Η κα μερκελ και εμεις...

Γράφει ο Διογένης, ο Κυνικός
Αγαπητό Fimotro,
Είναι λογικό η κυρία Μέρκελ και ο κύριος Σόιμπλε αλλά και η υπόλοιπη ομάδα της να θεωρούν ότι οι Έλληνες τους αδικούν. Γιατί στην πραγματικότητα προσπαθούν για το «καλό» μας, το «καλό» των...
Ελλήνων, για να μπει επιτέλους μια τάξη στην χώρα. Και θα συμφωνούσαμε μαζί της και με όλους τους άλλους αν δεν υπήρχαν στοιχεία που δείχνουν ότι η κυρία Μέρκελ βαδίζει βάση σχεδίου όχι για την Ελλάδα και τους Έλληνες αλλά φυσικά για την Γερμανία και τους Γερμανούς. Που και αυτό είναι κατανοητό. Άλλωστε Καγκελάριος της Γερμανίας είναι, όχι της Ελλάδας! Δίκαιο δεν έχουμε; Όμως μην μας λένε ότι μας αλλάζουν για να σωθούμε. Μας αλλάζουν για να μην πάθουν ζημιά οι ίδιοι, αλλά και για να κερδίσουν ακόμη περισσότερα. Για να πληρώνουν λιγότερα σε μισθούς κλπ οι Γερμανικές επιχειρήσεις που πιθανά θέλουν να αγοράσουν ή να στήσουν μαγαζιά στην Ελλάδα. Θα πιστεύαμε λοιπόν στις αγαθές προθέσεις της κας Μέρκελ αν εκείνη μας είχε πει ποιοι Έλληνες πολιτικοί είναι πίσω από όλα τα σκάνδαλα με Γερμανικές εταιρείες. Δεν μπορεί να μην ξέρουν ποιοι πολιτικοί έβαλαν το χέρι στο μέλι της SIEMENS, της ΜΑΝ, της Ferrostaal, της Mercedes και εμείς δεν ξέρουμε ποια άλλη εταιρεία έχει λαδώσει στην Ελλάδα; Απλά προφανώς η Γερμανίδα Καγκελάριος προτίμησε να έχει ομήρους τους Έλληνες πολιτικούς για να περνά πολύ πιο εύκολα τα μέτρα που θέλει να περάσει η «ανεξάρτητη» Τρόικα… Επίσης για την διαφθορά και την φοροδιαφυγή τι έχουν κάνει οι Γερμανοί; Μετά από 3 χρόνια βλέπουμε κάτι να κινείται με ρυθμό κουτσής χελώνας. Και ξέρετε γιατί; Μα γιατί αν υπήρχαν σημαντικά έσοδα από την φοροδιαφυγή τότε με ποια δικαιολογία θα γινόντουσαν όλες αυτές οι περικοπές στους μισθούς, στις συντάξεις, στα επιδόματα; Τώρα φταίει το ανίκανο κράτος, η δημόσια διοίκηση, η έλλειψη πολιτικής βούλησης για να παταχθεί η φοροδιαφυγή, η διαφθορά. Αλλά ας σκεφθούμε και εμείς: αν είχαν βγει στην δημοσιότητα τα ονόματα των λαδιάρηδων πολιτικών τι θα είχε γίνει το πολιτικό κατεστημένο στην Ελλάδα; Δεν θα είχε εξαφανιστεί; Δεν θα είχε βγει κάτι καινούργιο, που πιθανά όμως να μην ήταν και αρεστό στους ξένους; Άμα δεν κρατάς τον άλλον από κάτι, από τα γένια πχ, που πονάει κιόλας…, πως θα τον κάνεις ότι θέλεις; Πως θα σου κάνει ο Χ πολιτικός τον καλό τον μαθητή που περιμένει την έγκριση, την επιδοκιμασία, έναν καλό λόγο, από τον διευθυντή του σχολείου… Δυστυχώς οι πολιτικοί μας είναι τόσο λίγοι που φαίνεται αυτό ακόμη και στις ευχαριστίες τους, προς ξένους ηγέτες, ασχέτως του αν έπρεπε να ευχαριστήσουμε ή όχι, ή ακόμη και στις προσκλήσεις τους. Ο τρόπος που λέγεται κάτι κρύβει πολλές φορές δουλικότητα, υποτέλεια, εξευτελισμό της χώρας. Ας θυμηθούμε το «ευχαριστώ» του Σημίτη, ή τώρα τις δηλώσεις του κ. Σαμαρά ότι θα την υποδεχθούμε «όπως αρμόζει σε ένα ηγέτη μιας μεγάλης δύναμης και μιας φίλης χώρας, όπως είναι η Γερμανία”… Δηλαδή αν ερχόταν ο Ομπάμα τι θα έλεγε ο κύριος Σαμαράς; Καλώς τον παμμέγιστο, τον γίγαντα, τον ατελείωτο; Μετά το «ηγέ