ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ - 18 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ...

Από το : Πρωτοβουλία ΦοιτητώνΣαν σήμερα έφυγε η Κατερίνα Γώγου, μια πραγματική καλλιτέχνις που αφουγκράστηκε και εξέφρασε τον καιρό της και έδωσε φωνή ως ασυμβίβαστη πνοή της εποχής της σε καταστάσεις που η κοινωνία προσπαθούσε να κρύψει κάτω απ' το χαλάκι. Στην... σύγχρονη Μεταπολεμική Ελλάδα στο χώρο των γραμμάτων και των τεχνών υπήρξαν άνθρωποι με διακρίσεις διεθνούς κύρους ακόμη και με βραβεία Νόμπελ. Η Κατερίνα Γώγου αν και δεν απέκτησε τέτοια βραβεία, έχει το βραβείο της αμφισβήτησης, της ανατροπής της εσωτερικής διαπάλης για μια κοινωνία πιο ανθρώπινη, πιο αληθινή που θα σέβεται και θα εκφράζει τους πόθους, τα λάθη της, την ανθρωπιά της. Αυτό το βραβείο δίνεται καθημερινά από όλους όσους εμπνέονται από το έργο της και το χρησιμοποιούν ως ζωντανό εργαλείο ανάλυσης κοινωνικών γεγονότων και συναισθημάτων και όχι ως μια στείρα αναπαραγωγή.Την Κατερίνα Γώγου θα την βρεί όποιος θέλει να την ψάξει στους τοίχους των Εξαρχείων, στα έντυπα της εποχής της, σε βιβλιοπωλεία των Εξαρχείων, κυρίως όμως θα την βρει αν έχει μέσα του αυτή την συναισθηματική αμφισβήτηση και μια τάση να μάχεται συμβιμασμούς.Στα σχολεία δεν θα διαβαστεί σαν έναν Καβάφη ούτε σε αυτήν το σύστημα ούτε και σε κανένα σύστημα. Το έργο της δεν διδάσκεται, μόνο ως εργαλείο για το βίωμα μιας άλλης ματιάς για μια άλλη κοινωνία μπορεί να νοηθεί και να έχει την αξία του.Με αφορμή τα 18 χρόνια από το θάνατό της και διαβάζοντας αυτές τις μέρες ξανά ποιήματά της παραθέτω αυτές τις σκέψεις και το παρακάτω αφιέρωμα που βρήκα στο διαδίκτυο από το 2006.Εξάλλου πως να ξεχάσει κανείς το στίχο ' Ξέρω πως ποτέ δεν σημαδεύουν στα πόδια, Στο μυαλό είναι ο στόχος, Το νού σου ε ; '