Πως θα γινει η καλυψη στους πληροφοριοδοτες για φοροδιαφυγη

Νομικό πλαίσιο, κατά τα βρετανικά πρότυπα, που θα παρέχει νομική κάλυψη σε όσους αποκαλύψουν υποθέσεις φοροδιαφυγής ετοιμάζει η κυβέρνηση. Τα κενά στο υφιστάμενο καθεστώς και η απουσία...
«κινήτρου». Εντός του έτους το σχετικό νομοθέτημα, σύμφωνα με τα Νέα.
Για τα Luxleaks, το σκάνδαλο που συγκλόνισε το Λουξεμβούργο με τις συμφωνίες αποφυγής φόρων δισεκατομμυρίων ανάμεσα στις φορολογικές Αρχές της χώρας και σε πολυεθνικές, το πρόσωπο - κλειδί ήταν ο Αντουάν Ντελτούρ.
Για τα Panama Papers, με τη διαρροή 11,5 εκατομμυρίων εγγράφων αναφορικά με τη δραστηριότητα 214.488 οφσόρ, γνωρίζουμε μόνο το ψευδώνυμο: Τζον Ντόου.
Για τη λίστα Λαγκάρντ, με τους 130.000 πιθανούς φοροφυγάδες διαφόρων εθνικοτήτων με λογαριασμούς σε ελβετικές τράπεζες, το πρόσωπο που έριξε φως στην υπόθεση είναι ο Ερβέ Φαλσιανί.
Πίσω από τις αποκαλύψεις μεγάλων οικονομικών σκανδάλων τα τελευταία χρόνια κρύβεται ένα βαθύ λαρύγγι. Πίσω από τους επίδοξους έλληνες πληροφοριοδότες βρίσκεται το - σχεδόν - απόλυτο νομικό κενό.
Αν σήμερα κάποιος εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα θελήσει να αποκαλύψει στις αρμόδιες Αρχές μια οργανωμένη επιχείρηση φοροδιαφυγής, προφανώς μπορεί να το κάνει, αλλά δεν έχει κανένα εχέγγυο προστασίας. Το πιθανότερο είναι ότι θα βρεθεί αντιμέτωπος με αγωγές και μηνύσεις, ενώ με μαθηματική ακρίβεια θα χάσει τη δουλειά του.

Η μεταχείριση του πληροφοριοδότη
Ανάλογα με τη χώρα στην οποία γίνεται η αποκάλυψη των στοιχείων, η μεταχείριση του whistleblower, του πληροφοριοδότη, είναι διαφορετική. Στη χειρότερη περίπτωση δεν υπάρχει επαρκές νομικό υπόβαθρο. Σε αυτή την κατηγορία συγκαταλέγεται η Ελλάδα. Προ ετών, υπάλληλος σε μια από τις μεγαλύτερες ΔΕΚΟ αποκάλυψε πληροφορίες σε σχέση με κακοδιαχείριση. Τελικά έχασε τη δουλειά του. Το νομικό πλαίσιο δεν ήταν επαρκές για να τον προστατέψει.
Απέναντι από το χειρότερο υπάρχει πάντα το καλύτερο: πλήρης νομική κάλυψη και προστασία της εργασίας όσων δίνουν πληροφορίες ικανές να αποτρέψουν ζημιά του δημοσίου συμφέροντος. Σε αυτή την κατηγορία τα πανευρωπαϊκά πρωτεία κρατά η Βρετανία. Το δικό της μοντέλο σχεδιάζει τώρα να αντιγράψει η Γενική Γραμματεία για την Καταπολέμηση της Διαφθοράς.
Στην πλέον προσοδοφόρα κατηγορία χωρών αναφορικά με τη μεταχείριση των whistleblowers μάλλον τοποθετούνται οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Το 2006 πέρασε ομοσπονδιακός νόμος σύμφωνα με τον οποίο ο πληροφοριοδότης δικαιούται ποσοστό 30% επί των κρατικών εσόδων που θα προκύψουν στη βάση των δικών του καταθέσεων. Κάπως έτσι ο Μπράντλεϊ Μπίργκενφελντ, ο τραπεζίτης σε υποκατάστημα της UBS στη Γενεύη ο οποίος κάρφωσε τις πρακτικές του ελβετικού κολοσσού που είχαν ως αποτέλεσμα εκτεταμένη απώλεια εσόδων για τις ΗΠΑ λόγω φοροδιαφυγής, δεν απέφυγε τη φυλακή (40 μήνες με την κατηγορία της συνέργειας), πλην όμως έλαβε χρηματικό έπαθλο 104 εκατ. δολαρίων. Σήμερα ζει στη βίλα του στο Μαϊάμι και καταγράφηκε στη μέχρι τώρα ιστορία του whisteblowing ως ο πλέον κερδισμένος πληροφοριοδότης.