Λογια '' μεγαλων '' ανδρων...

Γράφει η Μαρία Ψαράκη
Αγαπητό Fimotro,
Αφορμή για την σημερινή μου παρέμβαση οι νέες δηλώσεις Παπαδήμου, δηλώσεις που τελευταία πληθαίνουν σε σχέση με τον πρώτο καιρό της ανάληψης της Πρωθυπουργίας, δηλώσεις που λακωνικά πάντα μας προετοιμάζουν, βάζοντας αυστηρά...
το πλαίσιο του τι ακριβώς μεθοδεύουν τις επόμενες μέρες.
Γιατί σε τι άλλο μπορεί να αποσκοπούν δηλώσεις του τύπου '' Καλύτερα ανοιχτές επιχειρήσεις με μικρούς μισθούς παρά περισσότεροι άνεργοι '' ή ακόμα '' Οι άνεργοι δεν παίρνουν 13ο και 14ο μισθό και πρέπει να νοιαστούμε και γι΄ αυτούς '' ; Τι άλλο μπορεί να σημαίνουν, όταν μας μεταφέρουν την αποφορά ανάλγητων προειλημμένων αποφάσεων ;
Ας προσπαθήσουμε να δούμε, μέσα από αυτά που μας λέει ο '' υπηρεσιακός '' πρωθυπουργός, τι είναι αυτό που δεν μας λέει. Όταν δηλώνει ότι είναι καλύτερα οι ανοιχτές επιχειρήσεις με μικρούς μισθούς παρά περισσότεροι άνεργοι, τι ακριβώς εννοεί; Γιατί δεν μας εξηγεί τι ακριβώς υποδηλώνει άραγε αυτό το γενικόλογο ''καλύτερα '' ; Καλύτερα για ποιόν, κύριε Παπαδήμο; Για τους προϊσταμένους σας της Τρόικας και τους δανειστές μας, για τους εργοδότες και τα μεγάλα συμφέροντα, ή για τον απλό εργαζόμενο; Εξαιρετικά απίθανο το να κόπτεστε πραγματικά για τον απλό εργαζόμενο που τα τελευταία δύο χρόνια έχει χάσει τουλάχιστον το 40% του εισοδήματος του, που πρέπει να εργαστεί περισσότερα χρόνια ,έτσι ώστε να διεκδικήσει μια σύνταξη πείνας ανάλογη με τον μισθό πείνας που πανηγυρικά του υπόσχεστε, λέγοντας του με τρόπο άθλιο και αλαζονικό '' πάρε το ξεροκόμματο που σου πετάμε και μη μιλάς και πολύ, γιατί διαφορετικά θα το χάσεις και αυτό και θα βρεθείς στο δρόμο ''.
Και το θεωρώ εξαιρετικά απίθανο, γιατί αν σας ενδιέφερε, εσάς και τους ομοίους σας, ο εργαζόμενος, θα τον είχατε σκεφτεί πολύ νωρίτερα και όχι τώρα. Και αναφέρομαι βεβαίως στην θητεία σας, στην Τράπεζα της Ελλάδος(1994-2002) που ως διοικητής της, με υπουργό Εθνικής Οικονομίας αρχικά και υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών αργότερα, τον Γιάννο Παπαντωνίου, ακόμα ένα μοιραίο πρόσωπο για τον τόπο αυτό, περιοριστήκατε απλά, στο να διαπιστώνετε μόνο, από το 2000, την τραγική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Αναφέρομαι όμως και στη θητεία σας στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (2002-2010) που και εκεί ως αντιπρόεδρος της δεν κάνατε κάτι περισσότερο από το να εντοπίζετε '' σκιές '' και '' κακώς κείμενα '' στο ελληνικό οικονομικό σκηνικό. Και στις δύο βεβαίως περιπτώσεις δεν παραλείπατε να εισπράττετε για την τόσο αποδοτική σας εργασία τους παχυλότατους μισθούς σας. Και αναφέρομαι βεβαίως σε αυτούς, χωρίς καμία απολύτως λαϊκίστικη διάθεση, αλλά αντίθετα για να τονίσω την επαγγελματική σας ταυτότητα που σας κατατάσσει οριστικά και αμετάκλητα στην πλευρά των τραπεζιτών, των αριθμών, των κουστουμαρισμένων τεχνοκρατών. Αυτών που αναίσχυντα, από θέση ισχύος αποφασίζουν και δηλώνουν δημόσια για το τι είναι καλύτερο για τον Έλληνα εργαζόμενο.
Μιλώντας δε για τους ανέργους, σε μια χώρα όπου η ανεργία θα έφτανε σύμφωνα με τις προβλ