Αλήθειες και ψέματα...

Για τον Τρινκέρι τα είπαμε μήνες πριν... Ξέρει μπάσκετ αλλά από το γραφικό Καντού χωρίς άγχος και πίεση σε μια ομάδα με χρυσά μετάλλια, πάντα πρωταγωνίστρια, με μεγάλα ονόματα, άγχος και πίεση κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση είναι. Και δυστυχώς ο ιταλός είναι και ξεροκέφαλος.... Σάμπως και στο Καντού ότι έκανε του μίλαγε κανείς; Εδώ όμως Αντρέα μας είναι Ελλάδα και ξέρουμε και άλλοι το πορτοκαλί τοπάκι....

Πάμε παρακάτω όμως γιατί για εσένα τα είπαμε και ελπίζουμε να βάλεις το κεφάλι κάτω, να αφήσεις την μυθολογία για

μετά το Ευρωμπάσκετ και το πολύ μπλα μπλα, να διορθώσεις χωρίς εγωισμούς τα λάθη σου (όσα μπορείς γιατί 12αδα δεν αλλάζεις πλέον) και να πάμε να πάρουμε τα ματς και να έρθεις μετά να μας πεις δικαιώθηκες και πήρες μετάλλιο και χαλάλι σου (αν διορθώσεις τα λάθη σου)! Πολλά όμως πάντα λέγονται στην Ελλάδα και γράφονται κλασικά από συναδέλφους και για τους παίκτες. Ο καθένας έχει βεβαια την σεβαστή αποψή του και ο καθένας έχει τα δικά του κριτήρια . Άλλοι έχουν τους φίλους τους ή θέλουν να τα βλέπουν όλα τέλεια.

Δικαιωμά τους και δικό μου φυσικά να διαφωνώ όπως διαφωνώ εδώ και καιρό με τα υπερομάδας. Καμία υπερομάδα δεν είδα φέτος και διαφώνησα κάθετα και οριζοντίως. Καλή ομάδα έχουμε. Άλλο αυτό. Καλούς παίκτες απλά. Και επειδή και οι άλλοι είναι ..μισοί από τις απουσίες λέω πάμε για μεταλλιάκι φουλ (όχι ότι δεν μπορούσαμε αλλά σαφώς πιο δύσκολα αν και οι άλλοι ήταν πλήρεις). Τέλος πάντως. Οι παίκτες έχουν και αυτή την ευθύνη τους σαφώς αλλά μικρότερη από τον Τρινκέρι που θα είχε αυτός μικρότερη αν οι παίκτες ηταν βαριεστημένοι και νωθροί. Εγώ δεν είδα κάτι τέτοιο σε αντίθεση με άλλες παλιές χρονιές. Είδα όμως ότι βρέθηκαν προ εκπλήξεων και επειδή δεν είναι στις ομάδες τους που έχουν συγκεκριμένα αντανακλαστικά, πελαγοδρόμησαν και περίμεναν καθοδήγηση που δεν ήρθε ποτέ. Να δούμε και το ρόστερ όμως λίγο. Σπανούλης χωρίς λόγια. Καλύτερος πλέι μείκερ καθαρός της Ευρώπης (ο Διαμαντίδης είναι ίδιας αξίας αλλά ολ αράουντ για να προλάβω σχόλια!).

Αλλά κάνει εύκολα λάθη όταν δεν έχει ειδικά δίπλα του καλό χειριστή και αμυντικό τύπου Μάντζαρη. Αλλά σαφώς ατραξιόν μας και του Ευρωμπάσκετ . Ο Ζήσης είναι ένας χρυσός ρολίστας των 10΄ πλέον. Εμπειρος, κάνει οικονομία, όχι κατάχρηση, αν χρειαστεί ξέρει να βάλει και την μπάλα μέσα στο καλάθι, ηρεμεί την ομάδα αλλά μέχρι εκεί. Άμυνα με την εμπειρία πάιζει. Ο Σλούκας ακόμα παίζει με το ένστικτο, είναι χρήσιμος παίκτης που χωράει παντού αλλά επίσης παγκίτης των 6-7' για να αλλάξει ρυθμό ακόμα. Αλλά με μεγάλο μέλλον μόλις παίζει και άμυνα που είναι βελτιωμένος. Ο Μπράμος που ακούω παράπονα είναι ο γνωστός Μπράμος. Στην μέρα του θα χώσει και τα τρίποντα, παίζει καλή άμυνα σε ψηλά σκληρά γκαρντ και 3αρια αλλά έχει πρόβλημα με τους γρήγορους χαμηλούς. Αν τα έκανε όλα και κατέβαζε και μπάλα θα έπαιρνε 3εκ στο ΝΒΑ με το κορμί που έχει. Ρολίστας πολύ καλός και αυτός. Πάμε πιο πάνω.

Ο Παπανικολάου έχει δουλέψει το σουτ αλλά δεν είναι σουτέρ. Δεν έχει δουλέψει καθόλου τρίπλα και ένας εναντίον ενός και στο 5 εναντίον 5 είναι προβλέψιμος και αργός. Γι αυτό άλλωστε είδατε καμία ομάδα να δίνει ρέστα να τον πάρει ΝΒΑ; Γιατί εγώ είδα ότι δίνουν ο ένας στον άλλο τα δικαιωματά του μέχρι να μάθει ακόμα βασικά πράματα στην επίθεση γιατί από ενέργεια και δύναμη και άμυνα είναι έτοιμος για το άλμα. Αλλά καμία σχέση με τους άλλους ΝΒΑερς ακόμα... Μην τρελαθούμε κιόλας... Ο Περπέρογλου;Ο κλασικός πάικτης ομάδας με πολλά προτερήματα Περπέρογλου που είναι του 7,5 -8 και παίζει πάντα σε αυτό. Πάμε στους ψηλούς.

Ο Μαυροκεφαλίδης; Ένας πάικτης στο 4 και 5 χρήσιμος με καλό σκορ και σουτ, δεν παίζει ακριβώς με πλάτη, δεν είναι πολύ δυνατός, χάνει στα πόδια. Κοινώς ένας παίκτης για 10΄σε μια καλή ομάδα γι αυτό δεν βρήκε έξω συμβόλαιο μεγάλο (ασε τα 10ημερα..) σε μεγάλο γκρουπ. Ο Καββαδάς άλλη ιστορία (εννοώ το πως μπήκε σε αυτή την ομάδα). Απλά ταλέντο ούτε καν το πολύ μεγάλο, δουλεύει, αλλά μάλλον λάθος καθώς πέρσι βάρυνε και έκανε μέχρι και αιρ μπολ σε βολή και στον Πανιώνιο, τον ελληνικό Πανιώνιο μειώθηκε ο χρόνος συμμετοχής του αντί να αυξηθεί. Έχει μέλλον αρκεί να δουλέψει σωστά, αλλά δεν χωράει σε καμία Εθνική τώρα και ας είναι φιλότιμος.

Ο Πρίντεζης είναι παίκτης πρώτης γραμμής με τα up down που τον διακρίνουν πάντως αλλά δεν είναι ο σταρ, ο ΝΒΑερ, ο παίκτης που στην κακή μέρα θα βάλει 15π και θα τον νοιώσεις. Ο Μπουρούσης έχει κάποιες αδυναμίες όπως την πλάτη και την άμυνα αλλά και πολλά καλά για ψηλό και γι αυτό βρίσκει καλές δουλειές. Ο Φώτσης είναι εκτελεστής από μακρυά, διαβάζει πολύ τον αντίπαλο, τεράστια εμπειρία, ας μεγάλωσε είναι πρώτης γραμμής και με τρομερές δεύτερες και τρίτες άμυνες που δεν φαίνονται... Και ο Καϊμακόγλου. Ο απόλυτος καλός και πολυεργαλείο ρολίστας. Δεν κάνει τίποτα στο 9, τα κάνει όλα στο 7. Μάγκας. Χωρίς να έχει ταλέντο.

Μετά από όλα αυτά είναι σαφές ότι η ομάδα πλην του Σπανούλη και μετά Φώτση και Μπουρούση σαν πάικτες πρώτης γραμμής αλλά δεύτερο επίπεδο σαν πρωταγωνιστές εννοώ, δεν έχει άλλους παικταράδες όπως τους γράφουν. Έχει όμως υπερχρήσιμα παιδιά που χωράνε οι περισσότεροι σε κάθε εθνική ομάδα και κλαμπ της Ευρώπης γιατί κάνουν πολύτιμες δουλειές και είναι παίκτες ομάδας που αγαπά ο κάθε προπονητής. Γι αυτό και λέμε ότι πρέπει να έχουν καλό προπονητή που να δουλέψει στο σωστό πνεύμα για να προκύψει έργο .Αν περιμένουμε το κάθε ένα από τα παιδιά αυτά να πάρει την ομάδα πάνω μόνος του κακώς το περιμένετε, προσγειωθείτε και μην τους κατηγορείτε. Αν καποιοι τους βάφτισαν ΝΒΑερς μάλλον βλέπουν άλλο μπάσκετ....