''ο γερμανικος χειρισμος της κρισης μπορει να οδηγησει σε καταστροφη''...

Μετά την ολομέτωπη επίθεση του Γερμανού Νομπελίστα Γκίντερ Γκρας στη Γερμανία και τον τρόπο που χειρίζεται την ευρωπαϊκή κρίση χρέους, ακόμα ένας σημαντικότατος πολιτικός διανοητής – Γερμανός και αυτή τη φορά – έρχεται...
να απευθύνει δραματική προειδοποίηση για τον τρόπο που το Βερολίνο διαχειρίζεται την κρίση. Όπως αναφέρει ο Γιούργκεν Χάμπερμας, ο χειρισμός της ευρωπαϊκής κρίσης από τη Γερμανία “ξυπνά τα φαντάσματα της Ιστορίας” και απειλεί “να οδηγήσει σε καταστροφή”. Κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Πανεπιστήμιο της Λουβέν στο Βέλγιο, απηύθυνε παράλληλα έκκληση για μεγαλύτερη “αλληλεγγύη” και “περισσότερη Ευρώπη”.

Ο 83χρονος καθηγητής κοινωνιολογίας και φιλοσοφίας- από τους σημαντικότερους εν ζωή εκπροσώπους της νεομαρξιστικής Σχολής της Φρανκφούρτης- η πολιτική σκέψη του οποίου, όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά ο βρετανικός Guardian, «συνέβαλε στη διαμόρφωση της Γερμανίας τα τελευταία 50 χρόνια», τόνισε ότι η φιλελεύθερη δημοκρατία που απολαμβάνει η χώρα του μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο «δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη» και ότι «ο ηγεμονικός ρόλος της Γερμανίας μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή».

Στην πρώτη μέχρι σήμερα μεγάλη ομιλία του για την ευρωπαϊκή κρίση, ο Χάμπερμας επέκρινε τους χειρισμούς των Ευρωπαίων ηγετών, όσο και αυτούς των γραφειοκρατών των Βρυξελλών και ζήτησε να μετατραπεί η Ευρωπαϊκή Ένωση σε “υπερεθνική δημοκρατία” και η ευρωζώνη “σε πλήρως λειτουργική πολιτική ένωση”.

Επιπλέον, ο Χάμπερμας τάχθηκε ξεκάθαρα υπέρ της ομοσπονδιοποίησης της ΕΕ, και την επίδειξη αλληλεγγύης από πλευράς Γερμανίας, κάτι που όπως είπε, “είναι προς το συμφέρον της χώρας”.

“Η κυβέρνηση της Γερμανίας κρατά το κλειδί της τύχης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα χέρια της”, δήλωσε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας: “το βασικό ερώτημα δεν είναι μόνο αν η Γερμανία είναι σε θέση να αναλάβει πρωτοβουλία, αλλά επίσης το κατά πόσο κάτι τέτοιο είναι προς το συμφέρον της”.

«Ο ηγετικός ρόλος που έλαχε σήμερα στη Γερμανία δεν ξυπνά απλώς τα φαντάσματα της Ιστορίας», τόνισε ο γερμανός διανοητής, «αλλά μας βάζει σε πειρασμό να ακολουθήσουμε μία μονομερή, εθνική πορεία, ή ακόμα και να υποκύψουμε στη φαντασίωση ισχύος μιας «Γερμανικής Ευρώπης».

“Εμείς οι Γερμανοί οφείλουμε να έχουμε διδαχθεί από τις καταστροφές του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, ότι η οριστική αποφυγή του διλήμματος ενός ημι- ηγεμονικού στάτους, το οποίο σπανιώς μπορεί να διατηρηθεί χωρίς να διολισθίσει σε συγκρούσεις, είναι προς το εθνικό μας συμφέρον”.

Ο Γερμανός φιλόσοφος ζήτησε τη ριζική αναθεώρηση της γραμμής που ακολουθεί σήμερα η χώρα του και τη στροφή από τις απαιτήσεις για «σταθεροποίηση» των δημοσιονομικών, συρρίκνωση του κράτους πρόνοιας και των δημοσίων υπηρεσιών, σε μία πολιτική «αλληλεγγύης», με τις ευθύνες να αναλαμβάνονται από κοινού από το σύνολο της ευρωζώνης, την κοινοτικοποίηση του χρέους και την έκδοση ευρωομολόγων.