Στερνη μου γνωση...

Γράφει η Μαρία Ψαράκη
Αγαπητό Fimotro,
Μέρες τώρα ακούμε για το περιβόητο κούρεμα, για τις επιπτώσεις που θα έχει αυτό στην καθημερινότητα μας, ενώ μήνες ολόκληρους βιώνουμε άλλος περισσότερο, άλλο λιγότερο, περικοπές μισθών, συντάξεων και επιδομάτων. Και είναι...
βεβαίως φυσιολογικό να αναρωτιέται κάποιος ποια είναι τα αίτια που μας οδήγησαν σήμερα στο χείλος της χρεοκοπίας, σε μια χρεοκοπία που ολοένα και μας πλησιάζει, που όλο είναι έξω από την πόρτα μας και όλο κάθε φορά ξεγλιστράμε και της ξεφεύγουμε.
Όλοι δε οι αρμόδιοι υπεύθυνοι- ανεύθυνοι ένας- ένας μιλάνε τώρα και με περισσό θράσος τοποθετούνται, λέγοντας το τι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει τότε, ώστε να είχαμε αποφύγει τα χειρότερα. Οι αρχηγοί των δύο μεγάλων κομμάτων που κυβέρνησαν τον τόπο κάθε φορά που ερωτώνται καταφεύγουν, με πληκτικό και μονότονο κάθε φορά τρόπο, στη μόνιμη και γνωστή τους επωδό: '' οι προηγούμενοι φταίνε, τα δικά τους λάθη πληρώνουμε και τα δικά τους λάθη προσπαθούμε τώρα εμείς να διορθώσουμε ''.
Και πάει λέγοντας. Και φυσικά άκρη δε βρίσκεται. Και βεβαίως δεν μιλάνε μόνο οι πολιτικοί αρχηγοί, αλλά και βουλευτές, βουλευτές που όλα αυτά τα χρόνια απλά συμμετείχαν στο χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα που σήμερα μας έφερε στο χείλος της αβύσσου, χωρίς να μιλάνε, χωρίς να προσπαθούν να αλλάξουν κάτι, χωρίς να βγουν μια φορά να πουν ευθαρσώς την άποψη τους, βουλευτές που βολεύτηκαν, χωρίς καμία διάθεση αντίστασης στη γλυκιά, ζεστή ασφάλεια της τόσο βολικής κομματικής πειθαρχίας και στην εξασφάλιση που τους παρείχαν η βουλευτική τους αποζημίωση και το πλήθος των προνομίων που τους πρόσφερε η βουλευτική τους ιδιότητα.
Και ο κατάλογος αυτός έχει δυστυχώς συνέχεια. Μήπως, όλα αυτά τα χρόνια που το χρέος και το έλλειμμα του τόπου διογκωνόταν επικίνδυνα, όταν παρά τα δάνεια που εξοφλούσαμε με τα ληστρικά επιτόκια και τους δυσβάσταχτους τόκους που αποπληρώναμε συνεχίζαμε να δανειζόμαστε ασύστολα, σπάταλα και απερίσκεπτα, ακούσαμε κάποιον από τους εγχώριους τραπεζίτες με τους παχυλούς μισθούς να επισημαίνουν λάθη ή να στιγματίζουν πολιτικο-οικονομικές τακτικές και στρατηγικές των δύο κομμάτων εξουσίας που αργά, αλλά σταθερά διέλυαν με τις επιλογές τους τον τόπο; Ο κύριος Προβόπουλος π.χ πού ήταν από τα μέσα του 2008 που ανέλαβε τη θέση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος; Τώρα που μας τα λέτε ,κύριε Διοικητά, τα γνωστά, του τύπου '' αν είχαμε πάρει μέτρα '', '' αν είχαμε πράξει διαφορετικά '' είναι δυστυχώς για όλους μας πολύ αργά.
Ή μήπως είδαμε κάποιον από τους Υπουργούς Άμυνας που πέρασαν από τη νευραλγική αυτή θέση- και την χαρακτηρίζω νευραλγική, τόσο λόγω της σημασίας που έχει για μια χώρα η Άμυνα της, αλλά και λόγω των τεράστιων χρηματικών ποσών που αλλάζουν χέρια κατά την αγορά αμυντικού εξοπλισμού- είδαμε αναρωτιέμαι, κάποιον από τους συγκεκριμένους υπουργούς και των δύο φυσικά κομμάτων, να βάζουν φρένο στην αγορά οπλικών συστημάτων και στη κατασπατάληση δημοσίου χρήματος; Αξίζει να σημειωθεί ότι η χώρα μας, το 2009, ξόδεψε σε αμυντι