Καλο σου ταξιδι φιλε..

Γράφει ο Κ.Π.
Αγαπητό Fimotro,
Με το Φιλιππο γνωριστήκαμε τη δεκαετία του '80 υπηρετώντας και οι δύο στην ΕΡΤ. Αυτός στο αθλητικό τμήμα εγώ στην ενημέρωση. Δεν είχαμε ιδιαίτερες σχέσεις. Συναντιόμαστε μόνο στα δελτία ειδήσεων...
και ανταλλάσαμε απόψεις γύρω από τους αγώνες μπάσκετ, που ήταν το πάθος του.

Μια σύγκρουση όμως μας έκανε φίλους και τον γνώρισα καλύτερα. Ήταν το 1984. Τότε μετέδιδε αγώνα μπάσκετ, από μια Ευρωπαϊκή πόλη-πιθανόν-Βρυξέλλες. Είχε τελειώσει ο αγώνας και έκανε σχολιασμό, περνώντας το χρόνο που είχε στη διαθεσή του. Ώρα 9 και το κεντρικό δελτίο έπρεπε να βγει στον αέρα, ενώ ο Φίλιππος συνέχιζε να μιλάει παρά την προειδοποίηση. Έδωσα εντολή να τον διακόψουν και προχωρήσαμε στο δελτίο. Τα όσα ακούστηκαν όταν πληροφορήθηκε ότι δεν ήταν στον αέρα δεν γράφονται. Μέσα από το τηλέφωνο του έκανα σκληρές παρατηρήσεις γι'αυτή τη συμπεριφορά του.

Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα ήρθε και με βρήκε, ζητώντας συγνώμη. Ήταν μεγαλόκαρδος και αναγνώρισε το λάθος του. Από τότε γίναμε πραγματικοί φίλοι. Παθιαζόταν με το μπάσκετ, ήταν αθυρόστομος αλλά ήξερε να ελέγχει τον εαυτό του. Αποκορύφωμα της καριέρας του, ήταν η ιστορική περιγραφή της Εθνικής μας το 1987. Όταν αποχώρησε από την ΕΡΤ δεν συναντηθήκαμε ξανά, άκουγα μόνο τη φωνή του από άλλο κανάλι. Το Πάσχα του 2012 συναντηθήκαμε τυχαία στην Επίδαυρο στο ίδιο ξενοδοχείο που είχαμε καταλύσει για ολιγοήμερες διακοπές. Ήταν με την οικογενειά του χαρούμενος αι ευτυχισμένος έπαιζε με τον εγγονό του. Εκεί έμαθα για κάποιο πρόβλημα υγείας του, όχι σοβαρό. Σήμερα έφυγε από τη ζωή μετά από τη μάχη με την επάρατο. Πίσω του όμως, άφησε κληρονομιά τη φωνή του και τις περιγραφές του, για να διδάσκονται οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί. Καλό σου ταξίδι φίλε..