Μεταρρυθμιστικη υποκρισια, μια απαντηση που θα συζητηθει για καιρο

Γράφει ο "Παραπολιτικός"
Άλλη μια ανάρτηση, από το γνωστό σε όλους για τις πολιτικές επιθέσεις προς το ΠΑΣΟΚ και τον Πρόεδρο του blog, πήρε σάρκα και οστά. Η αφορμή για την εκ νέου επίθεση υπήρξε η αναφορά κορυφαίου στελέχους για το κυβερνητικό έργο...
του ΠΑΣΟΚ, την τελευταία τριετία.
Το μεγάλο σφάλμα του; Nα μην αναφερθεί στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού Γ.Παπανδρεου. Αυτόματα θεωρήθηκε και ως συνειδητή απόφαση της σημερινής ηγεσίας του Κινήματος να παραλείπεται από τον δημόσιο λόγο όλων των στελεχών του.

Πριν λίγες ημέρες κορυφαίο στέλεχος χαρακτήρισε την κυβέρνηση Παπανδρέου κατώτερη των περιστάσεων λόγω και την οικονομικής κρίσης. Η αντιμετώπιση του συγκεκριμένου blog ήταν μια θετική ανάρτηση για τις μελλοντικές πρωτοβουλίες και κινήσεις του.
Ο όρος «δύο μέτρα και δύο σταθμά», παίρνει επίσης σάρκα και οστά. Όπως και ο όρος φάσκω και αντιφάσκω, ομοίως. Κάποιες ημέρες ενοχλεί η μη αναφορά στον Παπανδρέου και κάποιες άλλες όχι. Γιατί αξία για το blog έχει ποιος το λέει και όχι το τι λέει.
Ο Παπανδρέου δεν χρειάζεται τέτοιου είδους υπερασπιστικές λογικές γιατί πολύ απλά δεν τις έχει ανάγκη. Περισσότερο κακό του κάνουν παρά καλό. Το τελευταίο αναφέρεται για να μην χαρακτηριστώ ως εγκάθετος βενιζελικός ή ως παπαγαλάκι της Ιπποκράτους.

Επίσης ενημερωθήκαμε ότι η κριτική μας ενόχλησε. Άλλωστε, το είχαμε αναφέρει ότι θα την κάνουμε και πιστεύουμε ότι ήταν και είναι καλοπροαίρετη και με επιχειρήματα.
Θα περιμέναμε απάντηση στα ερωτήματα που θέσαμε και όχι γιατί τα θέσαμε. Στα χωριά μας το λένε και «στρίβειν δια του αρραβώνος», αν και δεν είμαι «βοσκός». Αποτελεί όμως τιμή για κάποιον να είναι, κυριολεκτικά και όχι μεταφορικά με όρους υποτίμητικούς.

Σχόλιο Παραπολιτικoύ: Μιας και μιλάμε για μεταρρυθμιστικά πρότυπα, ας μιλήσουμε πραγματικά καθώς η μεταρρύθμιση λογική κρίνεται στην πράξη και όχι στην θεωρία.

Η μεταρρυθμιστική κουλτούρα επιβάλλει την αποδοχή της κριτικής και η απάντηση όταν υπάρχει(αν και η εμπειρία δεν μας το έχει αποδείξει μέχρι στιγμής),έρχεται μέσα από την δύναμη των επιχειρημάτων. Ειδικά, όταν ο άλλος έχει πάρει master στο συγκεκριμένο αντικείμενο δεν επιτρέπονται ενοχλήσεις και τέτοιοι θυμοί. Και τα πρώην κομμουνιστικά καθεστώτα επέτρεπαν που και που την κριτική σε κάποια από τα διαλλείματα τους.
Η μεταρρυθμιστική νοοτροπία δεν επιτρέπει την ανάπτυξη της θεωρίας συνωμοσιών αλλά προχωρεί στην πραγματική ανάλυση των γεγονότων και δίνει απαντήσεις πάνω σε αυτά.
Δηλαδή, δεν πετάμε την μπάλα στην εξέδρα και όποιον πάρει ο χάρος. Γιατί πολύ απλά οι ίδιες θεωρίες είναι πολύ εύκολο να επιστρέψουν στην αφετηρία τους.

Καλοπροαίρετη συμβουλή Παραπολιτικού: Μην παραπονιέσαι για κάτι που σε ενοχλεί όταν ο ίδιος το διδάσκεις καθημερινά και μονόπλευρα. Τουλάχιστον εμείς προσπαθούμε να τοποθετηθούμε συγκεκριμένα, ζητώντας συγκεκριμένες απαντήσεις και τίποτα περισσότερο. Το αν τελικά δεν τις πήραμε ποτέ και δεν είμαστε αισιόδοξοι ότι θα τις πάρουμε, είναι του