Συμφωνια με γερμανικο "πατρον"

Ρεπορτάζ : Άγγελος Αθανασόπουλος
(από το Βήμα της Κυριακής)
Η Ανγκελα Μέρκελ είχε δίκιο. Η Σύνοδος Κορυφής του Δεκεµβρίου δεν έφερε κοσµογονικές αλλαγές στην ευρωζώνη. Η «Μεγάλη Λύση» όµως ίσως άρχισε να αχνοφαίνεται, µε ορίζοντα τον Μάρτιο. Και φέρει, όπως και το Μάαστριχτ, τη σφραγίδα της γερµανικής...
πειθαρχίας, ανοίγοντας παράλληλα τον δρόµο για εµβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Επειτα από σκληρές διαπραγµατεύσεις και µε θύµα τη Βρετανία, η οποία επέλεξε την αποµόνωση, αποφασίστηκε το βήµα προς µια διακυβερνητική συµφωνία. Ο πυρήνας της θα είναι οι «17» της ευρωζώνης και οι πόρτες ανοιχτές για τουλάχιστον άλλες εννέα χώρες. Οι Βουλγαρία, Δανία, Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία και Ρουµανία δήλωσαν ότι θα συµµετάσχουν, ενώ οι Τσεχία, Σουηδία, Ουγγαρία δήλωσαν ότι θα συµβουλευθούν τα κοινοβούλιά τους.

Ο στόχος είναι απλός: στενότερος συντονισµός της δηµοσιονοµικής πολιτικής µε βάση τις επιταγές του Βερολίνου. Ο γαλλογερµανικός άξονας επιβεβαίωσε την κυριαρχία του, ενώ στο βάθος αναδύεται η «µεγάλη ελπίδα»: ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) θα αναλάβει τον ρόλο που της αναλογεί. Οι ανησυχίες δεν είναι λίγες. Μια διακυβερνητική συµφωνία µπορεί να αντιµετωπίσει νοµικά εµπόδια. Ηδη ακούγονται φωνές για µια «Ευρώπη δύο ταχυτήτων» και κατάργηση της ισοτιµίας των κρατών-µελών στη λήψη αποφάσεων. Τα σπουδαία µεταφέρονται πλέον τον Μάρτιο – εκτός αν οι αγορές έχουν άλλα σχέδια...

Το Βερολίνο είχε καταστήσει σαφές ότι δεν ήταν διατεθειµένο να υποχωρήσει στα βασικά αιτήµατά του. Η δήλωση των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της ευρωζώνης είναι γεµάτη µε γερµανικά... αποτυπώµατα. Σε ορισµένα σηµεία πάντως υπάρχουν γαλλικές «πινελιές». Η «σιδηρά καγκελάριος» κέρδισε τη µάχη για τους ισοσκελισµένους προϋπολογισµούς και για την πρόβλεψη το ετήσιο διαρθρωτικό έλλειµµα να µην υπερβαίνει το 0,5% του ΑΕΠ. Στο ίδιο µοτίβο κινείται η θέσπιση ενός εθνικού «χρυσού κανόνα» για το έλλειµµα και το χρέος. Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) θα επαληθεύει αν αυτό γίνεται µε τρόπο ορθό. Αυτή η γαλλική ντρίµπλα είχε σκοπό να µην πλήττεται ευθέως η... γκωλική παράδοση της εθνικής κυριαρχίας.

Στη δήλωση των «17» αναφέρονται οι, γερµανικών αποχρώσεων, προτάσεις της Επιτροπής τόσο για την επιβολή αυτόµατων κυρώσεων σε όσα κράτη δεν τηρούν το όριο του 3% για το έλλειµµα, ενώ προβλέπεται ότι οι κυρώσεις (όπως π.χ. το πάγωµα διαρθρωτικών κονδυλίων) δεν θα επιβάλλονται µόνο σε περίπτωση που συγκεντρώνεται µια αντίστροφη ενισχυµένη πλειοψηφία. Επιπλέον, επισηµαίνονται η αυστηρότατη δηµοσιονοµική επιτήρηση των Βρυξελλών Ουσιαστικά, «η Κοµισιόν γίνεται το πρόπλασµα για ένα µελλοντικό ευρωπαϊκό υπουργείο Οικονοµικών» σηµειώνει υψηλόβαθµηευρωπαϊκή πηγή. Κοινοτικές πηγές µιλώντας προς «Το Βήµα» σηµείωναν: «Εκ πρώτης όψεως ο µεγάλος κερδισµένος στο σηµείο αυτό είναι ο Νικολά Σαρκοζί. Και αυτό διότι δεν έκρυψε ποτέ την προτίµησή του στις διακυβερνητικές λύσεις». Το Βερολίνο επιθυµούσε πραγµατικά µια συµφωνία σε επίπε