Σβαστικες και αλυσιδες στα θρανια

Ρεπορτάζ : Στέλιος Βογιατζάκης
(από το Έθνος της Κυριακής)
Η απλοϊκότητα της συνθηματολογίας και η αίσθηση της δύναμης που προσφέρει στους υποστηρικτές της η Χρυσή Αυγή είναι τα δύο κύρια στοιχεία που την κάνουν ελκυστική σε νέα παιδιά, που δεν έχουν τις γνώσεις...
και την ωριμότητα για να αναγνωρίσουν το πραγματικό πρόσωπό της.
Το γεγονός ότι η ίδια η οργάνωση έχει μείνει προς το παρόν μόνο στα λόγια και δεν έχει πραγματοποιήσει τις απειλές της για οργανωμένες εκστρατείες ενημέρωσης στα σχολεία, όπως είχε υποσχεθεί για την επέτειο του Πολυτεχνείου, δεν αλλάζει την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθείΑκόμα και χωρίς τη φυσική παρουσία μελών της, η ιδεολογία της οργάνωσης εκφράζεται ανοιχτά με τις σβάστικες που ζωγραφίζουν πολλοί μαθητές στα θρανία τους και, σπανιότερα, με προπηλακισμούς και χρήση σωματικής βίας εις βάρος μεταναστών ή Ελλήνων συμμαθητών τους που αντιδρούν στις προκλήσεις.Το χειρότερο είναι ότι η πλειονότητα των περιστατικών που συμβαίνουν στα σχολεία δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας γιατί, όπως λένε αρκετοί εκπαιδευτικοί, «οι σύλλογοι των σχολείων αποφεύγουν τη δημοσιοποίηση λόγω του φόβου που αισθάνονται. Είναι ελάχιστες οι εξαιρέσεις ανθρώπων που είπαν "μέχρι εδώ"». Η θυματοποίηση παιδιών μεταναστών από ακροδεξιές ομάδες στον χώρο του σχολείου δεν είναι φαινόμενο που γεννήθηκε με τη ραγδαία άνοδο της Χρυσής Αυγής.Μεμονωμένα περιστατικά καταγράφονταν και στο παρελθόν αλλά πλέον τα προβλήματα γενικεύονται. «Η συμμετοχή της Χρυσής Αυγής στη Βουλή ενίσχυσε την ένταση των φαινομένων και συνέβαλε στην ποσοτική τους αύξηση. Πολλοί νέοι άνθρωποι αισθάνθηκαν απελευθερωμένοι και ισχυροί για να εκφραστούν με αυτόν τον τρόπο.Πιστεύουν ότι δεν πρέπει και δεν θα τιμωρηθούν γι' αυτά που κάνουν, ενώ έχουν την εντύπωση ότι οι πράξεις τους έχουν μια ευρύτερη κοινωνική αποδοχή», λέει το μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Κέντρου Μελετών και Τεκμηρίωσης της ΟΛΜΕ Παύλος Χαραμής.Αν και τα φαινόμενα υποστήριξης της Χρυσής Αυγής περιορίζονται συνήθως σε σβάστικες και συνθήματα που ζωγραφίζονται σε τοίχους και θρανία, είναι πλέον φανερό ότι οι νεαροί υποστηρικτές της οργάνωσης έχουν «ψηλώσει» αρκετούς πόντους και κάνουν πιο έντονη την παρουσία τους. Κάποιες φορές μάλιστα δεν χάνουν την ευκαιρία να εκφραστούν ανοιχτά σε σχολικές εκδηλώσεις προκαλώντας την αντίδραση των καθηγητών και των συμμαθητών τους.Είναι χαρακτηριστική η ιστορία που διηγείται η εκπαιδευτικός Ζαχαρούλα Ντάλε, η οποία διδάσκει σε λύκειο της Αθήνας.Αντιδράσεις
«Στη γιορτή για την 28η Οκτωβρίου κάναμε μια έκθεση φωτογραφίας. Σύμφωνα με τις οδηγίες που είχαμε λάβει, το θέμα δεν θα έπρεπε να αφορά μόνο το ?ΟΧΙ? αλλά ολόκληρη την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην Ελλάδα. Στην έκθεση είχαμε και μια φωτογραφία στην οποία απεικονίζονταν ο Αρης Βελουχιώτης, ο Ναπολέων Ζέρβας και άλλοι οπλαρχηγοί της αντίστασης.Μόλις είδαν τη φωτογραφία κάποιοι από τους μαθητές, άρχισαν να φωνάζουν και να λένε ότι η φωτογραφία του Βελουχιώτη πρέπει να φύγει και ότι δεν θα επιτρέψου