''η νεα ελληνικη κυβερνηση παιζει με τα σπιρτα της ιστοριασ'''...

Liberation «Η νέα ελληνική κυβέρνηση παίζει με τα σπίρτα της Ιστορίας... Δεν μπορεί μια ζωή να παίζει το ρόλο του θύματος»,... γράφει ο αρθρογράφος της εφημερίδας Liberation, Ζαν Κατρεμέρ, ασκώντας έντονη κριτική στον Α. Τσίπρα και τον Π. Καμμένο με αφορμή την επιθυμία του ΣΥΡΙΖΑ να διεκδικήσει πολεμικές αποζημιώσεις από το Βερολίνο.

Το άρθρο του Κατρεμέρ κοσμεί ένα σκίτσο με την σιδηρά κυρία της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ, να κουβαλάει ευρώ και τον ΣΥΡΙΖΑ σε ρόλο τζίτζικα.

«Υπάρχει μια ηθική υποχρέωση απέναντι στο λαό μας, απέναντι στην Ιστορία, απέναντι σε όλους τους λαούς της Ευρώπης που πολέμησαν και έδωσαν το αίμα τους εναντίον του ναζισμού, μια ιστορική υποχρέωση, να ζητήσουμε από τη Γερμανία να πληρώσει 162 δισεκατομμύρια ευρώ πολεμικές αποζημιώσεις. Βρισκόμαστε στις Βερσαλίες το 1919; Βρισκόμαστε στο Πόστνταμ το 1945; Καθόλου. Βρισκόμαστε στην Αθήνα το 2015 και η δήλωση έγινε στις προγραμματικές δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα του νέου πρωθυπουργού της Ελλάδας», σχολιάζει επικριτικά ο Γάλλος δημοσιογράφος.

«Εβδομήντα χρόνια μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και περίπου 60 χρόνια μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Ρώμης, 16 χρόνια μετά την δημιουργία του ευρώ, ένας ηγέτης που γεννήθηκε το 1974, την επαύριο της πτώσης της χούντας, δεν βρίσκει τίποτα καλύτερο για να εξηγήσει τις δυσκολίες της χώρας του από το να δείξει με το δάχτυλο την Γερμανία ως υπεύθυνη», αναφέρει η αριστερή εφημερίδα και προσθέτει: «Ο Τσίπρας δεν παρέλειψε να αναφερθεί στον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Μανώλη Γλέζο, 92 ετών, ο οποίος όταν ήταν 19 ετών είχε βγάλει τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη. Πρόκειται για μια στρατηγική έντασης που πιστεύαμε ότι είχε οριστικά εγκαταλειφθεί στην ευρωπαϊκή ήπειρο». για τον Ζαν Κατρμέρ, αυτή

Για να είμαστε ειλικρινείς αυτή η γερμανοφοβική ρητορική δεν εκπλήσσει στην παρούσα συγκυρία. Η Ελλάδα μας έχει συνηθίσει με πυρετώδη ξεσπάσματα εθνικισμού και ξενοφοβίας τα οποία επιτρέπουν να καταπνίγουν κάθε κριτική εναντίον των ελίτ που διοικούν λανθασμένα τη χώρα. Δεν είναι τυχαίο αν το αφήγημα της σύγχρονης Ελλάδας είναι το αφήγημα του θύματος: θύμα των Οθωμανών, των ξένων δυνάμεων κατοχής (Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία), της Τουρκίας, των ναζί, των Ηνωμένων Πολιτειών (εμφύλιος και μετά χούντα), των αγορών, της Ευρώπης, της Γερμανίας...

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μεγάφωνο άλλων τοπικών κομμάτων. Απαιτώντας από το Βερολίνο πολεμικές αποζημιώσεις απλώς επαναλαμβάνει όσα έλεγαν τόσα χρόνια τα πιο εθνικιστικά κομμάτια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ από το 2010, τα οποία ωστόσο δεν κατάφεραν να πείσουν τις τότε κυβερνήσεις να φτάσουν ως το επίσημο αίτημα. Αυτό όμως δεν δίστασε να το κάνει ο Αλέξης Τσίπρας. Για να δώσει τον τόνο, ο Πρωθυπουργός, αμέσως μόλις ορκίστηκε, πήγε στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής όπου 200 αντιστασιακοί κομμουνιστές εκτελέστηκαν από τους ναζί την 1η Μαίου 1944 προκειμένου να αποδείξει ποιός είναι ο εχθρός...

Η απαίτηση πολεμικών αποζημιώσεων δεν είναι λοιπόν έκπληξη εκτός για εκείνους που ήλπιζαν ότι η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα έφερνε μια πολιτισμική αλλαγή. Ο Τσίπρας δείχνοντας ποιός είναι ο εξωτερικός εχθρός και η αιτία των ελληνικών προβλημάτων, πέτυχε αυτό που ήθελε: 70% των Ελλήνων τον στηρίζουν στη σκληρή διαπραγμάτευση που κάνει με τους Ευρωπαίους, περήφανος για την «ανάκτηση της εθνικής περηφάνειας»...

Αυτό το εθνικιστικό ξέσπασμα δεν σταματάει εδώ. Ο σύμμαχός του Πάνος Καμμένος, υπουργός Αμυνας και ηγέτης των ΑΝΕΛ -ένα κόμμα της ριζοσπαστικής Δεξιάς ευρωφοβικό, ξενόφοβο, ομόφοβο- έκανε επίδειξη προκλητικότητας απέναντι στην Τουρκία πετώντας, στις 30 ιανουαρίου, με τους επικεφαλής του στρατού, στη νησάκι Ιμια, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση 7 χλμ από την ακτή της Τουρκίας στα Δωδεκάνησα για να πετάξει ένα στεφάνι στη μνήμη των στρατιωτικών που σκοτώθηκαν σε ένα δυστύχημα ελικοπτέρου το 1996.

Ας σημειώσουμε ότι εκείνη την εποχή Ελλάδα και Τουρκία παρολίγον να εμπλακούν σε πόλεμο όταν η Αγκυρα αμφισβήτισε την ελληνική κυριαρχία στην ακατοίκητη ξερονησίδα. Η Τουρκία δεν ικανοποιήθηκε με αυτή την κίνηση που θεωρήθηκε επιθετική την ώρα που οι σχέσεις των δύο χωρών είναι ειρηνικές. Επομένως η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ ότι η Ελλάδα είναι μια «χώρα σε πολιορκία» δείχνει να είναι μια στρατηγική που προέκυψε μετά από ώριμη σκέψη.

Κατά βάθος το ελληνικό αίτημα πολεμικών αποζημιώσεων δεν έχει ιστορικά και πολιτικά κανένα νόημα.

Καταρχήν, γιατί έκανε αυτό το αίτημα 70 χρόνια μετά τα γεγονότα; Είναι περίεργο που τόσες ελληνικές κυβερνήσεις οι οποίες εξελέγησαν δημοκρατικά μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου το 1949 δεν κατέθεσαν ποτέ τέτοιο αίτημα. Επίσης, ακόμη κι αν η Ελλάδα έπαιρνε τις πολεμικές αποζημιώσεις πώς θα απέφευγε την χρεοκοπία; Αν ξανακάνουμε την ιστορία πρέπει να την ξανακάνουμε πλήρως. Ομως, η ιστορία δεν δίνει δίκιο σε αυτή τη χώρα, ιδίως αν σκεφτεί κανείς ότι η Ελλάδα πήρε ευρωπαϊκά κονδύλια που αντιστοιχούν στο 4% του ΑΕΠ της εδώ και 30 χρόνια, τα οποία χρησίμευσαν απλώς να τρέφουν την ντόπια πελατοκρατεία. Η Αθήνα δεν πρέπει να ξεχνάει επίσης ότι τα ευρωπαϊκά κονδύλια είναι γερμανικά τα περισσότερα. Και κυρίως, να μην ξεχνά ότι η Ευρώπη χτίστηκε πάνω στη συγνώμη: Ολες οι ευρωπαϊκές χώρες αρνήθηκαν -ήδη από το 1953- να απαιτήσουν πολεμικές αποζημιώσεις ώστε να μην επαναλάβουν το λάθος της Συμφωνίας των Βερσαλιών. Η Γερμανία σίγουρα είναι υπεύθυνη γιατί έπραξε το μέγιστο έγκλημα αλλά το πλήρωσε ακριβά και το πληρώνει ακόμη. Ακόμη πληρώνει την επανένωση της Ανατολικής Γερμανίας μόνη της.

Αλλά όμως, γιατί οι Ελληνες πρέπει να σταματήσουν στις απαιτήσεις για πολεμικές αποζημιώσεις μόνο από τη Γερμανία; Γιατί η Ελλάδα δεν ζητάει επανόρθωση από τους Τούρκους, μετά από 4 αιώνες κατοχής; Ας μη μιλήσουμε για τους Βενετούς, τους Γάλλους, τους Ρωμαίους που όλοι κατείχαν την Ελλάδα για ένα διάστημα. Γιατί αν αυτό συμβεί με την Γερμανία τότε ανοίγει η πόρτα για απαιτήσεις στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Η Γαλλία, για παράδειγμα, δεν έχει ποτέ πληρώσει αποζημιώσεις στην Αφρική ή στην Ινδοκίνα για την κατοχή, η Σουηδία δεν έχει ποτέ πληρώσει αποζημιώσεις για τον Πόλεμο των 30 Ετών κλπ. Φαίνεται έτσι πόσο γελοίο είναι το ελληνικό αίτημα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν οφείλεται ένα συγνώμη στους Ελληνες. Οπως το έχω ήδη εξηγήσει η ευρωζώνη έκανε πολύ σοβαρό λάθος που δέχτηκε την Ελλάδα στους κόλπους της χωρίς να την ελέγχει περισσότερο. Η ευρωζώνη πρέπει λοιπόν να παραδεχθεί το λάθος της και να πληρώσει με τον ένα ή άλλο τρόπο το τίμημα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να φέρει αυτό το πολιτικό επιχείρημα στη διαπραγμάτευση και αυτό είναι διαφορετικό από το να ζητάει πολεμικές αποζημιώσεις.
Πρέπει όμως να πούμε ότι αυτή η απαίτηση έχει τουλάχιστον ένα όφελος. Μας υπενθυμίζει ότι η ειρήνη δεν είναι εγγυημένη στην Ευρώπη, αντίθετα. Πάντα θα βρίσκουμε έναν ηγέτη που επειδή βρίσκεται σε δύσκολη θέση θα είναι έτοιμος να παίξει με τα σπίρτα της Ιστορίας για να ξανανάψει παλιές έχθρες που πιστεύαμε ότι είχαν ξεχαστεί (δες τι έγινε στην Ουγγαρία). Ο ΣΥΡΙΖΑ μας προσφέρει το παράδειγμα για να καταλάβουμε ότι χωρίς αυτή τη μηχανή συμβιβασμών που είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση, τα παλιά πάθη εκδίκησης μπορούν ακόμη να μας οδηγήσουν στο χειρότερο. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Α Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε από τη μικρή Βοσνία...»

Le Monde

Η γαλλική εφημερίδα επαναλαμβάνει την χτεσινή δήλωση του Γάλλου υπουργού Οικονομικών Μισέλ Σαπέν στο G20 από την Κωνσταντινούπολη , σύμφωνα με την οποία έστειλε το δικό του μήνυμα στην Αθήνα. «Πρέπει να σεβαστούμε την ελληνική ψήφο αλλά και τις ευρωπαϊκές δεσμεύσεις», τόνισε ο Σαπέν. Η «Le Monde", σχολιάζοντας την επιφυλακτικότητα του Βερολίνου , υποστηρίζει πως το Παρίσι ξεκαθαρίζει την θέση του επισημαίνοντας πως η γαλλική κυβέρνηση δεν έχει πρόθεση να έρθει σε ρήξη με τον εταίρο της στο γαλλογερμανικό άξονα.

Βild
«Η ελληνική κυβέρνηση του Α. Τσίπρα διεκδικεί πολεμικές αποζημιώσεις , χρήματα με τα οποία ο Έλληνας πρωθυπουργός , Α. Τσίπρας, τα προορίζει για το κοινωνικό του πρόγραμμα», σχολιάζει η μεγαλύτερη σε κυκλοφορία εφημερίδα της Γερμανίας.

Die Zeit

Για την γερμανική εφημερίδα, η σημερινή ημέρα είναι κρίσιμη για την Ελλάδα καθώς, σήμερα τα μεσάνυχτα, θα ολοκληρωθεί στην ελληνική βουλή η συζήτηση για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης και αμέσως μετά ο Α. Τσίπρας θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης .

Guardian
Με ένα παιχνίδι πόκερ, το οποίο η Ελλάδα παίζει για να χάσει καθώς φανέρωσε πολύ νωρίς τα καλά χαρτιά της και πλέον δεν μπορεί να μπλοφάρει, παρομοιάζει άρθρο του Guardian τη διαπραγμάτευση για το ελληνικό χρέος.

Μάλιστα, αναλύοντας τα σενάρια για το μέλλον, η βρετανική εφημερίδα κάνει λόγο ακόμη και για πιθανότητα παραίτησης της κυβέρνησης ή αντικατάστασης του Γιάννη Βαρουφάκη.

«Το μέλλον της Ευρώπης εξαρτάται σε κάτι που φαίνεται απίθανο: τη συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γερμανία», γράφει ο οικονομολόγος και αρθρογράφος Ανατόλι Καλέτσκι στη βρετανική εφημερίδα.

Στη συνέχεια, ο Καλέτσκι, αναφέρεται στη λάθος στρατηγική της νέας ελληνικής κυβέρνησης μέχρι τώρα και ιδιαίτερα στις κινήσεις του Γιάννη Βαρουφάκη, για τον οποίο αναφέρει ότι κάνει ακριβώς το αντίθετο από ότι θα περίμενε κανείς, με απρόβλεπτες διακυμάνσεις ανάμεσα στην επιθετικότητα και την αδυναμία.

«Η στρατηγική του είναι να κρατά ένα όπλο στο δικό του το κεφάλι και μετά να απαιτεί λύτρα για να μην τραβήξει τη σκανδάλη», γράφει χαρακτηριστικά. «Οι αξιωματούχοι της Γερμανίας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης βλέπουν την μπλόφα του. Και το αποτέλεσμα είναι οι δύο πλευρές να έχουν κολλήσει σε μία αντιπαράθεση που κάνει αδύνατη τη σοβαρή διαπραγμάτευση», καταλήγει.