμε για Εθνική ομάδα δεν απασχολεί κανέναν.... Και οι ....πόλεμοι διαφόρων μορφών συνεχίζονται αναδύοντας ένα άρωμα αρρώστιας και καταστάσεων νοσηρών.... Όλη αυτή η ιστορία ξεκίνησε από την κόντρα Ολυμπιακού-ΕΟΚ

, συνεχίζεται με τις μικρές Εθνικές ομάδες και αναδεικνύεται σε κάθε αφορμή όπως ακόμα και η συμπεριφορά ενός προπονητή χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι σημείο αναφοράς ή δεν πρέπει να είναι. Αλλά άλλο το ένα πράμα, άλλο το άλλο.

Εδώ μιλάμε για άρρωστα μυαλά και καταστάσεις που ξεφεύγουν. Το χειρότερο είναι ότι η πατρίδα, το εθνόσημο , η Εθνική ομάδα, είναι πλέον έρμαιο οπαδικών καταστάσεων. Αλλά λόγια να αγαπιόμαστε γενικά και φυσικά ο Ολυμπιακός δεν ανακάλυψε την ....Αμερική αλλά ένα ωραίο τρόπο να κοντραριστεί με την ΕΟΚ και τον Βασιλακόπουλο μέσω των ασφαλιστηρίων συμβολαίων των παικτών του στις Εθνικές ομάδες . Επί της αρχής που λέμε καλά έκανε έχοντας το δικαίωμα, αλλά σαφώς το θυμήθηκε ή το ανακάλυψε τώρα έχοντας την κόντρα του με τον Βασιλακόπουλο για την διαιτησία και τις καταστάσεις στο ελληνικό μπάσκετ. Ακόμα και δίκαιο να έχει ο Ολυμπιακός δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιεί ουσιαστικά σαν μοχλό πίεσης την Εθνική ομάδα μέσω των παικτών του . Λάθος χειρισμός των ερυθρολεύκων που μπορούν να αντιδράσουν με χίλιους άλλους τρόπους ορθά και ξάστερα εφόσον αισθάνονται αδικημένοι. Το τρομερό της υπόθεσης εδώ είναι ότι η κόντρα συνεχίστηκε με τις δηλώσεις και του Βασιλακόπουλου που μίλησε για ευθεία κόντρα. Και με την Εθνική των Νέων να χάνει την προετοιμασία με τους βασικότατους παίκτες του Ολυμπιακού και την ευκαιρία ίσως για ένα μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Κρήτης.

Στην συνέχεια είχαμε τον ΠΑΟ που λογικά είναι βάση τακτικής και του Ολυμπιακού ο κερδισμένος στην κόντρα του τελευταίου με την ΕΟΚ, να κάνει και αυτός την δική του "επίθεση". Με αφορμή το χαστούκι(;) του προπονητή της Εθνικής εφήβων Ηλία Παπαθεοδώρου στον παίκτη των «πρασίνων» Αντώνη Κόνιαρη. Ο Παναθηναϊκός ενοχλήθηκε επειδή πρόκειται για παίκτη του όπως ενοχλήθηκαν και πολλοί δημοσιογράφοι που καλύπτουν το ρεπορτάζ των πρασίνων επειδή δεν έπαιζε πολύ ή σχεδόν καθόλου στην αρχή του τουρνουά ο νέος παίκτης της ομάδας ο Γιάννης Παπαγιάννης. Κοινώς το σωματειακό ρεπορτάζ μπαίνει μέσα στις Εθνικές ομάδες και προσπαθεί να επηρεάσει άμεσα ή έμμεσα καταστάσεις και χρόνους συμμετοχής κτλ. Και μέσα σε όλα είχαμε και την κόντρα που ξέσπασε ακόμα και στα Media για τον προπονητή προπονητή της Εθνικής εφήβων Ηλία Παπαθεοδώρου που έφτασε να συνδυάζεται άκουσον άκουσον και λόγω της κόντρας με άγνωστα συμφέροντα του αδελφού του δημοσιογράφου!

Όλα αυτά κάνουν πολύ κακό στις Εθνικές ομάδες και χαλάνε το κλίμα τους και είναι απαράδεκτο να χρησιμοποιούνται επικοινωνιακά ή και σε επίπεδο παικτών (συμμετοχή τους) οι ομάδες μας με το εθνόσημο για οπαδικούς και σωματειακούς λόγους από τον οποιοδήποτε. Και ειδικά μάλιστα καθώς όλη αυτή η ιστορία μπολιάζει πλέον και στις εύθραυστες μικρές ηλικίες. Όσο για το συμβάν του Παπαθεοδώρου με τον Κόνιαρη σαφώς δεν είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχει χτύπημα. Μάλλον δεν υπάρχει όπως λένε και οι δύο πλευρές. Αλλά το θέμα είναι ότι δώθηκε τρομερή έμφαση. Όλοι οι προπονητές έχουν πέσει σε τέτοιες γκέλες πάνω στην ένταση του αγώνα. Συμφωνώ ότι ειδικά σε μικρές ηλικίες πρέπει να είναι ακόμα προσεκτικότερο καθώς έχουν και τον ρόλο του διαπαιδαγωγού. Αλλά μην πηγαίνουμε και στο άλλο άκρο του αφορισμού. Όταν πρωταγωνιστές σε τέτοια επεισόδια είναι μεγάλα ονόματα, κανείς από πολλούς που τώρα επιτέθηκαν στον Παπαθεοδώρου δεν είπε τίποτα. Είναι σαφώς η κίνηση και μόνο λάθος του Παπαθεοδώρου . Αλλά συμβαίνουν αυτά στον αθλητισμό και στην ένταση του αγώνα. Ασφαλώς δεν πρέπει να επαναληφθεί και είμαι σίγουρος ότι και ο ίδιος ο ανερχόμενος Έλληνας τεχνικός το ξέρει καλά. Από την άλλη να μιλάμε για αφορισμούς και καθαιρέσεις είναι τουλάχιστον ανεπίκαιρο και υποκρύπτει ίσως και άλλες παρυφές του θέματος που πολύ κακώς πήρε τόση έκταση πόσο μάλλον όταν τα παιδιά του ελληνικού μπάσκετ το ξέχασαν και πάνε εξαιρετικά!