Top of the Lake

Ένα 12χρονο κορίτσι με ίσια ,κατάμαυρα μαλλιά περπατάει αργά προς το βυθό μιας παγωμένης λίμνης. Μοιάζει να προσπαθεί να αυτοκτονήσει. Έτσι ξεκινάει ο πιλότος του Top of the Lake.

Η μίνι σειρά επτά επεισοδίων των UKTV/BBC Two/Sundance Channel δεν είναι μια συνηθισμένη αστυνομική ιστορία. Δεν έχει ιδιοφυίες αστυνομικούς που τα βρίσκουν όλα βολικά στο δρόμο τους, ούτε φανταχτερά εργαστήρια σήμανσης και ξεκάθαρα κακούς και καλούς χαρακτήρες.

Σε

μια μικρή πόλη της Νέας Ζηλανδίας , το Laketop, η μικρή Tui προσπαθεί να πνιγεί στη λίμνη , όμως για καλή της τύχη περαστικοί προλαβαίνουν να την σώσουν και να την μεταφέρουν στο κοντινότερο νοσοκομείο όπου μέσα σε άλλα διαπιστώνεται ότι είναι έγκυος. Δεν αποκαλύπτει ποιός είναι ο πατέρας και ύστερα από λίγο εξαφανίζεται. Ήδη από την αρχή η σειρά σε πετάει στον τοίχο με ένα τόσο άβολο θέμα, για να ξέρεις τι θα επακολουθήσει. Η ντετέκτιβ Robin Griffin που κατάγεται από το Laketop, καλείται από το Σίδνεϋ να διερευνήσει την υπόθεση. Η Elisabeth Moss μεταμορφώνεται εδώ , δεν είναι πια η φιλόδοξη Peggy του Mad Men. Είναι οργισμένη, εμμονική, κάνει την Tui προσωπική υπόθεση, βλέπει στα μάτια της τον εαυτό της σε παιδική ηλικία. Γυρνώντας πίσω , καλείτα να αντιμετωπίσει το όχι και τόσο ευχάριστο παρελθόν της , την οικογένειά της και έναν εφηβικό έρωτα που δεν κατέληξε όπως ήθελε. Χρυσή σφαίρα γυναικείου ρόλου σε μίνι σειρά για την Moss εδώ , πανάξια.

Εδώ όμως δεν είναι μεγαλούπολη , η αστυνομία δεν φαίνεται να έχει πάρει ζεστά το θέμα, οι άνθρωποι δεν θέλουν να ταράξουν την καθημερινότητά τους και ο Matt, o πατέρας της Tui με τους δύο γιούς του είναι από αυτούς που ας πούμε ότι μπορεί να ελέγξει τις αρχές και να κλείσει και μερικά στόματα αν χρειαστεί. Έμπορος ναρκωτικών, ζει απομονωμένος στο βουνό σε ένα σπίτι που δεν μπαίνει κανείς και σχεδόν κάθε μέρα αυτομαστιγώνεται μπροστά στον τάφο της γυναίκας του. Ο Peter Mullan είναι τρομακτικός. Έχει αυτό το ύφος του ανθρώπου που ελέγχει τα πάντα, το βλέμμα "I own you", με εκλάμψεις παράνοιας.

Λίγο πιο κάτω στις όχθες της λίμνης η GJ αγοράζει μια έκταση και φτιάχνει ένα κοινόβιο για κακοποιημένες γυναίκες. Ζουν σε κοντέινερ , είναι σχεδόν όλες εσήλικες και η εξαιρετική Holly Hunter στο ρόλο της GJ είναι ο πνευματικός γκουρού τους στο δρόμο να ξαναβρούν τον εαυτό τους. Δυστυχώς γιαυτήν η έκταση αυτή θεωρείται από τον Matt οικογενειακή περιουσία και οι γιοί του αναλαμβάνουν να πουν "δύο λόγια" σε αυτόν που της πούλησε τον "Paradise" , όπως είναι το όνομα της περιοχής.

Το αποτέλεσμα που βγαίνει στην οθόνη είναι άβολο. Ενοχλητικό. Καταθλιπτικό πολλές φορές. Εκτός του προφανούς , της παιδικής κακοποίησης που δεν είναι εύκολο να το χωνέψεις, η σειρά δεν φτιάχτηκε για να νοιώσεις καλά. Είναι δύσκολη, θέλει χρόνο και υπομονή. Είναι αργή, πολλές φορές δεν "μιλάει" πολύ αλλά σε αφήνει να ψαχτείς, η GJ μιλάει με γρίφους, οι χαρακτήρες δεν είναι αψεγάδιαστοι , έχει σεξ αλλά του τύπου μια 50αρα πληρώνει κάποιον να την πηδήξει - no strings attached- , το αφεντικό της Robin θέλει την ησυχία του και όχι να πάει κόντρα σε έναν έμπορο ναρκωτικών και συν τοις άλλοις νοιώθεις την υγρασία της λίμνης να σου τρυπάει τα κόκαλα. Συχνά εκεί που παρακολουθείς , η εξέλιξη της ιστορίας θα σου ρίχνει μια γροθιά στο στομάχι και μόλις πέσεις στα γόνατα θα σου ρίχνει άλλη μία και θα σε κάνει να κλάψεις, να θυμώσεις, να θες να μπεις στην οθόνη και να πάρεις ένα όπλο να κάνεις αυτό που πρέπει ΔΙΑΟΛΕ!

Το setting στη Νέα Ζηλανδία είνα υπέροχο. Τα τοπία ,από της όχθες της λίμης μέχρι την κορυφή του βουνού είναι μαγευτικά. Σε ηρεμούν, σε νανουρίζουν, σε κάνουν να ονειρεύεσαι ταξίδια εκεί μέχρι να σε ξυπνήσουν οι γροθιές στο στομάχι που λέγαμε. Η Jane Champion γράφει, σκηνοθετεί και εκμεταλεύεται το setting για να μας δώσει μια από τις πιο έντονες και creepy τηλεοπτικές εμπειρίες.

Το Top of the Lake είναι η τέλεια τηλεόραση. Δεν κάνει "θόρυβο" , ίσως δεν είναι για όλους, είναι όμως από αυτές τις σειρές -που όπως λέω καμιά φορά- ,όταν τελειώνουν ίσως είσαι λίγο καλύτερος άνθρωπος.