"κολπο γκροσο" μανιατη με τα πετρελαια

ΤΑ ΞΕΡΕΙ ΑΥΤΑ Ο Λ. ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ;
Στη μονοπωλιακή παράδοση της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στις ερευνητικές ζώνες, που έχουν σημανθεί με τον πρόσφατο νόμο του ΥΠΕΚΑ, παραπέμπει σκανδαλώδης διάταξη που περιλαμβάνεται στο...
θεσμικό πλαίσιο προσέλκυσης επενδυτών (με τη σφραγίδα του υφυπουργού Ενέργειας, Γιάννη Μανιάτη), με την οποία ουσιαστικά φωτογραφίζεται πετρελαϊκός κολοσσός που ήδη έχει λάβει θέση μάχης για την απόκτηση των δικαιωμάτων έρευνας και αξιοποίησης του ελληνικού ορυκτού πλούτου στις πρώτες περιοχές που έχουν οριοθετηθεί.
Με τη διατύπωση που έχει επιλεγεί στη σύνταξη της κατά κορυφαίους παράγοντες της διεθνούς πετρελαϊκής αγοράς, αποκλείονται, με την πρακτική των αντικινήτρων, επενδυτικοί οργανισμοί και σχηματισμοί που προεξοφλείται ότι θα εκδηλώσουν ενδιαφέρον να συμμετάσχουν στις έρευνες, ενώ κορυφαίοι νομικοί, εντός και εκτός συνόρων, και στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ευθέως κάνουν λόγο για κραυγαλέα και κατάφωρη παραβίαση των ευρωπαϊκών κανονισμών και της νομοθεσίας περί ελευθέρου ανταγωνισμού.
Μετά από δεκαετίες αδράνειας, τον περασμένο Αύγουστο ψηφίστηκαν οι τροποποιήσεις του νόμου για την έρευνα και την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, έτσι ώστε -υποτίθεται- να ανταποκρίνονται στη διεθνή πρακτική, και να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο που να προσελκύσει, αντί να αποθαρρύνει, τους πιθανούς επενδυτές.
Ενώ πολλές από τις διατάξεις του νέου νομοθετήματος αληθώς κινούνται στη σωστή κατεύθυνση, έχει παραμείνει και στο νέο νόμο (παρά τις επισημάνσεις και αντιρρήσεις φορέων της αγοράς) μια σκοτεινή διατύπωση, που συνιστά σαφές αντικίνητρο σε ό,τι αφορά την προσέλκυση επενδυτών. Και ουδείς είναι δυνατό να αντιληφθεί τη σκοπιμότητά της.
Πρόκειται, συγκεκριμένα, για την παράγραφο 4 του άρθρου 8 του νόμου, σύμφωνα με την οποία επιτρέπεται στον «ανάδοχο» που, είτε αυτόνομα είτε ως μέλος κοινοπραξίας, έχει ήδη βρει οικονομικά εκμεταλλεύσιμο κοίτασμα και παράγει υδρογονάνθρακες στη Ελλάδα ή θα ευτυχήσει να βρει εκμεταλλεύσιμο κοίτασμα σε μια περιοχή έρευνας (οικόπεδο), να μεταφέρει ως έξοδα αυτής της εκμετάλλευσης και μέχρι το 50% των (τεράστιων, κατά τεκμήριο) εξόδων έρευνας, που ο ίδιος πραγματοποιεί σε μια άλλη περιοχή έρευνας.
Να σημειωθεί ότι δεν πρόκειται για την ίδια περίπτωση με την, συχνά απαντώμενη στην αντίστοιχη νομοθεσία άλλων χωρών, παροχή δυνατότητας μεταφοράς εξόδων από υποπεριοχές της ίδιας ερευνητικής ζώνης, αλλά για την παγκόσμια πρωτοτυπία της δυνατότητας μεταφοράς εξόδων από μια περιοχή σε άλλη.
Αν και, σε πρώτη ανάγνωση, αυτή η πρόβλεψη φαίνεται να δίνει ένα επιπλέον κίνητρο στους υποψήφιους επενδυτές, αν μελετηθεί προσεκτικά θα καταστεί αντιληπτό ότι στην πράξη λειτουργεί αποτρεπτικά για τη συμμετοχή τους. Πριμοδοτώντας τον «τυχερό» που ήδη παράγει με το «έξτρα μπόνους» της έκπτωσης δαπανών του σε μια άλλη περιοχή έρευνας, ταυτόχρονα, θέτει σε εξαιρετικά δυσμενή μοίρα τους υπόλοιπους επενδυτές, που μοιραία εκκινούν από μειονεκτική θέση, όσον αφορά στη συμμετοχή του