Οταν πλακωνομασταν με τον μακη, τον σωκρατη και τον χρηστο...

ΠΑΛΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ ΠΟΥ ΘΥΜΑΤΑΙ Ο ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ...
Η ιστορία γράφει και δεν ξεγράφει. Ειδικά γι αυτούς που έζησαν το διαδίκτυο σε παλαιότερες εποχές, πολύ καλύτερες, παρά τα όσα λέγονται, από τις σημερινές.
Τότε σημασία είχε ποιος θα γράψει το πιο σκληρό σχόλιο. Ποιος θα γίνει ο πιο αντιπαθής!...
Ποιος θα βρίσει περισσότερο τον άλλον! Μιλάμε σοβαρά. Σε μια εποχή εντελώς διαφορετική, ο Σφακιανάκης, πριν καν ανακαλυφθούν οι απάτες με τις πιστωτικές κάρτες στο διαδίκτυο, πολύ πριν τους ηλεκτρονικούς παιδεραστές, και τους ανώμαλους που κυκλοφορούν σήμερα, είχε μια πολύ περίεργη δουλειά. Να ασχολείται με τη δημοσιογραφική πιάτσα και όλα όσα συνέβαιναν σε μια εποχή που έδειχνε ότι τα παραδοσιακά ΜΜΕ θα καταρρεύσουν πολύ σύντομα.
Στα σπάργανα της υπηρεσίας Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος του έσκαγαν υποθέσεις που ούτε στον χειρότερο εφιάλτη του δεν είχε φανταστεί! Νεαρός σε ηλικία, οι μηνύσεις έπεφταν βροχή, μηνύσεις που ούτε μπορούσε να φανταστεί ότι θα διαχειριστεί αυτός και η υπηρεσία του.
Διευθυντές καναλιών, παρουσιαστές πολιτικών και αποκαλυπτικών εκπομπών, αρχισυντάκτες ειδήσεων, δημοσιογράφοι συνωστίζονταν στο γραφείο του για να αποδείξουν ότι δεν ήταν οι διαχειριστές και οι συντάκτες των σχολίων που έφεραν τις μηνύσεις.
Στο γραφείο του όμως συνωστίζονταν και αυτοί που ήθελαν να τιμωρήσουν αυτούς που δεν είχαν ταυτότητα! Πραγματικός συνωστισμός. Ο ένας πάνω στον άλλον! Περασμένα ξεχασμένα όμως αυτά...
Τουλάχιστον τότε όλα αυτά αφορούσαν ζητήματα προσωπικής τιμής. Όχι κρατικής ή άλλης διαφήμισης....
Ο Μανώλης Σφακιανάκης σε γενικές γραμμές επιτέλεσε άριστα το καθήκον του στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Υπεύθυνος αξιωματικός, δίκαιος στις υποθέσεις που ανέλαβε, έπεσε θύμα, όπως ακριβώς έπεσε το σημερινό σύστημα των ΜΜΕ. Από την υπερβολική έκθεση στη δημοσιότητα...
Στην Ελλάδα των κομπλεξικών αυτό πληρώνεται πολύ ακριβά...
Γ.Π.